ΟΔΟΣ: Γενικευμένη κρίση

ΟΔΟΣ 26.11.2015 | 813

Το «φιάσκο» των εσωκομματικών εκλογών της περασμένης Κυριακής για την ανάδειξη νέου προέδρου στην Νέα Δημοκρατία, που ύστερα από μια αμφιλεγόμενη «προεκλογική» περίοδο πολλών εβδομάδων, με τα όσα ακολούθησαν και συνεχίζονται μετά την Κυριακή, ευτέλισε το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

H κατάσταση στην Καστοριά, που είναι ζοφερή, και για την αντιμετώπισή της ασφαλώς και δεν αρκούν από τον δήμο Καστοριάς τα ευχολόγια και οι ανακοινώσεις «καταγγελίας» αόρατων εχθρών, ενώ το πρόβλημα είναι καθαρά εσωτερικό. Αλλά και η έκρηξη βόμβας στα γραφεία του ΣΕΒ, στην καρδιά της Αθήνας, αποτελούν πτυχές του ίδιου προβλήματος με το φιάσκο της Νέας Δημοκρατίας: Της κρίσης, και της διευρυνόμενης διασάλευσης. Και των αντιφάσεων που εκδηλώνονται. Της αθάνατης «Ελλάδας που αντιστέκεται», όπως τελευταία ακούγεται, με υπερηφάνεια.

Ωστόσο είναι πραγματικότητα η πικρή γεύση προσβολής που αισθάνονται τα μέλη, οι οπαδοί και οι φίλοι της Νέας Δημοκρατίας. Όλοι όσοι ήταν τέλος πάντων έτοιμοι να συμβάλλουν να ξεπεραστεί το πρόβλημα ηγεσίας, συνοχής και επιτέλεσης του θεσμικού έργου του κόμματος. Και μάλιστα στις πιο δύσκολες -τραγικές ίσως- εποχές των τελευταίων ετών.

Το «φιάσκο» της π. Κυριακής δεν έχει κανένα προηγούμενο, παρά τα κατά καιρούς προβλήματα διχασμού απόψεων, διάστασης ιδεολογιών ή διάσπασης που αντιμετώπισε το κόμμα που ίδρυσε Κωνσταντίνος Καραμανλής, για να ενώσει την κεντροδεξιά. Και να κάνει πράξει το κυρίαρχο δόγμα «ανήκομεν εις την Δύσιν». Και είναι τώρα σ’ αυτό το κόμμα που οι φιλόδοξοι υποψήφιοι, έχουν επιδοθεί σε ένα απογοητευτικό θέαμα.

Στα τοπικά ζητήματα και πάλι, - παρά τα ελάχιστα, αλλά πάντως υπαρκτά δείγματα πολύ μικρών θετικών παρεμβάσεων του δήμου Καστοριάς, όπως συμβαίνει για παράδειγμα  με την στοιχειώδη συντήρηση του δημοτικού κτηρίου των Τερζακείων λουτρών στην «επάνω» πόλη, η κρίση, υπάρχει και είναι εδώ.

H αδυναμία του δήμου Καστοριάς, επί μήνες τώρα (περισσότερο από μισό χρόνο) να επισκευάσει τους σηματοδότες ρύθμισης κυκλοφορίας στο πιο κομβικό σημείο, στην συμβολή δημοτικών οδών μπροστά στο κτήριο της Περιφερειακής Ενότητας Καστοριάς, με ντεκόρ το γλυπτό του Αρλεκίνου να φωταγωγείται όχι στο έργο τέχνης αλλά στην…  βάση του, και το συντριβάνι να θυμίζει κάτι από τα παλιά «επιτεύγματα» του ίδιου δήμου που άρχισε να διακοσμεί με πλήθος χριστουγεννιάτικα λαμπιόνια τα λιγοστά πάρκα και κεντρικούς δρόμους, αποτελούν τεκμήρια της γενικευμένης κρίσης.

Αντίστοιχα, σε κεντρικό επίπεδο, η απόδειξη ότι στο κέντρο της Αθήνας, στην περιοχή του Συντάγματος, ακόμη και σήμερα σε εποχές ασύμμετρων απειλών του δυτικού πολιτισμού από τους τρομοκράτες του ISIS, μπορεί ακόμη να αλωνίζει η εγχώρια τρομοκρατία της επικίνδυνης και αλλοπρόσαλλης πιτσιρικαρίας – χωρίς δηλαδή καν την μηδενιστική – ουτοπική και αναρχική διάσταση της παλιότερης τρομοκρατίας, και να βάζει βόμβες σε κραυγαλέους στόχους με θύμα την ελληνική οικονομία, την ίδια μέρα που λίγα μέτρα πιο πάνω, ο δήμαρχος της Αθήνας θα έκανε την «έναρξη» της χριστουγεννιάτικης περιόδου.

Αυτά (που είναι μόνο ελάχιστα) σε συνδυασμό με την συγκέντρωση στην μεθόριο με τα Σκόπια, που έκλεισαν τα σύνορά τους με την Ελλάδα για να αποκλείσουν την διέλευση  σε μεγάλο αριθμό απεγνωσμένων ή εγνωσμένων φυγάδων ή εισβολέων και μεταναστών (άγνωστο είναι ακόμη αν οι Σκοπιανοί τα ανοίξουν για τους μουσικούς εξωραϊστές της Καστοριάς και παραλίμνιων χωριών για τις γιορτές που ήδη πλησιάζουν), είναι ενδείξεις μιας ακόμη πιο επικίνδυνης αποσταθεροποίησης που πλήττει την Ελλάδα και διασαλεύει ακόμη περισσότερο τις ελπίδες, που μόλις ένα χρόνο πριν, υπήρχαν ακόμη. Ύστερα από πολλά χρόνια κρίσης.

Και εάν οι εσωκομματικές εκλογές της Ν.Δ. είναι για γέλια και κάποια άλλα από τα υπόλοιπα για τα κλάματα, το σίγουρο είναι τίποτε και κανείς δεν εγγυάται προς το παρόν, ότι το θέατρο παραλόγου και διάλυσης θα σταματήσει κάπου εδώ. Χωρίς χειρότερα. Και χωρίς φανάρια.

Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 26 Νοεμβρίου 2015, αρ. φύλλου 813.