1/2/2015 εφημερίδα Δημοκρατία, άρθρο. Βγαίνω στη σύνταξη δόξη και τιμή. Άθλιο μονοτονικό! Άιντε να καταλάβει ο μη γευσάμενος της καθαρευούσης και μη ενθυμούμενος στοιχειωδώς συντακτικό ότι "δόξη και τιμή" είναι δοτικές του τρόπου (αρχαίας και καθαρεύουσας), με περισπωμένη στο "τιμή" και υπογεγραμμένη και στα δυο ήτα (η). (καθυστερημένε φιλόλογε, τι ψάχνεις...!
13/3/2015 ΝΕΡΙΤ η δημοσιογράφος: Χρησιμοποιώντας νέους και μοντέρνους μεθόδους(!). Βαρβαρισμός! Γιατί εισάγετε, κυρία, τύπον: ο μέθοδος! Το ορθόν: Νέες και μοντέρνες μεθόδους. Επίσης: Με την καθιέρωση έκτακτων εξουσιών. Αυτός ο τονισμός επιθέτων στην προπαραλήγουσα θυμίζει αμερικάνικα, όπως Ουάσινγκτον! Τι πιο φυσικό και πιο ελληνοπρεπές: των εκτάκτων εξουσιών. Των αγέρωχων Ελλήνων, γράφουν, και παρόμοιες γελοιότητες!
15/2/2015 εφημερίδα. (προηγείται μια πρόταση και συνεχίζει:) Αν δε προσπαθήσει κανείς να εντοπίσει τι κρύβεται... α) πολύ εύκολα μπορεί να εκλάβεις το δε ως αρνητικό (δεν), οπότε αλλάζει το νόημα. Ο αρθρογράφος εν προκειμένω το θέλει ως αντιθετικό: μεν, δε. Επειδή λοιπόν εύκολα μπορεί να γίνει σύγχυση, γι αυτό οι μαλλιαροί δημοτικιστές παύσατε, επιτέλους, να γράφετε σα (αντί σαν) και δε (αντί δεν).
(καθαρευουσιάνικο χρονικό, αναφερόμενο στον Θεόδ. Κολοκοτρώνη): Κατεκλίθη, όπου κοιμόμενον τον ευρήκεν η αποπληξία. Το ορθόν: κοιμώμενον (όπως τον τιμώμενον συγγραφέα). (Η συνέχεια του χρονικού) Η κηδεία του Θεόδ, Κολοκοτρώνη εγένετο 5/2/ 1843. Τον επικήδειον εξεφώνησεν από στήθους ο Κων/νος Οικονόμου, διαρκείας μιας ώρας(!). Επίσης, εις τον τάφον ωμίλησεν ο Παναγιώτης Σούτσος. Ενίοτε εμείς δυσανασχετούμε, εάν κάποιος επιμηκύνει τον λόγο του...
8/2/2015 Real News, άρθρο. Κάνει ισχυρές δόσεις αυτοκριτικής. Αμ... αυτό το έρμο ρήμα κάνω; Το έχομε δια πάσαν χρήσιν! Κάνω λόγο, κάνω περίπατο, κάνω φάρσα, πόλεμο, ειρήνη, κάνω φαγητό, καφέ, τα κάνω μούσκεμα, κάνω κοστούμι, και τί δεν κάνω! Αυτός κάνει δουλειά, τι κάνεις; Η φορολογία έχει να κάνει με... αντί του ορθού: Η φορολογία σχετίζεται με... Και τι άλλο να θυμηθώ! Συμπέρασμα: Για κάθε περίπτωση και νόημα βρίσκουμε το πιο κατάλληλο ρήμα, π.χ. διεξάγουμε πόλεμο, συνάπτουμε ειρήνη, δημιουργούμε κέφι, βράζω ή ψήνω καφέ, κτλ.
εφημερίδα, 22/2/2015 (για την λέξη η μοίρα). Όταν αυτό ταυτίζεται με τη μοίρα της πατρίδος. Η λέξη μοίρα γοητευτική στη λογοτεχνία, στην ποίηση, στο τραγούδι, στο θέατρο. Οι ορθόδοξοι Χριστιανοί δεν πρέπει να "ασπάζονται" την μοίρα. Την κληρονομήσαμε από τους αρχαίους προγόνους. Εκείνοι είχαν τις τρεις μοίρες: Η Κλωθώ κλώθει το νήμα της ζωής, Λάχεσις, "λαγχάνει", ρίχνει τον κλήρο του καθενός, Άτροπος, δεν μπορείς να αλλάξεις ό,τι έτρεψε, όποιαν κατεύθυνση χάραξε αυτή. Συνεπώς: Με την ύπαρξη, εξέλιξη και την σωτηρία της πατρίδος.
30/1/2015 Σημειώνω δήλωση πολιτικού μας για τα υπ' όψει: "Έχει μειωθεί ο πληθυσμός της Ροδόπης και έχει ανατραπεί η ισορροπία των δυο συνοίκων στοιχείων (των δύο ... σύνοικων, γράφει η εφημερίδα) εις βάρος των Χριστιανών. Η νέα Κυβέρνηση ας το προσέξει ιδιαίτατα το θέμα στην περιοχή. Παροχή κινήτρων για νέους αγρότες και τα συναφή, ενίσχυση του θεσμού της οικογένειας, πολυτέκνων και τα συναφή.
Ο Γλωσσαμύντωρ
Λάζαρος Νικηφορίδης
Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 19 Μαρτίου 2015, αρ. φύλλου 780
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.