ΟΔΟΣ: Χίλιοι καλοί χωρούν

ΟΔΟΣ 10.12.2015 | 815

Μια προκαταβολική αποσαφήνιση δεν βλάπτει: Η εφημερίδα ΟΔΟΣ δεν θα ασχολούνταν ποτέ με τα προσωπικά θρησκευτικά φρονήματα κανενός ιδιώτη, που έχει το απόλυτο δικαίωμα να αναπτύσσει και εκφράζει την προσωπικότητά του. Από τον κανόνα αυτό, εξαιρούνται τα πρόσωπα που φύσει και θέσει με αντάλλαγμα δημόσιες αρμοδιότητες και εξουσίες, είναι υπόλογοι για το αποτέλεσμα του έργου τους, ειδικά όταν αυτό επηρεάζεται από τα φρονήματά τους. Αυτονόητα πράγματα δηλαδή.

Η ΟΔΟΣ δεν θα ασχολούνταν ούτε με το θέμα οποιουδήποτε θα άλλαζε το θρήσκευμά του και θα επέλεγε το Ισλάμ,  αν ο εξωμότης –έτσι χαρακτηρίζεται –περιοριζόταν μόνο σ’ αυτή την απόφαση. Η οποία μπορεί για τους άλλους να είναι ασήμαντη και αδιάφορη. Έστω κι’ αν το Ισλάμ αποτελεί ένα συναρπαστικό θρήσκευμα, ένα πλέγμα κανόνων και υποχρεώσεων που το κάνουν να μοιάζει με πολίτευμα. Το οποίο χωρίς αμφιβολία μπορεί να γοητεύσει ακίνδυνα, ή να παρασύρει επικίνδυνα. Αψευδείς μάρτυρες τα γεγονότα των τελευταίων ετών.

Αλλά το γεγονός ότι αυτή την φορά το Ισλάμ ασπάστηκε η κ. ήδη Ελίφ Καραγιαννίδου, τέως διευθύντρια της Ένωσης Αγροτικών Συνεταιρισμών Καστοριάς, δεν είναι και τόσο συνηθισμένο. Δεν συμβαίνει κάθε μέρα, ένα δυναμικό πρόσωπο, που ενεπλάκη με υποθέσεις διαχειριστικής ταμειακής τάξης εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ και είχε απασχολήσει για ένα πολύμηνο χρονικό διάστημα δύο χρόνια πριν την επικαιρότητα της Καστοριάς με αυθόρμητες εμφανίσεις της, είχε δε επιλεγεί από τους αναγνώστες της ΟΔΟΥ, μόλις ένα έτος πριν (αρνητικά) πρόσωπο του 2014, προκαλώντας το γεγονός αυτό τις αντιδράσεις της ίδιας, να επιλέγει το Ισλάμ, όχι το οποιοδήποτε, αλλά το Ισλάμ που ασκείται στην Τουρκία.

Πολύ περισσότερο, δεν μπορεί κανείς να μείνει αδιάφορος για τον λόγο ότι η κ. Καραγιαννίδου, φέρεται να ανήκε σε κύκλους πολιτικής επιρροής, ενώ συνόδευε τον  δήμαρχο Καστοριάς κ. Ανέστη Αγγελή σε αποστολή την Κωνσταντινούπολη και ειδικά στο Οικουμενικό Πατριαρχείο το οποίο επισκέφθηκαν ως Έλληνες και ταυτόχρονα χριστιανοί τα μέλη της αποστολής.

Ανεξάρτητα όμως από την απολύτως σεβαστή προσωπική της επιλογή, η απόφασή της να επιτρέψει την δημοσιότητα στην συγκεκριμένη περίπτωση, αλλάζει τα πράγματα. Κυκλοφορούν ήδη φωτογραφίες της ίδιας με την ανάλογη ενδυμασία (μαντίλα). Και πολύ περισσότερο γιατί φέρεται να δηλώνει  ότι πραγματοποιεί «επίσημες» συναντήσεις με τούρκους πολιτικούς και θρησκευτικούς παράγοντες. Να δηλώνει έτοιμη να είναι υποψήφια βουλευτής στην Θράκη, και να δηλώνει ότι λόγω της καταγωγής της οικογένειάς της από ακριτική περιοχή του νομού Καστοριάς, όχι απλά αισθάνεται πολύ κοντά στον τουρκικό λαό, αλλά και ότι επιδιώκει να πάρει για τον λόγο αυτό την τουρκική υπηκοότητα, δίνουν στο θέμα της και άλλες διαστάσεις, πρωτίστως πολιτικές.

Συνεπώς καθιστά την επιλογή της σε ένα βαθμό και πολιτική επιλογή. Ιδίως από την στιγμή που η ίδια φέρεται να δηλώνει ότι εκπροσωπώντας αυτόκλητα (;) τους μουσουλμάνους της Καστοριάς, επιδιώκει ακόμη και με την βοήθεια του ίδιου του τούρκου προέδρου, την επαναλειτουργία του «τζαμιού» στην Καστοριά στην πλατεία όπου βρίσκεται το ΙΚΑ Καστοριάς (το οποίο είναι κτισμένο πάνω σε ελληνικό ναό), όπως και του μενδρεσέ στην Διοικητηρίου.

Μοιάζει να υπάρχουν λόγοι που μοιραία θέτουν στο επίκεντρο του δημόσιου ενδιαφέροντος όλες αυτές τις ενέργειές της. Η λεπτή διαχωριστική γραμμή ιδιωτικής ή δημόσιας υπόθεσης μάλλον διαρρηγνύεται. Εκτός κι αν στο τέλος η ίδια αποφασίσει να τιμήσει ατομικά τις θρησκευτικές και πολιτικές επιλογές της, χωρίς να τίθεται στην διάθεση της δημοσιότητας.

Όπως και ενθαρρύνουν προβληματισμούς και ερωτηματικά για το εάν είναι μόνη της στις τοπικές επιδιώξεις της. Ή αν υπάρχουν κι’ άλλοι, ίδιας (ή όχι) καταγωγής και με παρόμοιες ευαισθησίες και συμπάθειες, που καταπιέζουν την προτίμησή τους σε μια άλλη χώρα. Και ειδικά την Τουρκία, που δεν είναι μια οποιαδήποτε ξένη χώρα.

Που ίσως συγκαλύπτουν την πολιτική δράση τους, ακόμη και ασυνείδητα σε φαινομενικά ανώδυνες και αθώες επιλογές και δράσεις: π.χ. την τουρκική μουσική και τα τραγούδια που τα τελευταία χρόνια διαδίδονται ως «ψυχαγωγικά». Η ένδειξη που υπάρχει καθιστά την υπόθεση πιο κοντά στην πραγματικότητα. Και πρέπει να δοθεί ειδική προσοχή συνδυασμένη με την υπόθεση των Σκοπίων και των μουσουλμάνων προσφύγων ή καταφευγόντων που φθάνουν στην Ελλάδα και θα μείνουν «προσωρινά» εδώ. Κατά τα λοιπά, χίλιοι καλοί χωρούν, που λέει και ο λόγος.

Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 10 Δεκεμβρίου 2015, αρ. φύλλου 815.