Γέμισε ο ουρανός της Καστοριάς από τα μαύρα πουλιά, τα αποκαλούμενα κοράκια. Από τα παλιά χρόνια οι κάτοικοι της πόλεως, τα «χάρισαν» μία μόνιμη κατοικία, τις «Γκαλιότρυπες», όπου συζούσαν και με αγριοπερίστερα.
Ως γνωστόν είναι αρπαχτικά πουλιά, με «όπλο» το ισχυρό τους ράμφος το οποίο χρησιμοποιούν για να τρέφονται ως συνήθως με σκουλήκια, μικρά ζωύφια, με αυγά και νεοσσούς άλλων πουλιών, με καρπούς δένδρων όπως καρύδια, κάστανα, μήλα, ακόμη και από ανοικτούς σκουπιδότοπους, δηλαδή έχουν ένα πλούσιο έδεσμα. Μάλιστα δε, διαθέτουν και ισχυρή όραση και ζούνε κοντά στις κατοικίες των ανθρώπων, σε χωριά και πόλεις, σε βουστάσια, ποιμνιοστάσια και σε μέρη που συγκεντρώνονται διάφορα απόβλητα ανθρώπων και ζώων. Γενικά είναι ένας παμφάγος άρπαγος που προκαλεί ζημιές και σε αγροκτήματα με καλαμπόκια.
Η ζωή του το μεγαλύτερο διάστημα της ημέρας και του χρόνου είναι μοναχική πλην όμως τα βράδια συζεί συντροφικά στα ψηλά λευκάδια και δένδρα σίγουρα. Η φωλιές του είναι πάντοτε προσεγμένες και καλοφτιαγμένες, με πολλά στρώματα από χόρτα και ξυλάκια, στο ψηλότερο μέρος των δένδρων καθώς και σε εγκαταλειμμένες κατοικίες κάτω από τα κεραμίδια. Πολλοί ισχυρίζονται πως ζει πολλά χρόνια, με αναφορές να κάνουν λόγο ακόμα και για πεντακόσια χρόνια, και κάποιοι άλλοι λιγότερα, το μόνο βέβαιο φαίνεται να είναι, πως ζουν πολλά χρόνια.
Οι κόρακες -στον βιότοπο που διαθέτει η πόλις, όπου συγκεντρώνονται πολλά είδη πουλιών- παρακολουθούν τη ζωή των ιπτάμενων και υδρόβιων πουλιών, βρίσκοντας μία καλή διατροφική συντήρηση. Ανεβασμένοι στα δένδρα στο γύρο της λίμνης, επιτίθενται με τον τρόπο τους και τρώνε τόσο τα αυγά, όσο και τους νεοσσούς (πουλάκια), μεγάλοι κλέφτες, με καταστροφική συνέπεια την εξαφάνιση πολλών ειδών πουλιών, όπως χελιδονιών, αηδονιών, δεκαοχτούρων και άλλων μικρότερων που ζουν και μας συντροφεύουν καθημερινά. Έγιναν τόσο επιθετικοί, όσο δεν λέγεται, παρακολουθώντας τους και θαυμάζοντας την επιδεξιότητά τους στο κυνήγι. Ακόμη και στο νερό ξεκίνησαν να μπαίνουν, να επισκέπτονται όλους τους απορριμματοφόρους κάδους της πόλεως και να ανασύρουν ολόκληρες σακούλες με αποφάγια και σκουπίδια.
Αγαπητοί μου, έχουν βρει πλούσιο διατροφικό πεδίο και έχουν εξοικειωθεί με τη συμπεριφορά των ανθρώπων, ώστε να μη φοβούνται και να συμβαδίζουν προκλητικά μαζί μας. Σε λίγο θα ανοίγουν και τα ψυγεία στα σπίτια μας. Πηδούν μπροστά μας σαν τα κατοικίδια πουλιά και ζώα. Ως εδώ καλά τα λέμε, αλλά έχουν αυξηθεί πολύ, δεν έχουν εχθρούς να φοβηθούν ή να τους κυνηγήσουν, οπότε ο υπερπληθυσμός τους έγινε μεγάλος κίνδυνος για την ισορροπία του οικοσυστήματος της πόλεως και της περιοχής γενικότερα. Καταστρέφουν τις φωλιές, τη βάση της αναπαραγωγής όλων των μικρότερων πουλιών του ουρανού και της γης, που θα έχει σαν αποτέλεσμα, σε λίγο χρονικό διάστημα να μην υπάρχουν χελιδόνια και άλλα πολλά είδη. Τα πουλάκια δεν γεννάνε στις κλινικές, αλλά στην έξω φύση.
Ακόμα και εμείς στην πόλη με τον τρόπο μας κυνηγούμε τα χελιδόνια, αυτούς τους αποστόλους του Θεού, τους άμισθους αεροκαθαριστές των μικροβίων, των κουνουπιών, των μυγών και άλλων βλαβερών πετούμενων. Μας καθαρίζουν τον εισπνεόμενο αέρα και εμείς οι αχάριστοι, οι κακοί φίλοι, γεμίζουμε με διάφορα σκιάχτρα τα μπαλκόνια, μια συνήθεια κυρίως των γυναικών με τη δικαιολογία των κουτσουλιών. Προτού έρθουν αυτοί οι αεροκαθαριστές (χελιδόνια) γεμίζει η φύση από κουνούπια, τα οποία κουβαλούν ένα σωρό αρρώστιες, ακόμη και θανατηφόρες, εξαιτίας των οποίων, χάθηκαν ζωές στην πόλη. Δυστυχώς μ’ αυτές τις απαράδεκτες πράξεις μας, διώχνουμε τους σωτήρες μας, καθώς ξεχνούμε πως το καλοκαίρι ζούμε σ’ ένα απέραντο έλος, τη μολυσμένη λίμνη της πόλης.
Λοιπόν, αγαπητές και αγαπητοί φίλοι, ας αλλάξουμε τακτική κι ας συμπεριφερθούμε με αγάπη και συμπάθεια στα μικρά αυτά φτερωτά, του Θεού δώρα, πρώτον για την διαφύλαξη της υγείας μας και κατά δεύτερον για την ισορροπία της φύσεως.
Στα βουνά και στους κάμπους έχει συντελεσθεί οικολογική ανισορροπία από την εξαφάνιση πολλών ειδών πουλιών και άλλων πολλαπλώς χρήσιμων ζώων. Χάθηκαν από την ασυγκράτητη επιθυμία μας να τα φάμε όλα μια ώρα νωρίτερα, και αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα να μείνουμε μόνοι μας, χωρίς τη συντροφιά των φωνών και της παρουσίας ωφέλιμων πουλιών και ζώων. Θα ακολουθήσει μια νεκρική σιγή, η άχαρη ζωή.
Ήδη σταματήσαμε να τραγουδάμε, μας πήρε τη φωνή η τηλεόραση. Ποιος θα μας τέρπει και θα θυμίζει πως υπάρχει περιβάλλον; Ζωή; Χαιρόμαστε οι οδηγοί αυτοκινήτων όταν σκοτώνουμε τους ανήμπορους σκαντζόχοιρους ή τα φίδια στο δρόμο, οχυρωμένοι πίσω από το τιμόνι, πιστεύοντας πως εκδικηθήκαμε τον εχθρό, αλλά η απερισκεψία μας είναι μεγάλη, αφού καταστρέφουμε τους κατοίκους της φύσεως. Ποια η διαφορά από τα όντα της φύσεως;
Η λογική, που σταμάτησε να μας διέπει. Γίναμε «κόρακες», που τις Κυριακές στην πόλη και ιδιαίτερα στην «Κάτω αγορά», λόγω της ηρεμίας που υπάρχει από τη μη κυκλοφορία πεζών και οχημάτων, τα «κοράκια» γκρεμίζουν τις φωλιές που φτιάχνουν τα χελιδόνια στις παλαιού τύπου οικίες της «Αγοράς» και βλέπεις τα αυγά και τα νεογνά χελιδόνια στο δρόμο της 11ης Νοεμβρίου, θέαμα θλιβερό και λυπηρό, με αποτέλεσμα να χάνεται ο αγώνας των πουλιών και η αναπαραγωγή της φύσεως.
Αγαπητές μου κυρίες, σας παρακαλώ να καλοδεχτούμε στο μπαλκόνι μας, στο σπίτι μας, αυτά τα χρήσιμα πουλιά για το καλό μας. Να σταματήσει πια ο διωγμός τους με το σύνηθες πρόσχημα της κουτσουλιάς. Παλαιότερα οι αρχόντισσες σκούπιζαν και έβαφαν όλη τη γειτονιά. Τώρα χωρίς την ποδιά στην μέση δεν μοιάζετε με νοικοκυρές, αλλά με μόνιμες εξωσπιτικές επισκέπτριες. Ναι, από εσάς εξαρτάται να διατηρήσουμε το περιβάλλον σε ισορροπία, για το μέλλον των παιδιών σας. Δεν αρκεί μόνο το καλό τάισμα, αλλά και η καλή συνέχεια στη ζωή.
Όσο για τον υπερπληθυσμό των αρπακτικών κοράκων και την αντιμετώπισή τους, για την καταστροφή του οικοσυστήματος των χρήσιμων πουλιών, έχουν την ευθύνη οι οργανισμοί, όπως ο Αρκτούρος κλπ αρμόδιοι για την διάσωση των δύστυχων και ανυπεράσπιστων πουλιών και ζώων. Αυτά που αναφέρουμε σήμερα είναι από την καθημερινή μας παρατήρηση και την επί ώρες διαμονή μας στη φύση λόγω ασκήσεως και αγάπης προς τη μάνα φύση.
Σας συνιστώ ν’ ασχοληθείτε από καθήκον και την υποχρέωση που έχει επιφορτισθεί ο μόνος λογικός και προικισμένος να διοικήσει τη Γη... Ο άνθρωπος... Τον κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωση του Θεού.
Καλό Πάσχα!
Με εκτίμηση
Ν. Πρώιος
Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 17 Απριλίου 2014, αρ. φύλλου 736
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.