 |
| ΟΔΟΣ 10.12.2015 | 815 |
Με την υπόθεση των καρναβαλιών χρόνο με τον χρόνο η Καστοριά έχει συνηθίσει να υπονομεύεται, αλλά και να υποβαθμίζεται όλο και περισσότερο. Εσωτερικά και εκ των ενόντων. Τελικά τα καρναβάλια της πόλης από ξεφάντωμα και γιορτή χαράς εξελίσσονται σε σοβαρό πρόβλημα. Εδώ και χρόνια εμφανίσθηκαν οι πρώτες επιπτώσεις.
Αλλά δεν είναι μόνο τα καρναβάλια. Προστίθενται και τα δήθεν ήθη και τα δήθεν έθιμα στο υπόλοιπο έτος: Άνοιξη, Καλοκαίρι και Φθινόπωρο, κάνουν ούτως ή άλλως αφόρητη και βαρετή την πόλη. Η Καστοριά δεν ξεφεύγει από τον κανόνα να καθηλώνεται από την γνήσια ή πλαστή «παράδοσή» της. Κακά τα ψέματα, η παράδοση με την μονολιθικότητα της, καταντά χαλινάρι, μια πραγματική Τζιχάντ. Όπως είναι φυσικό όλα αυτά πλήττουν την προοπτική της, ιδιαίτερα στην νέα γενιά που θέλει να μεταναστεύσει για να ζήσει το σήμερα, αν όχι το αύριο. Ταυτόχρονα οι εκλεγμένοι κάθε βαθμού και αρμοδιότητας, δεν δείχνουν να έχουν αντιληφθεί το παράσιτο της ερήμωσης που πλανάται, ούτε τον κίνδυνο περιθωρίου που διατρέχει η κοινωνία.
Αν δεν ανήκουν και οι ίδιοι (οι εκλεγμένοι) σ’ αυτό το αλλόκοτο περιβάλλον, στην καλύτερη περίπτωση είναι πολύ κατώτεροι των περιστάσεων: Με στόχο την επανεκλογή τους, δεν αντιδρούν.
Σκληρές οι διαπιστώσεις αλλά επιτρέπονται. Και επιβάλλονται. Διότι πολλές φορές μπορεί να διερωτηθεί κανείς, αν όσα συμβαίνουν είναι τυχαία ή αν τελικά είναι σκοπούμενα. Με την ναυαρχίδα της πλαστογραφίας να ανήκει και να παραμένει στις «παραδόσεις» και στα «ραγκουτσάρια» τους. Τα οποία και φέτος ξεκίνησαν να προκαλούν, από πολύ νωρίς προβλήματα. Ένας Δούρειος Ίππος πραγματικός και προκλητικός. Κι’ αν κάποτε ελάχιστες ήταν οι φωνές αντίστασης, τελευταία που είναι φανερή πια η προσπάθεια αποσταθεροποίησης της Καστοριάς από μηχανισμούς προπαγάνδας ξένων κρατών, άρχισαν επιτέλους να εκφράζονται διαμαρτυρίες. Όλο και περισσότερες.
Ένα από τα λάθη που δίνει βήμα στην προπαγάνδα είναι η διαρκής συζήτηση και αμφισβήτηση της φυσιογνωμίας του εθίμου και η προσήλωση σε μια κατασκευασμένη και πλαστή ταυτότητα. Όχι απ’ όλους, αλλά κατά κανόνα από τους λιγότερο σχετικούς και από μερικούς νεότερους κατοίκους της πόλης. Στους οποίους προστίθενται πλέον και κάτοικοι ακόμη και των πιο απομακρυσμένων γεωγραφικά οικισμών. Που άλλοτε τους ήταν αντικειμενικά αδύνατο όχι μόνο να μετέχουν, αλλά και να γνωρίζουν τι ακριβώς είναι το Καστοριανό Καρναβάλι.
Τώρα πλέον όμως διεκδικούν και οι ίδιοι μερίδιο στα ήθη και έθιμα της πόλης με κοινό παρονομαστή μια άστοχη ονομασία. Υπό την οποία συγκαλύπτονται αρκετές αγνές προθέσεις. Αλλά όχι μόνο αυτές. Επιπλέον κάποιοι απ’ αυτούς διεκδικούν και πολιτικό λόγο για την τύχη της Καστοριάς, όπως η τ. διευθύντρια της ΕΑΣ Καστοριάς κυρία Ευθυμία Καραγιαννίδου που ήδη από τα μέσα του 2014 δεν ασπάστηκε απλά το Ισλάμ –αναφαίρετο το προσωπικό δικαίωμά της φυσικά- και μετονομάσθηκε σε Elif, αλλά διεκδικεί ακόμη και πολιτικό λόγο στην προσωπική της επιλογή (σχετικό σχόλιο της ΟΔΟΥ σε εσωτερική σελίδα του σημερινού φύλλου).
Στους άσχετους περιλαμβάνονται και μερικά σωματεία, όχι όλα φυσικά. Με απλούς τίτλους και ονομασίες που παραπέμπουν σε αυθεντικότητα, ενώ ορκίζονται στο όνομα της γνησιότητας κάνουν ακριβώς τα αντίθετα με το καστοριανό καρναβάλι. Πρόσφατα επιχειρούν, ούτε λίγο ούτε πολύ να το καταργήσουν. Με πρόσχημα την δήθεν «πολυπολιτισμικότητα» ετοιμάζονται να μετατρέψουν το καρναβάλι σε σλαβικό lake party. Με σουβλάκια να τσικνίζουν το «Τσαρσί» και οργανωμένες αλλά και αυτοσχέδιες ορχήστρες και παρέες να προσπαθούν να εκμαυλίσουν την Καστοριά.
Να αποσπάσουν την πόλη από την θέση της και την μετατρέψουν σε κέντρο σλαβικής ψυχαγωγίας και προπαγάνδας των Σκοπίων. Άλλωστε δεν επιτρέπουν οτιδήποτε βαλκανικό, αφού από το «πολυπολιτισμικό» όραμά τους αποκλείεται το στοιχείο των Αλβανών. Κι ας ζουν μόνιμα στην Καστοριά αρκετές χιλιάδες αλβανικής εθνικότητας.
Προσπαθούν να πείσουν για την «πολυπολιτισμικότητα» του καστοριανού καρναβαλιού, την στιγμή που δεν υπήρξε ποτέ τέτοιο θέμα. Μιας και το τοπικό καρναβάλι ήταν αποκλειστική υπόθεση των Ελλήνων. Πριν την απελευθέρωση οι Εβραίοι είχαν δικό τους χωριστό καρναβάλι (γκαράτσα), οι μουσουλμάνοι απλά δεν είχαν καρναβάλι και οι Έλληνες είχαν το καστοριανό καρναβάλι. Τόσο απλά. Μόνο που ορισμένους τους ενοχλεί καθώς φαίνεται το «Έλληνες».
Με πρόσχημα την δήθεν χριστιανική ομοδοξία, διαπλάθουν ένα άλλο τύπο πολίτη, τον βαλκάνιο. Στον οποίο το σλαβικό στοιχείο θα κυριαρχεί. Η εμμονή τους δεν έχει δυστυχώς άλλη εξήγηση. Οι δημογραφικές ισορροπίες στην ευρύτερη περιοχή αν δεν προϋποθέτουν αλλαγές συνόρων στο μεσοπρόθεσμο μέλλον, αν μη τι άλλο, ευνοούν την αποσταθεροποίηση.
Την προσπάθεια αποπροσανατολισμού μοιάζει να μην αντιλαμβάνεται ούτε η Περιφέρεια Δυτικής Μακεδονίας. Με τους εκπροσώπους της, να εθελοτυφλούν. Παραβλέποντας την ανεξέλεγκτη δράση ορισμένων κύκλων, άλλοι εκ των οποίων βρίσκονται κοντά στα σκοπιανά και άλλοι στα τουρκικά συμφέροντα, και προβάλλοντας ως τεκμήριο της «πολυπολιτισμικότητας» μπάντα κρουστών που προσέρχεται από την Θεσσαλονίκη και εκτελεί δυνατούς αφροβραζιλιάνικους ρυθμούς εμπευσμένους από την Καποέϊρα και την Μπατουκάτα μουσική. Τους διαφεύγει ή αποσιωπούν ότι η συγκεκριμένη ορχήστρα, όπως και κάθε άλλη «ξενόφερτη» δυτική δεν ασκεί προπαγάνδα σε βάρος της ελληνικότητας της Καστοριάς και δεν παρουσιάζει την μουσική της ως παραδοσιακή. Σε αντίθεση με όσους φέρνουν τις σλαβικές ορχήστρες. Διότι αυτοί κάνουν προπαγάνδα. Υπέρ των Σκοπίων, μέσω Σερβίας.
Προστέθηκε πρόσφατα ο προσπάθεια δημιουργίας «λογοτύπου» για τα επονομαζόμενα «ραγκουτσάρια» με αναφορά στην Καστοριά και ένα παγανισμό που παραπέμπει σε ενθνικιστικές επιρροές βαλκανικού ρυθμού. Τύπου Κάρατζιτς, Μιλόσεβιτς και άλλων παρασημοφορημένων του πανσλαβισμού.
Υπάρχουν βεβαίως και μερικοί αθώοι και ρομαντικοί που πιστεύουν απλά στην μουσική και τον χορό ως εκφράσεις μιας κοινής ανθρώπινης διάστασης. Αλλά κυριαρχούν οι φοβικοί, εσωστρεφείς και αντιευρωπαίοι. Άβγαλτοι στον κόσμο περιμένουν τα καρναβάλια για να εκτονώσουν τα απωθημένα τους. Και η σκοπιανή μουσική τους προσφέρει μια απόδραση από τον κόσμο που δεν μπορούν να καταλάβουν. Η μόνη εμπειρία τους περιορίζεται σε μερικά φεστιβάλ της βαλκανικής ενδοχώρας τα οποία έχουν ως πρότυπο ή και τα επισκέπτονται. Και τα οποία αναδεικνύονται σε Μέκκα για την σλαβική προπαγάνδα σε βάρος της Μακεδονίας, σε βάρος της Ελλάδας. Εκεί συγκροτείται ένας σλαβικός ISIS.
Με αποτέλεσμα όλων αυτών να αντιδράσει (επιτέλους) ακόμη και ο Δήμος Καστοριάς με την αρμόδια αντιδημαρχία του. Και να εκδώσει σχετική ανακοίνωση αντίθεσης στην προσπάθεια μερικών «συλλόγων» -στην πραγματικότητα πρόκειται για υποτυπώδεις δράσεις με προσωπικό στίγμα, να σφετερισθούν το καρναβάλι. Να το «καπελώσουν» και τελικά να το εντάξουν προς την κατεύθυνση των σλαβικών γιορτών, η προπαγάνδα των οποίων κυριεύει ορισμένους και ορισμένες.
Αλλά και η ανακοίνωση του αρμόδιου αντιδημάρχου δεν είναι άμοιρη κριτικής. Έστω κι’ αν καταγράφεται στα θετικά, εφ’ όσον πράγματι έχουν αντιληφθεί οι αρμόδιοι το αχαλίνωτο όργιο χειραγώγησης που εξελίσσεται. Και ότι σε λίγο θα σκάσει στα χέρια τους σοβαρό θέμα.
Τέλος πάντων ο αρμόδιος αντιδήμαρχος ξεκαθαρίζει με την ανακοίνωσή του ότι θεωρεί το καρναβάλι υπόθεση του Δήμου. Της πόλης της Καστοριάς, θα ήταν προτιμότερο και πιο δίκαιο να παραδέχεται. Και όλων των κατοίκων, παλιών και νέων Καστοριανών. Αλλά ως εκεί. Ευπρόσδεκτοι φυσικά όλοι, πλην όμως όπως είναι αδιανόητο ένας Καστοριανός να προσπαθεί να επιβάλλει τις απόψεις του στα έθιμα των χωριών της περιοχής, έτσι θα έπρεπε να συμβαίνει και αντίστροφα. Και ο Δήμος Καστοριάς να είναι εγγυητής.
Αν μη τι άλλο πάντως από την ανακοίνωση αυτή προκύπτει και μια σαφής παραδοχή, την οποία καμμιά ως τώρα αντιδημαρχία δεν είχε την ειλικρίνεια να γνωστοποιήσει: Άμεσα ή λιγότερα άμεσα, παραδέχεται ο Δήμος Καστοριάς, ότι το όνομα «Ραγκουτσάρια» είναι ξενόφερτο. Ότι μόλις το 1987 υιοθετήθηκε και ότι οι ίδιοι το αντιμετωπίζουν ρηχά, ως ονομασία προέλευσης. Σαν να είναι το καρναβάλι μήλα, αχλάδια, φασόλια ένα προϊόν τέλος πάντων με ετικέτα. Εμπορεύσιμο για τους άλλους και όχι ουσιώδες για τους Καστοριανούς.
Παραδέχεται και κάτι άλλο ακόμη: Εμμέσως βεβαίως αλλά σαφώς: Ότι η ονομασία δεν είναι αδιαπραγμάτευτη. Και ότι όπως ο ίδιος δεν συζητεί σήμερα κατάργησή της πλαστής ονομασίας, αύριο επομένως κάποιος άλλος στην θέση του μπορεί και να το κάνει. Όταν πια οι περισσότεροι θα έχουν αντιληφθεί το κατάντημα, ακριβώς επειδή δεν θα έχει άλλο παρακάτω.
Και όταν η πλαστή «πολυπολιτισμικότητα» θα έχει μετατρέψει την Καστοριά από μια πόλη ελληνική με το βλέμμα στραμμένο στο μέλλον και την ελευθερία, πόλη εμπορική, δημιουργική κοσμοπολίτικη και αισιόδοξη, σε Βαβέλ βόρειων και εξ ανατολής πρόθυμων να την εκπολιτίζουν στο διηνεκές, ζώντας στην μοναξιά της και στο «παρελθόν».
Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 10 Δεκεμβρίου 2015, αρ. φύλλου 815.
* * *
ΑΝΤΙΔΗΜΑΡΧΙΑ
ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΩΝ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΩΝ ΕΚΔΗΛΩΣΕΩΝ
Καστοριά 3.12.2015
ΔΕΝ προέκυψε ΟΥΤΕ προκύπτει επανασχεδιασμός του λογότυπου του εθίμου των “Ραγκουτσαριών” καθώς και της επωνυμίας του εθίμου “Καστοριανά Ραγκουτσάρια”.
Το έθιμο κατέχει από το 1987 τη δική του επωνυμία και το δικό του λογότυπο, το οποίο αποτελεί την επικοινωνιακή του “σφραγίδα”. Είναι συνυφασμένο με την ταυτότητα της πόλης και του εθίμου που εκπροσωπεί και το κάνει αναγνωρίσιμο. Εκφράζει απόλυτα τις αξίες, τη φιλοσοφία, το ύφος και το όραμα της Αντιδημαρχίας “Παραδοσιακών Πολιτιστικών Εκδηλώσεων”.
* * *
Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 10 Δεκεμβρίου 2015, αρ. φύλλου 815.
Μόνο που ορισμένους τους ενοχλεί καθώς φαίνεται το «Έλληνες».
ΑπάντησηΔιαγραφήΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ, ΕΤΣΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΟΠΩΣ ΤΑ ΓΡΑΦΕΤΕ!!