14.3.15

Λόγος & Αντίλογος

Ανοικτή επιστολή προς τον υπουργό Παιδείας κ. Ανδρέα Λοβέρδο

Αξιότιμε κύριε Υπουργέ,

Με έκπληξη μεγάλη διάβασα στον Τύπο την πρότασή σας για εθελοντική προσφορά Εκπαιδευτικών προκειμένου να καλυφθούν κενά διδασκαλίας στα Σχολεία.

Η ψυχή μου αγαλλίασε αρχικά, γιατί είμαι μεταξύ αυτών που θεωρούν αρετή την εθελοντική προσφορά. Στη συνέχεια όμως προκύπτουν εύλογες απορίες, οι οποίες, εάν δεν απαντηθούν, καθιστούν το εγχείρημά σας αστήρικτο έως και επικίνδυνο.

1) Δεν αποτελεί στοιχείο Εθελοντισμού η προσδοκία ανταλλάγματος, η υστεροβουλία και ιδιοτέλεια. Αυτό που προτείνετε είναι μάλλον μια μορφή ανταποδοτικότητας, όχι πάντως Εθελοντισμός γνήσιος.

2) Είναι σίγουρο ότι περισσότερα και καλύτερα θα σχολιάσουν και θα διεκδικήσουν οι εν ενεργεία Συνάδελφοι και μάλιστα οι εκλεγμένοι εκπρόσωποι του Κλάδου. Επειδή όμως έχω την τιμή να ανήκω στη γενιά των δασκάλων που έφαγαν την κιμωλία με το κουτάλι, προτού ξοδευθούν τα κονδύλια για διαδραστικούς πίνακες, διερωτώμαι για ένα θέμα μέγα: Εκτός από τα άλλα χαρακτηριστικά στην εργασία καθενός, σημαντικότατη είναι η ασφάλειά του. Εάν, ο μη γένοιτο, ασθενήσει ή πάθει ατύχημα Εθελοντής ή Εθελόντρια, ποιος ασφαλιστικός φορέας θα αποζημιώσει τον ίδιον ή την οικογένειά του;

3) Γιατί να περιοριστούν οι υποψηφιότητες μόνο στους αδιόριστους πτυχιούχους; Υπάρχουν αμέτρητοι ακμαίοι και έμπειροι Εκπαιδευτικοί Συνταξιούχοι, οι οποίοι πολύ ευχαρίστως θα δέχονταν να προσφέρουν αφιλοκερδώς με άλλες μορφές διδασκαλίας και όχι κλείνοντας θέσεις υποψηφίων διδασκόντων.

Εξάλλου, κάθε Σχολείο δεν λειτουργεί μόνο με τη διδασκαλία στις αίθουσες. Αν υπήρχε φαντασία στην εξουσία, θα οραματιζόταν ένα Σχολείο που ζωντανεύει κάθε τομέα των ενδιαφερόντων παιδιών και εφήβων.

Κενά θα συμπληρώνονταν έμπρακτα, εάν δινόταν η δυνατότητα, από το να παραμείνουν ανοικτές οι Σχολικές Βιβλιοθήκες (τουλάχιστον επτακόσιες σε όλην την Ελλάδα, που έγιναν θυσία στο βωμό του σύγχρονου Μαμμωνά) και να λειτουργούν Λέσχες Φιλαναγνωσίας… να παρέχεται πλήρης Γραμματειακή υποστήριξη… να υπάρχουν ψυχολόγοι-σύμβουλοι επαγγελματικού προσανατολισμού… να προπονούνται οι αθλητικές ομάδες και να προετοιμάζουν τα παιδιά θεατρικές παραστάσεις και άλλες πολιτιστικές εκδηλώσεις χωρίς να απουσιάζουν από τα μαθήματά τους… μέχρι να περιποιούνται εθελοντές τον κήπο!

Σε κάθε Σχολείο μπορεί να συγκροτηθεί Ομάδα Παλαίμαχων Δασκάλων, η οποία θα καθοδηγείται και θα ελέγχεται από τον Διευθυντή/την Διευθύντρια και θα συνεργάζεται με τον Σύλλογο Διδασκόντων. Γιατί, κανένας δάσκαλος δεν είναι «σπασμένο καράβι, πέρα μακριά» και καμία δασκάλα δεν είναι μόνο «να καθαρίζει φρέσκα φασολάκια στη δροσερήν αυλόπορτα», στην αφυπηρέτησή τους.

Εκείνο που χρειάζεται είναι μια ανοικτή πρόσκληση ή και προσωπική, τιμής ένεκεν. Επειδή κανείς συνετός και ευγενής άνθρωπος, όπως είναι οι παλιοί μας δάσκαλοι, δεν πηγαίνει πουθενά απρόσκλητος.

Επομένως, η πρότασή σας για εθελοντική εργασία στα Σχολεία κρίνεται υπέροχη με το όραμα της ολόπλευρης προσφοράς στη Σχολική Ζωή, αλλά -μετά συγχωρήσεως- κυριολεκτικά απαράδεκτη όσον αφορά στην τοποθέτηση διδασκόντων μέσω της διαδικασίας της μοριοδότησης.

Κλείνοντας και για να άρω πιθανή υποψία για τα κίνητρά μου, διευκρινίζω ότι θα μπορούσα και να σωπάσω. Έχοντας όμως αλησμόνητη την εμπειρία του σάλου που προέκυψε με την κατάργηση της Επετηρίδας, θεωρώ ηθικό χρέος όλων εκείνων που πονούν για την Παιδεία να εκφράσουν άποψη «με λογισμό και μ’ όνειρο».

Ούτε είναι αποκλειστικό προνόμιο του εκάστοτε Υπουργού Παιδείας να νοιάζεται για Μαθητές, Γονείς και άνεργους πτυχιούχους. Η ίδια έφερα στον κόσμο και κατά δύναμιν ανέθρεψα τρεις γιους με σπουδές που έχουν επαγγελματική προοπτική και την Εκπαίδευση. Αν θέλουν να έχουν την ευχή της μάνας και σε αυτό το θέμα, ας προσέξουν να μη χρησιμοποιήσουν κανένα πρόσχημα και να μην παραμερίσουν άλλους που αξιοκρατικά δικαιούνται να εργαστούν σύμφωνα με τους Νόμους ευνομούμενης πολιτείας.

Θεσσαλία Χ. Τεριακή
Καθηγήτρια στην ανα-σύνταξη
Διά βίου Φιλόλογος


ΣΣ Τα λόγια μέσα στα εισαγωγικά είναι Ελλήνων ποιητών (Γιάννη Σκαρίμπα, Γιάννη Ρίτσου και Διονυσίου Σολωμού), καθότι «Αν δεν μού ’δινες την ποίηση, Κύριε…» (Νικηφόρου Βρετττάκου).


Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 13 Νοεμβρίου 2014, αρ. φύλλου 764



1 σχόλιο:

  1. Ανώνυμος30/3/15

    Κάτι σαν αυτό δηλαδή ......

    http://www.thestival.gr/policy/item/160537-sti-bouli-to-thema-ton-ergazomenon-sto-ergostasio-sokolatas

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.

ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ