13.5.15

Λόγος & Αντίλογος



«Οι κήρυκες του μίσους»



Αγαπητή ΟΔΟΣ

Γνωρίζω ότι το σχόλιο μου δεν αφορά τοπικό ζήτημα με την στενή έννοια της λέξης. Αν και στην πραγματικότητα έστω και έμμεσα αγγίζει μεγάλο αριθμό ομογενών με καταγωγή από τον νομό Καστοριάς αλλά και την υπόλοιπη Ελλάδα. Που κατοικούν, εργάζονται και προκόβουν στην Αυστραλία. Όπως αφορά, πιο άμεσα κατά την γνώμη μου και τα κηρύγματα μίσους που συχνά ακούγονται ενταύθα και επί τόπου.

Παγώνουν λοιπόν κάθε φορά οι αποκαλύψεις, ότι Έλληνες και Ελληνίδες εμπλέκονται σε πράξεις ισλαμικού φονταμενταλισμού ή αντιδυτικού φανατισμού σε μουσουλμανικές χώρες.

Ήταν -μεταξύ άλλων- πριν μερικά χρόνια η είδηση ότι η «σύζυγος», ή τέλος πάντων η σύντροφος του Σαντάμ Χουσεϊν ήταν Ελληνίδα. Είναι τώρα και σήμερα, που αποκαλύφθηκε ότι η μόλις 35 ετών Ελληνίδα Αναστασία Ντρούδη που άλλαξε το βαφτιστικό όνομά της σε Αμιράχ μετά τον προσηλυτισμό της στο Ισλάμ, ήταν η σύντροφος του 49χρονου Ιρανού Μαν Χαρόν Μονίς που αιματοκύλισε το Σύδνεϊ της Αυστραλίας στην καφετέρια Lindt Chocolate.

Η Αμιράχ Ντρούδη που γεννήθηκε το 1979-1980, δηλαδή πολύ πρόσφατα. Ωστόσο όχι μόνο βρήκε δελεαστικό το Ισλάμ και άλλαξε την πίστη της –αυτό δεν είναι από μόνο του κάτι κακό- αλλά έφθασε στο σημείο να μετατραπεί σε κήρυκα του τυφλού μίσους κατά της Δύσης, των Χριστιανών και των Εβραίων.
Να υπερασπίζεται δημόσια τις εξτρεμιστικές τρομοκρατικές ενέργειες, όπως την επίθεση στο παγκόσμιο κέντρο εμπορίου κ.ο.κ. Και ακόμη χειρότερα, φέρεται ανεμειγμένη στον φόνο της συζύγου του συντρόφου της. ΄Ισως και σε άλλα κοινά εγκλήματα

Αναρωτιέμαι αν τα κηρύγματα μισαλλοδοξίας σε βάρος της Δύσης που ακούγονται πολύ συχνά στην Ελλάδα και συσπειρώνουν Άκρα Αριστερά, Άκρα Δεξιά, ψεκασμένους, πολιτικά αχαρτογράφητους και ανένταχτους αλλά και φορείς του «πνευματικού» κόσμου, ακόμη και της θρησκείας, μπορεί να θεωρηθούν ότι ευθύνονται για την Αναστασία που έγινε Αμιράχ και στη συνέχεια θεωρητικός του Τζιχάντ.

Αν όλα αυτά προετοιμάζουν κατάλληλα τα ψυχικά στοιχεία ακόμη και νέων ανθρώπων, μέχρι και των γυναικών που είναι τα πρώτα θύματα του φονταμεναλιστικού Ισλάμ. Και να εμφανίζονται έτσι Αναστασίες που βλέπουν ξαφνικά το φως το αληθινό, όχι στο Ισλάμ που είναι κατά βάση θρησκεία ειρήνης, αλλά στην παραφροσύνη;

Μήπως το αποτρόπαιο παράδειγμά της Αναστασίας - Αμιράχ, που εκθέτει την ελληνική κοινότητα της Αυστραλίας, αλλά και την Ελλάδα, μπορεί να γίνει η αφορμή να αρχίσει να προβληματίζει τους κήρυκες του μίσους και του φονταμενταλισμού να σταματήσουν να μεταγγίζουν με Έλληνες και Ελληνίδες το θρησκευτικό μίσος; Ακόμη και στην Καστοριά; Αναρωτιέμαι μήπως;

Τακτικός αναγνώστης 


Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 18 Δεκεμβρίου 2014, αρ. φύλλου 769.




1 σχόλιο:

  1. Ανώνυμος18/5/15

    Θρησκευτικό μίσος; Εμείς οι Έλληνες;
    Α πα πα πα πα!
    Εμείς οι Ορθόδοξοι (όπως κι οι Σλάβοι), μόνο αγαπάμε. Φαίνεται, εξ άλλου, στο μάτι μας!!!
    (Και στον γάιδαρο του γείτονα!!!)

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.

ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ