ΜΕΣΑ ΣΤΙΣ ΑΜΕΣΕΣ προτεραιότητες της νέας τοπικής αρχής (που πλέον πάλιωσε και η περίοδος χάριτος έληξε) θα ήταν και η δημιουργία ενός νέου Kοιμητηρίου που θα εξυπηρετούσε τις ανάγκες της πόλης μας. Κι όπως ακούω και διαβάζω, οι μελέτες έγιναν, ο χώρος βρέθηκε στην περιοχή του Αγίου Χαραλάμπους και το έργο είναι έτοιμο να ξεκινήσει.
ΟΜΩΣ… Άραγε γνωρίζουμε πραγματικά, πού θέλουν οι αρμόδιοι να δημιουργήσουν το νέο νεκροταφείο της πόλης μας;
ΑΠΟ ΤΑ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΕΡΑ στοιχεία της πίστης μας είναι η μεταθανάτια ζωή. Σε πολλά αρχαία κείμενα συναντάμε αναφορές σε τόπους ταφής, τους οποίους τοποθετούν σε περίοπτες θέσεις. Ο Όμηρος μάλιστα αναφέρει πως τα Κοιμητήρια υπήρξαν στο παρελθόν ο κυριότερος δημόσιος χώρος ενός τόπου, ενώ πολλές φορές πραγματοποιούσαν τις πολιτιστικές τους εκδηλώσεις σε αυτούς τους χώρους κι αυτό γιατί γνώριζαν πολύ καλά πως η ζωή είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με το θάνατο!
ΟΠΩΣ ΠΟΛΥ ΣΩΣΤΑ είπε και ο Μισέλ Φουκώ: «Τα νεκροταφεία είναι σίγουρα ένας τόπος διαφορετικός από τους συνήθεις πολιτισμικούς χώρους. Πρόκειται για ένα χώρο ο οποίος συνδέεται κατά βάση με όλους τους χώρους μιας πόλης ή μιας κοινωνίας, καθώς κάθε άτομο, κάθε οικογένεια, έχει κάποιον συγγενή εκεί!»
ΓΙ ΑΥΤΟ ΘΕΩΡΩ πως είναι μέλημα όλων μας να αναρωτηθούμε για την καταλληλότητα του χώρου της δημιουργίας του νέου Κοιμητηρίου.
ΟΙ ΛΟΓΟΙ ΚΑΤ’ ΕΜΕ που πρέπει να αποφευχθεί να γίνει το εν λόγω έργο στη συγκεκριμένη περιοχή είναι αρκετοί και σοβαροί. Υπάρχει πλέον έντονη δυσαρέσκεια για την κατάσταση στο ήδη υπάρχων Κοιμητήριο. Έχουμε ακούσει αρκετές μαρτυρίες συμπολιτών μας, οι οποίοι πηγαίνοντας να επισκεφτούν αγαπημένα τους πρόσωπα, έκπληκτοι αντίκρισαν κάποιους άλλους στη θέση τους. Πολλές από τις εκταφές έγιναν χωρίς καμιά προειδοποίηση και η αιτία, η έλλειψη χώρου. Οπότε η ανάγκη για τη δημιουργία ενός νέου Κοιμητηρίου κρίνεται πλέον επιτακτική.
ΣΙΓΟΥΡΑ Η ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ του καστοριανού λαού, θυμάται πως χρόνια ολόκληρα η περιοχή του Αγίου Χαραλάμπους χρησιμοποιούνταν ως τόπος ρίψης και καύσης απορριμμάτων, τόπος ακαθαρσιών και δυσοσμίας. Είναι άραγε το κατάλληλο μέρος να θάψουμε τα αγαπημένα μας πρόσωπα και να τους αποδώσουμε την τιμή που πρέπει; Προσωπικά εξοργίζομαι και αισθάνομαι πως υποβαθμίζεται η πίστη μας στις αξίες, όποιες και όσες μας έχουν μείνει.
ΕΠΙΠΛΕΟΝ Η ΠΡΟΣΒΑΣΗ στο συγκεκριμένο χώρο είναι δύσκολη καθώς βρίσκεται εκτός της πόλης και δεν υπάρχει αστική συγκοινωνία που να κάνει τον χώρο προσβάσιμο. Ιδιαίτερα τα άτομα που δεν διαθέτουν δικό τους μεταφορικό μέσο, αλλά και τα άτομα κάποιας προχωρημένης ηλικίας θα δυσκολευτούν αρκετά να μεταβούν εκεί.
ΚΑΙ ΚΑΤΙ ΑΚΟΜΑ: Σκέφτηκαν άραγε οι αρμόδιοι πολιτικοί φορείς αλλά και η εκκλησία του τόπου μας, πως αν οι πιστοί δεν έχουν τρόπο να μεταβούν εκεί το Κοιμητήριο θα παρουσιάσει εικόνες εγκατάλειψης σε σύντομο χρονικό διάστημα; Μάλλον όχι!
ΑΛΛΑ ΟΠΩΣ ΛΕΕΙ και η καλή μου φίλη: Για να πονέσεις έναν τόπο οφείλεις πρώτα να τον αγαπήσεις!
ΛΥΣΕΙΣ ΣΙΓΟΥΡΑ υπάρχουν. Δεν είμαι η κατάλληλη, ούτε η αρμόδια να τις δώσω. Θέλω να πιστεύω όμως πως με συλλογική και ομαδική συνεργασία των αρμόδιων πολιτικών και εκκλησιαστικών αρχών θα βρεθεί διέξοδος.
ΑΣ ΑΡΧΙΣΟΥΜΕ να νοιαζόμαστε για έναν τόπο, που μας προσφέρει τόσα πολλά!
Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 25 Ιουνίου 2015.
Η συντάκτις του κειμένου εξέφρασε την επιθυμία να υπογράψει με τα αρχικά της.
Φωτογραφία: Λήκυθος 440 π.Χ. από την Αττική (λεπτομέρεια) που απεικονίζει νεκρό έφηβο με την φτερωτή ψυχή του να αιωρείται επάνω από το κεφάλι. Αντικρίζει -στην άλλη πλευρά της ληκύθου- τον φίλο του που στέκει όρθιος. Η εξαιρετική απεικόνιση, αποδίδεται στο ζωγράφο του Αχιλλέα. Δωρεά του 1989 του Norbert Schimmel Trust στο Μητροπολιτικό Μουσείο της Νέας Υόρκης, ΗΠΑ. Η λήκυθος στην αρχαία Ελλάδα χρησίμευε για την τοποθέτηση ελαιόλαδου στον τάφο ανύπανδρων νεκρών.
Επιλογή σχετικών αναρτήσεων:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.