Από το Βυζάντιο στην Αναγέννηση και από την Κωνσταντινούπολη στη Φλωρεντία και στη Βενετία

Ο Δήμος Ηλιούπολης, στο πλαίσιο του Έτους Πολιτισμού & Μνήμης Γρ. Λαμπράκη που διανύουμε, εγκαινίασε τον Οκτώβριο το Ανοιχτό Δημοτικό Πανεπιστήμιο Ηλιούπολης, με στόχο την πολιτιστική και πνευματική καλλιέργεια των δημοτών. Την Τετάρτη 10 Οκτωβρίου 2012 ο Μάνος Στεφανίδης, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών εισηγήθηκε το θέμα: "Από το Βυζάντιο στην Αναγέννηση και από την Κωνσταντινούπολη στη Φλωρεντία και στη Βενετία" στα πλαίσια της σειράς πέντε μαθημάτων με τίτλο: "Η Τέχνη στην Ελλάδα και στην Ευρώπη".

Κάποτε στην Καστορια

 [στήλη]

Οι εκλογές στην ΕΔΗΚΑ α.ε.

Είναι αλήθεια ότι οι εκλογές των φορέων πάντοτε ήταν ένα σημαντικό γεγονός, πόσο δε μάλλον, αν αυτός ο φορέας ήταν ένα συνδικαλιστικό όργανο ή κάτι παρεμφερές, όπου οι πολιτικές δυνάμεις ήθελαν να αυξήσουν ή να διατηρήσουν την υπεροχή τους. Επειδή όμως τα φαινόμενα απατούν κατά επιστημονική και λαϊκή ρήση, καθότι πίσω από κάθε τέτοια εκλογική διαδικασία, κρύβονται πολλά συμφέροντα, νοοτροπίες , αντιλήψεις και ένα σωρό άλλα πράγματα, τα οποία χρήζουν ακόμη κοινωνικών και ψυχολογικών αναλύσεων, εμείς θα προσπαθήσουμε να προσεγγίσουμε το θέμα κατά τέτοιον τρόπο, μήπως και αφυπνίσουμε κάποιες ευαίσθητες συνειδήσεις.

Καστοριανοί χοροί στην Σαντορίνη

Ο Εκπολιτιστικός Σύλλογος Δισπηλιού με το χορευτικό τμήμα ενηλίκων, που απαρτίζονταν από 18 χορευτές και άλλους 48 υποστηρικτές του χορευτικού, συμμετείχε στο 4ήμερο (6-9 Ιουλίου) Πολιτιστικό Φεστιβάλ του Δήμου Σαντορίνης (Θήρας). Τον σύλλογο συνόδευαν ο δήμαρχος Καστοριάς κ. Εμμ. Χατζησυμεωνίδης και η αντ/ρχος Πολιτισμού κ. Ειρ. Γεωργοσοπούλου-Μισκία, οι οποίοι συνέδραμαν στην εκδήλωση.  Όλη η «αποστολή» συνδύασε πέρα από το φεστιβάλ και λίγα δροσερά μπάνια στις παραλίες του νησιού, πισίνα πάρτυ, clubbing αλλά και επισκέψεις σε πολλά αξιοθέατα  όπως την Καλντέρα, τη Θήρα, την Οία, τον Πύργο, την Περίσσα, τον Πρ. Ηλία, και ημερήσια κρουαζιέρα στο «ηφαίστειο», στην Παλιά και Νέα Καμένη και στην Θηρασία.

Απόσπασμα από δελτίο τύπου του συλλόγου

Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 19 Ιουλίου 2012, αρ. φύλλου 651

Σχετικά κείμενα:

ΟΔΟΣ: Περιοδείες

ΟΔΟΣ: ברוך הבא  =  καλώς ήλθατε 

ΟΔΟΣ: Μεγιστοποιήσεις κ.ά.

Στην Μόσχα

ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ έγραψαν

ΟΔΟΣ: Κοινωνική ευαισθησία;

ΟΔΟΣ: Από το שלום στο Привет 

ΟΔΟΣ: Απόκριες

ΟΔΟΣ: Ένας χρόνος

ΟΔΟΣ: Περιορισμένη φαντασία

ΟΔΟΣ: 6

Σε 6 μήνες φυλάκιση σε πρώτο βαθμό καταδικάστηκε ο αντιδήμαρχος Καστοριάς κ. Α. Τσαϊρίδης, μετά από καταγγελία πολίτη που έπεσε θύμα επιθέσεως από αδέσποτο σκύλο στην Καστοριά. Ο αντιδήμαρχος άσκησε έφεση και η υπόθεση θα κριθεί εκ νέου για τελεσίδικη κρίση επί της ενοχή ή όχι. Το θέμα θεωρείται σοβαρό γιατί μπορεί να έχει επιπτώσεις στην παρουσία του στον δήμο Καστοριάς.

Δημοσιεύθηκε στις 13 Σεπτεμβρίου 2012, αρ. φύλλου 657

Σχετικά κείμενα:

• Είπαν (δήμαρχος)
• ΟΔΟΣ: Η θέα αντιδημάρχου
• ΟΔΟΣ: Πρόσωπα
• ΟΔΟΣ: Μια πόλη αδιόρθωτη
• ΟΔΟΣ: Τυφλή εμπιστοσύνη
• ΟΔΟΣ: Συναδελφικά
• ΟΔΟΣ: Κακουργηματική πράξη
• ΟΔΟΣ: Μία σοβαρή (ποινική & πολιτική) υπόθεση
• ΟΔΟΣ: Κινητικότητα
• Αναγνώστες έγραψαν

ΣΟΝΙΑΣ ΕΥΘΥΜΙΑΔΟΥ-ΠΑΠΑΣΤΑΥΡΟΥ: Σταυρωμένη Πατρίδα, μες στα μάτια σου είδα της ανάστασης φως…

Ν. Πορτοκάλογλου, Τα καράβια μου καίω

Η φωτογραφία χωρίς χαμόγελο: Αγέλαστα προσφυγόπουλα από τα Αλάτσατα της Ερυθραίας, 1922-1923
(φωτό:  Μ.Ν. Κατσιγέρας, Μ. Μπενάκη)

Συμπληρώθηκαν φέτος 90 χρόνια από τη Μικρασιατική καταστροφή. 90 χρόνια από τον Μεγάλο Ξεριζωμό, από «τη μεγαλύτερη μετακίνηση πληθυσμών στην ιστορία» της ανθρωπότητας (National Geographic, Νοέμβριος 1925). Μα οι Έλληνες –όσοι από αυτούς εξακολουθούν να στρέφουν την προσοχή τους στο παρελθόν για να μπορούν να κατανοούν καλύτερα το παρόν και το μέλλον- παλεύουν ενάντια στην αμνησία, ακολουθώντας ταυτόχρονα το δρόμο της αμνησικακίας απέναντι στον τουρκικό λαό, που δεν έφταιξε ολόκληρος για όσα φριχτά έπαθαν οι Έλληνες στη διάρκεια της Μικρασιατικής τραγωδίας.

Είναι αδύνατον να μιλήσει κανείς για τη Μικρασιατική καταστροφή και να μην αναφερθεί στην καταστροφή της Σμύρνης εκείνον τον μαύρο Σεπτέμβρη του 1922, το χρονικό της οποίας έχει ως εξής:

1/9-8/9: Όταν μπήκε ο Σεπτέμβριος, η ζωή στη Σμύρνη κυλούσε με κανονικούς ρυθμούς. Στις 6/9 έφτασαν οι πρώτοι Έλληνες στρατιώτες και οι πρώτοι πρόσφυγες. Στις 7/9 η ελληνική διοίκηση εγκατέλειψε την πόλη. Στις 8/9 χιλιάδες στρατιώτες επιβιβάζονταν σε πλοία για την Ελλάδα.

28η Οκτωβρίου

The Guardian

ΟΔΟΣ: ρ'

εκ της θαλάσσης

ΟΔΟΣ 2.8.2012 | 653

Η απελευθέρωση της Καστοριάς από τον οθωμανικό ζυγό το 1912 και η ένταξή της στο νεοελληνικό βασίλειο της εποχής, μαζί με την Μακεδονία, αποδείχθηκε το πιο σημαντικό γεγονός της ιστορίας της.

Μετά από 5 περίπου αιώνες σκλαβιάς στους Τούρκους, η ελευθερία – στην μορφή της προσωπικής, κοινωνικής και πολιτικής αποκατάστασης- αποτελούσε νέα κατάσταση. Στην κυριολεξία επρόκειτο για βουτιά στα βαθειά. Που απαιτούσε και προϋπέθετε την προσαρμογή σε συνθήκες πρωτόγνωρες, όπως την συμμετοχή της περιοχής στο πλαίσιο ενός εθνικού κράτους, αμιγώς ελληνικού μετά από χιλιάδες χρόνια (η ρωμαϊκή και βυζαντινή αυτοκρατορία είχαν πολυεθνική μορφή).

Μια νέα κατάσταση που τοποθετούσε την Καστοριά, μακριά από την Κωνσταντινούπολη μετατοπίζοντας τον προσανατολισμό της σε εθνικά χαρακτηριστικά. Και μάλιστα σε ένα διεθνές περιβάλλον, υπό διαρκή εξέλιξη και μετασχηματισμό μέσω της βιομηχανικής επανάστασης και της δημοκρατίας. Το διεθνές εμπόριο της γούνας και τα ταξίδια των Καστοριανών της εποχής σε όλο τον κόσμο, -που είχαν ήδη σχηματίσει ισχυρές παροικίες σε Παρίσι και Νέα Υόρκη- διευκόλυναν σημαντικά τις προσαρμογές στην ίδια την πόλη που ήταν ήδη, σαν έτοιμη από καιρό.

Αλλά δεν ήταν μόνο αυτά: Με την απελευθέρωση της Καστοριάς και της Μακεδονίας, λύθηκε μια για πάντα το πρόβλημα που προκαλούσε (και προσπαθεί κατά καιρούς να αναμοχλεύει) το σλαβικό στοιχείο. Το οποίο φέρει βασικές ευθύνες για τον πλήρη και απόλυτο αποπροσανατολισμό του Ελληνισμού, όχι μόνο προς το τέλος της οθωμανικής περιόδου, όταν αφυπνίζονταν τα εθνικά κινήματα και σχηματίζονταν γνήσιες αλλά και νόθες εθνικές συνειδήσεις και στερεότυπα, ενώ προσπαθούσαν μέσω της προπαγάνδας τους να πείσουν και να κατορθώσουν την προσάρτηση της Μακεδονίας, μαζί και της Καστοριάς, στην σλαβική επιρροή. Αλλά και σε όλους τους περασμένους αιώνες, ακόμη και πριν την Άλωση, δεδομένου ότι η άφιξη και προώθησή τους σε στίφη στα ελληνικά εδάφη, από βορρά σε νότο διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στην εξασθένιση των χαρακτηριστικών που εξηγούν τις λαμπρές έως τότε σελίδες των Ελλήνων.

Εκ της θαλάσσης

ΤΡΕ.ΧΕ.ΤΕ.
ΝΑ.Ε.ΥΒ.ΓΑ.
ΛΟ.ΜΕ.Τ(Ο)
ΕΚ.ΤΑΠ(Ο)
ΔΗ.ΕΚ.ΤΗ(C)
ΘΑ
ΛΑ.
CΗ.C.

Τρέχετε / να ευβγά / λομε τ(ο) / εκτα(ό)δι εκ τη(ς) θα / λά(σ)σης

Σκαρίφημα του ενεπίγραφου βησάλου που πλαισιώνει την οδοντωτή ταινία, του ανακουφιστικού τόξου, του βυζαντινού ναού του Ταξιάρχη Μητροπόλεως Καστοριάς (9ος αιώνας). Πρόκειται για ένα βήσαλο με διαστάσεις 0,195Χ0,17 σπασμένο λίγο στη δεξιά του πλευρά. Αριστερά, στο κάτω μέρος της επιγραφής, υπάρχει σχεδιασμένο με γρηγοράδα ένα σκαρίφημα χταποδιού, σε μορφή ήλιου. Το περιεχόμενο της επιγραφής ανήκει στην κατηγορία των «ποιημάτων» με «μυστικό» περιεχόμενο, γι’ αυτό προσπαθήσαμε να διερευνήσουμε και πιθανή αριθμητική αντιστοιχία των γραμμάτων, χωρίς όμως να κατορθώσουμε να φθάσουμε σε κάποιο αποτέλεσμα. Παραθέτουμε αντίστοιχο ποίημα που ανήκει στην ίδια κατηγορία από την ίδια περιοχή της πατρίδας μας.

ΒΕΝΕΤΙΑ ΣΙΩΝΤΑ

ΛΙΜΝΗ ΤΙΣ ΕΣΤΙΝ
Η ΤΗΣ ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ…

« ... Λίµνη τίς έστιν
ή της Καστορίας ... »*
... Κι ο κύκλος της λίµνης
διάφανο νήµα
στο ύδωρ το νήρον,
πλωτή η ακτίνα, απλάδα στο βήµα ...

«'Εν ή τράχηλος
άπό της χέρσου εΙσέρχεται ... »*
... Σε ακύµαντο,
ακέρια, κύµα
χορδή συρµακέσικη
περίτεχνα τέµνει σηµεία ...

ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΠΑΚΑΛΗΣ

ΚΑΣΤΟΡΙΑΝΗ ΑΡΧΟΝΤΙΣΣΑ

Βάνει τις στόφες τα χρυσά,
βάνει και τους ταφτάδες,
βάνει και το κοντέσι της
γεμάτο τετραμάδες,
βάνει τη ζούνα τη χρυσή,
βάνει και τα στολίδια,
βάνει το φέσι στα μαλλιά
με φούντα χρυσαφένια
και στον τεπέ με τα πολλά
φλωριά μαλαματένια.
Και γύρω, γύρω τα μαλλιά
κοτσίδα τα γυρνάει,
βάνει τα σκουλαρίκια της
με νάζι τα κοιτάει.

ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ ΡΟΥΝΗΣ

ΔΙΧΑΣΜΟΣ

Έµοιαζες µε τον Ιανό
µε τις µορφές τις δύο
του Σατανά το ένα πρόσωπο
και τ' άλλο πρόσωπο θείο.
Τη µία ώρα έκλαιγες
την άλλη εγελούσες
κι επήγαινες κι εγύριζες
και πέθαινες κι εζούσες.

ΜΑΡΙΑ ΔΑΝΙΗΛ

ΚΟΚΚΙΝΑ ΔΑΚΡΥΑ

Κόκκινα δάκρυα
στα μάτια μου κυλάνε,
Ξέρω ότι όλα έχουν
τελειώσει.
Δεν υπάρχει επιστροφή,
Το παραμύθι μου έφτασε στο τέλος του
πριν καν αρχίσει,
Τούτη εδώ τη νύχτα,
Μια νύχτα
με ξάστερο ουρανό.

ΘΑΝΑΣΗΣ ΜΠΑΤΣΟΠΟΥΛΟΣ

ΑΝΑΚΟΛΟΥΘΙΕΣ

Στα χέρια της ένιωσα
την μοναξιά μιας λύτρωσης
Στα λόγια της
την φτώχια της αλήθειας

Στα μάτια της
την αντηλιά αβέβαιης υπόσχεσης
Στην καρδιά της
τον πόνο της αντίφασης

ΝΙΚΟΣ ΜΕΡΤΖΑΝΙΔΗΣ

Μακρύς ο δρόμος ανοίγεται
μπρός σου,
μικρό πουλί εσύ, 
που δοκιμάζει τα φτερά του,
για ένα ταξίδι στη ζωή,
μαγικό γοητευτικό
στα χρώματα, τ’ αρώματα,
τους ήχους,
τις αισθήσεις…

Κ. ΑΙΟΛΟΣ

ΑΛΛΑΞΟΚΑΙΡΙΑ

Γαλάζιος ο ουρανός
Γαλήνια η λίμνη
Μα η πνοή μιας μακρινής σπιλιάδας
Σκορπίζει στην ατμόσφαιρα ένα ρίγος
Δύο τρία φύλλα πέφτουν απ’ τα δέντρα
Στο στρώμα του νερού και ξεψυχάνε

ΑΡΓΥΡΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΥ

ΑΠ’ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΜΕΡΙΕΣ

Κοίταξα την αγάπη απ’ όλες τις μεριές
κοίταξα την αγάπη απ’ όλες τις ώρες
πείστηκα πως δεν της έλειπε τίποτε
τά ‘χε όλα για να με σώσει

Η άλλη μέρα ξύπνησε
πλύθηκε
ντύθηκε
στάθηκε στο κατώφλι
περίμενε ένα της νεύμα για να κυλήσει.

Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 2 Αυγούστου 2012, αρ. φύλλου 653

Σχετικά κείμενα:

• ΟΔΟΣ: ρ' 
•  Εκ της θαλάσσης
• Αθανάσιος Χριστόπουλος
• Ιωάννης Εμμανουήλ
• Θωμάς Μανδακάσης
• Αργύριος Παπαδίσκος
• Ιφιγένεια Διδασκάλου
• Χάρης Χρήστου
• Μαρία Σέκιου
• Δημήτρης Μάνος
• Βενετία Σιώντα 
• Κωνσταντίνος Βαδραχάνης 
• Παντελής Ζάττας
• Ανέστης Αγγελής
• Ηλίας Παπαμόσχος
• Νίκος Δόϊκος
• Ιωάννης Μπακάλης
• Νώντας Τσίγκας
• Ευτύχιος Μπαλλής
• Αριστείδης Ρούνης
• Χρήστος Δ. Παπαδόπουλος
• Μαρία Δανιήλ
• Θανάσης Μπατσόπουλος
• Νικόλαος Μερτζανίδης
• Κ. Αίολος
• Κ. Σκαπέρδα Γερεουδάκη
• Πόπη Φανούλη Νάτου

ΕΥΤΥΧΙΟΣ ΜΠΑΛΛΗΣ

ΝΥΧΤΕΡΙΝΟΣ ΠΟΘΟΣ

Μέσα στης νύχτας τη σιωπή
ξύπνα αγάπη χαρωπή
ν' ακούσης τη φωνή µου,
ξύπνα χαρά µου να σου πω
πώς λαχταρώ και πώς πονω
πώς τρώγω την ψυχή µου.
 Εις της νυχτός τη σκοτεινιά
την φοβερή την απονιά
που δείχνεις κι' εγώ αγρυπνώ
εσύ γελάς κ ι' εγώ πονώ
και πικραµένα κλαίω.

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΒΑΔΡΑΧΑΝΗΣ

ΑΛΙΑΚΜΟΝΕΣ

Στης νύχτας και στης θάλασσας, στων ποταµών τη ράχη,
Αστέρια, πλοία, καλαµιές σκαρφάλωσαν και βράχοι,
Σµιλεύτηκαν, φαγώθηκαν και ποδοπατηθήκαν,
Από οπλές και πέταλα κι από νερά αφρισµένα,
Να µαρτυρήσουν το κλειδί, τη µήτρα να προδώσουν,
Μα αυτοί άχνα δεν έβγαλαν, δεν καταµαρτυρήσαν,
Ούτε ποια αστέρια σβήστηκαν, µήτε για πού το βάλαν,
Ούτε ποια πλοία βούλιαξαν ή ποιον βυθό στοιχειώνουν,

ΠΟΠΗ ΦΑΝΟΥΛΗ ΝΑΤΟΥ

ΚΑΙ ΜΕΤΑ….

Μες το πράσινο το φύλλο
έπιασα καινούριο φίλο…

Μες της λίμνης το νερό,
άστρα φύτρωσαν θαρρώ…

Μες τη βάρκα του ψαρά
Το φεγγάρι ξενυχτά…

Και στου κήπου την απλάδα
ξάπλωσε η φεγγαράδα…

Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 2 Αυγούστου 2012, αρ. φύλλου 653

Σχετικά κείμενα:

• ΟΔΟΣ: ρ' 
•  Εκ της θαλάσσης
• Αθανάσιος Χριστόπουλος
• Ιωάννης Εμμανουήλ
• Θωμάς Μανδακάσης
• Αργύριος Παπαδίσκος
• Ιφιγένεια Διδασκάλου
• Χάρης Χρήστου
• Μαρία Σέκιου
• Δημήτρης Μάνος
• Βενετία Σιώντα 
• Κωνσταντίνος Βαδραχάνης 
• Παντελής Ζάττας
• Ανέστης Αγγελής
• Ηλίας Παπαμόσχος
• Νίκος Δόϊκος
• Ιωάννης Μπακάλης
• Αργύρης Νικολάου
• Νώντας Τσίγκας
• Ευτύχιος Μπαλλής
• Αριστείδης Ρούνης
• Χρήστος Δ. Παπαδόπουλος
• Μαρία Δανιήλ
• Θανάσης Μπατσόπουλος
• Νικόλαος Μερτζανίδης
• Κ. Αίολος
• Κ. Σκαπέρδα Γερεουδάκη

ΝΙΚΟΣ ΔΟΪΚΟΣ

ΜΙΑΣ ΑΝΑΣΑΣ ΤΑΞΙΔΙ

Χρόνια λησμονημένα,
χαραγμένα στο κατάρτι
για υπενθύμιση,
ο δύσμοιρος,

ξεχασμένος στις θάλασσες,
απάνεμο λιμάνι,
προορισμόν οριστικόν αναζητούσα,
στην αλληλουχία των αστερισμών
και στα εφήμερα λιμανάκια του κόσμου.

ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΖΑΤΤΑΣ

ΘΥΜΑΣΑΙ;

Βουρκώσαν τα μάτια μας
σαν τρέχαμε στην εξοχή
κάτ’ απ’ το ολάνθιστο
ανοιξιάτικο πέπλο.
Βουρκώσαν τα μάτια μας
και σταματούσαν οι λέξεις στα χείλη
σαν σμίγαμε τα χέρια
και καθόμασταν
ώρες ολόκληρες μαζί.

ΧΡΗΣΤΟΣ Δ. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ

Ο ΕΡΩΤΑΣ ΣΤΙΣ ΛΕΥΚΕΣ

Με τα θολά µάτια της οµίχλης
νύσταξες την ερηµιά. Σφάλισες το σπίτι,
χαµήλωσες το φως -κυκλοφορούν αδέσποτα όνειρα τα βράδια-
είπες και κρύφθηκες στις αµφιβολίες.
Πέρασε ο έρωτας ανάµεσα
στις λεύκες,

ΘΕΟΔΟΣΗΣ ΑΘΑΣ

Οι βαρκούλες απόψε: σκελετοί στο μουράγιο
η νωπή οσμή της μούχλας: νεκρικό τους λιβάνι
λίγο ράντισμα αφρού τσακισμένου: τρισάγιο.
Σάβανό τους η ομίχλη, τάφος τους το λιμάνι…
Θλιβερές μελωδίες όπου η μνήμη αναδεύει…

ΝΩΝΤΑΣ ΤΣΙΓΚΑΣ

ΔΕΙΧΝΟΝΤΑΣ

Η νύχτα αυτή.
Ο κόσμος αυτός.
Η  εποχή ετούτη.
Που πυροβολεί διαρκώς.



ΑΙΦΝΙΔΙΑΣΜΟΣ

Σε τηλεφωνικό κατάλογο
καιροφυλακτούσαν μεταμφιεσμένοι σε ονόματα
Ένα εκατομμύριο συμβιβασμοί.

Ν.ΣΚΑΠΕΡΔΑ ΓΕΡΕΟΥΔΑΚΗ

ΚΙΣΣΟΣ

Ήσουν δεντρί και ήµουνα
η αναρρίχησή σου!
Δέντρο εσύ κι εγώ κισσός!
Χωρίς εσέ θα έσερνα
στη γη την ύπαρξή µου
δίχως αέρα, δίχως φως!

Οι βρόχοι µου τυλίχτηκαν
µέσα στο φύλλωµά σου,
και η δική µου η πνοή
σε θέριευε κι ανέβαινες,
ως ότου την κορφή σου
αγκάλιασαν οι ουρανοί!

ΑΝΕΣΤΗΣ ΑΓΓΕΛΗΣ

ΠΑΝΣΕΛΗΝΟΣ

Πανσέληνος… Προδοτική ηρεμία
το γήϊνο αυτό βράδι.
Θρόϊσμα φύλλων,
ουρλιαχτά τσακαλιών,
μονότονος ήχος ρυακιού
στα ωτικά πτερύγια…
Κι η σκέψη μου
στην αυγή του προσώπου σου να ξεπροβάλει
μέσ’ από άγονους κρατήρες,
ίδια θεά λευκοντυμένη,
βαλσαμωμένη, μόνη εκεί.
Άραγε να προσμένει ίσως
πανγήινο φως,
μου που κι αυτό εκείνη αναμένει;

Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 2 Αυγούστου 2012, αρ. φύλλου 653

Σχετικά κείμενα:

• ΟΔΟΣ: ρ' 
•  Εκ της θαλάσσης
• Αθανάσιος Χριστόπουλος
• Ιωάννης Εμμανουήλ
• Θωμάς Μανδακάσης
• Αργύριος Παπαδίσκος
• Ιφιγένεια Διδασκάλου
• Χάρης Χρήστου
• Μαρία Σέκιου
• Δημήτρης Μάνος
• Βενετία Σιώντα 
• Κωνσταντίνος Βαδραχάνης 
• Παντελής Ζάττας
• Ηλίας Παπαμόσχος
• Νίκος Δόϊκος
• Ιωάννης Μπακάλης
• Αργύρης Νικολάου
• Νώντας Τσίγκας
• Ευτύχιος Μπαλλής
• Αριστείδης Ρούνης
• Χρήστος Δ. Παπαδόπουλος
• Μαρία Δανιήλ
• Θανάσης Μπατσόπουλος
• Νικόλαος Μερτζανίδης
• Κ. Αίολος
• Κ. Σκαπέρδα Γερεουδάκη
• Πόπη Φανούλη Νάτου

ΧΑΡΗΣ ΧΡΗΣΤΟΥ

ΣΤΗ  ΦΥΣΗ
ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΚΩΝ ΠΛΗΓΩΝ
ΚΑΙ ΤΩΝ ΖΩΙΚΩΝ ΒΟΤΑΝΩΝ

Πώς να σε ξεχάσω άγγελε της νύχτας
εσύ μου έμαθες ό,τι ξέρω.
Να παίζω με τα σκατά των προβάτων
βόλους,
να 'χω μες στους νευρώνες μου
τους πόθους όλων, όλους.
Έλιωσα τα φύλλα της βελανιδιάς
και έκανα ελατήρια που τοποθέτησα
στα γόνατα μου. Χίλιες φορές

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΑΝΟΣ

ΤΑ ΠΡΟΣΩΠΑ ΤΟΥ ΙΑΝΟΥ

Ι
Υπάρχω όπως τα πράγματα στον ήλιο
Κρεμασμένος σε μια νάϋλον κλωστή με όμορφα πλαστικά
μανταλάκια
Γύρω από μια θολή ανάμνηση του πρώτου μου εαυτού.


ΙΙ
Ετούτο το λαχάνιασμα της αγωνίας κρυμμένο στο λίγο της ζωής

γεμάτο αλλοτρίωση nάταν τρόπος να το πέταζα
στη γωνιά που στήνουν τα τραπεζάκια τους οι μικροπολιτές
να το πουλούσα όσο όσο να τ' άλλαζα κάποτε
με μια σταγόνα χαράς
μια υποψία ανακούφισης

ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΥ

ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ

Έξω απ’ το παράθυρό μου στέγες με χιόνια
μια γκρίζα πολιτεία
κι ο θαμπός τρούλος της εκκλησιάς.
Άγγελοι στην κάμαρά μου τραγουδούν.
Κανένας δεν κυκλοφορεί στο χιονισμένο αυλόγυρο.
Φοβούνται οι άνθρωποι τα χιόνια;
Κι ωστόσο κάποιες μνήμες προφταίνουν
ν’ αμαρτήσουν την καρδιά μου
που επιμένει να κρατεί
στα χέρια της τη λευκότητα χιονιού.
Ήλιος πουθενά.
Πώς τσούζουνε τα μάτια μου απ’ τη λάμψη;
Τα τζάμια μας είναι θολά.
Εγώ γράφω απάνω τους τ’ όνομά σου
κι εκείνο φέγγει… φέγγει… φέγγει…

ΜΑΡΙΑ ΣΕΚΙΟΥ

ΕΠΙΘΥΜΙΑ

Επιθυμώ να βρεθούμε ακίνητοι στο κέντρο της πόλης
κι από εκεί ύψιστα αγάλματα
να προχωρήσουμε μέσα από τα εξοντωμένα πρόσωπα
για να δείξουμε στους πολίτες πως αγναντεύουμε
τη μακαριότητα.

Επιθυμώ να βρεθούμε σκαρφαλωμένοι στο τείχος της πόλης
κι από εκεί φτερωτοί ημίθεοι
να πετάξουμε πάνω από τα δημόσια εγκαύματα
για να δείξουμε στους περαστικούς πως πατήσαμε
το σκότος.

ΑΡΓΥΡΙΟΣ ΠΑΠΑΔΙΣΚΟΣ

ΣΤΗ ΘΑΝΗ ΤΗΣ ΛΕΛΑΣ

Όλοι την εγνωρίζαμε τη Λέλα τη γραμμένη
με τα πολλά χαρίσματα που ήταν προικισμένη

Μαΐους μόλις τέσσαρας στη πλάτη της φορούσε
κι εις όλους όπου γνώριζε χάρι πολλή σκορπούσε

Ήταν λουλούδι του Μαγιού γαρύφαλο δροσάτο
σαν τριαντάφυλλο νωπό σαν κρίνο μυρωδάτο
Μα όπως του Βορριά φυσά
φύσημα παγωμένο
και το λουλούδι το σκορπά
στη Γη φαρμακωμένο

ΗΛΙΑΣ ΠΑΠΑΜΟΣΧΟΣ

ΧΑΪΚΟΥ

Έχει το κορμί
καταπακτές, κάποιοι
τις λεν αρρώστιες.

Ο ήλιος γυαλί
φυσητό, και κάποτε
σπασμένη πέτρα.

Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 2 Αυγούστου 2012, αρ. φύλλου 653

Σχετικά κείμενα:

• ΟΔΟΣ: ρ' 
•  Εκ της θαλάσσης
• Αθανάσιος Χριστόπουλος
• Ιωάννης Εμμανουήλ
• Θωμάς Μανδακάσης
• Αργύριος Παπαδίσκος
• Ιφιγένεια Διδασκάλου
• Χάρης Χρήστου
• Μαρία Σέκιου
• Δημήτρης Μάνος
• Βενετία Σιώντα 
• Κωνσταντίνος Βαδραχάνης 
• Παντελής Ζάττας
• Ανέστης Αγγελής
• Νίκος Δόϊκος
• Ιωάννης Μπακάλης
• Αργύρης Νικολάου
• Νώντας Τσίγκας
• Ευτύχιος Μπαλλής
• Αριστείδης Ρούνης
• Χρήστος Δ. Παπαδόπουλος
• Μαρία Δανιήλ
• Θανάσης Μπατσόπουλος
• Νικόλαος Μερτζανίδης
• Κ. Αίολος
• Κ. Σκαπέρδα Γερεουδάκη
• Πόπη Φανούλη Νάτου

ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΧΡΙΣΤΟΠΟΥΛΟΣ

III. ΒΑΚΧΟΣ


Α΄ - ΒΑΡΕΛΟΘΗΚΗ

Ἔξω, ἔξω τὰ βιβλία!
Στὴ φωτιὰ ἡ φλυαρία.
Λέξες, λόγοι ὅλα κάτω!
Τί τοῦ κάκου τὰ φυλάττω;

Τὸν Ἀπόλλωνά τους ρίξε
καὶ τὲς Μοῦσες ὅλες πνίξε.
Τὴν πικρή τους δάφνη καῦσε
κι ἀπ’ τοὺς κόπους πλέον παῦσε.

Βάλε Βάκχον καὶ Μαινάδες
καὶ βαρέλια μυριάδες
νὰ γενεῖ βαρελοθήκη
ἡ χρυσὴ βιβλιοθήκη!

Ὁ κισσὸς ἂς πρασινίσει
καὶ τὸ κλῆμα ἂς ἀνθίσει,
νὰ γλυκάνει τὸ σταφύλι
τὰ πικρά μου τοῦτα χείλη.

Μή μὲ λέγεις καλαμάρι˙
μόν' κανάτα, μόν’ πιθάρι.
Μὴ κοντύλο˙ μόν’ κροντήρι
καὶ γαβάθα καὶ ποτήρι.

Θέλω θέλω νὰ καθήσω
νὰ χαρῶ, νὰ εὐθυμήσω
μὲ τὸν Βάκχον μου τὸν φίλον
στῆς βαρέλας μου τὸν τύλον.

ΙΩΑΝΝΗΣ ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ

 ΄Αχ Πάτερ έως πότε, Ἐκάτη ἡ δεινή
΄Ως πότε νά μέ θλίβη; καί νά μέ τυραννᾕ.
Ἐπίβλεψον Κρονίδη, σπλαγχνίσθητε Θεοί!
Λυπήθητέ μ' ἐμένα, ὦ φίλοι Ἀχαιοί.
΄Ω έθνος μου, ὦ γένος, ὦ φίλτατε λαέ
Εἰς τάς πληγάς μου κλαύσον, άχ κλαύσον Δαναέ.
Ἀπέμειν' ἐγώ μόνη ἀπ' όλας τάς Θεᾶς
Δυστυχεστάτη ὄντως, τάς νῦν, τάς παλαιάς.
Τό δόρυ συντριμμένον στούς πόδας τἢς δεινἢς
Θεᾶς τἢς ἀντιπάλου Ἐκάτης τἢς κλεινἢς.
Ὀ θώραξ μου, τό σάκκος, ἀσπίς ἡ κρατερά,
Ριμμένα τά πατοῦσιν. Ώ θέα φοβερά!

ΘΩΜΑΣ ΜΑΝΔΑΚΑΣΗΣ

Συ δε την γλώσσαν την απλήν
μη την καταφρονήσεις,
ότι αρίστη και αυτή,
ως θέλεις την γνωρίσεις
και τόσας χάριτας γλυκάς
και νοστιμάδας έχει,
οπού και όλων των εθνών
τας γλώσσας υπερέχει.

Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 2 Αυγούστου 2012, αρ. φύλλου 653

Σχετικά κείμενα:

• ΟΔΟΣ: ρ' 
•  Εκ της θαλάσσης
• Αθανάσιος Χριστόπουλος
• Ιωάννης Εμμανουήλ
• Αργύριος Παπαδίσκος
• Ιφιγένεια Διδασκάλου
• Χάρης Χρήστου
• Μαρία Σέκιου
• Δημήτρης Μάνος
• Βενετία Σιώντα 
• Κωνσταντίνος Βαδραχάνης 
• Παντελής Ζάττας
• Ανέστης Αγγελής
• Ηλίας Παπαμόσχος
• Νίκος Δόϊκος
• Ιωάννης Μπακάλης
• Αργύρης Νικολάου
• Νώντας Τσίγκας
• Ευτύχιος Μπαλλής
• Αριστείδης Ρούνης
• Χρήστος Δ. Παπαδόπουλος
• Μαρία Δανιήλ
• Θανάσης Μπατσόπουλος
• Νικόλαος Μερτζανίδης
• Κ. Αίολος
• Κ. Σκαπέρδα Γερεουδάκη
• Πόπη Φανούλη Νάτου

ΟΔΟΣ: H ΔΟΥ και οι ΔΥΟ

βουλευτές Καστοριάς

ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ, μετά τις οδηγίες του πρωθυπουργού κ. Α. Σαμαρά προς τους υπουργούς της κυβέρνησής του να καταγράψουν τα ακίνητα που ανήκουν στην κυριότητα των υπουργείων τους και τα κτήρια στα οποία θα μπορούσαν να μεταφερθούν δημόσιες υπηρεσίες που στεγάζονται σε κτήρια ιδιωτών, ίσως και να αρχίζει να διαφαίνεται λύση στο ζήτημα της παραμονής της Δ.Ο.Υ. Καστοριάς σε ακίνητο ιδιώτη, και μάλιστα υπερπολυτελούς προορισμού. Για την μίσθωση του οποίου, προφανώς δαπανώνται χιλιάδες ευρώ κάθε μήνα.

Η ΟΔΟΣ προβάλλει το θέμα επί σειρά ετών, τουλάχιστον δε από τότε που ξέσπασε η κρίση επί ΠαΣοΚ, αλλά σε ώτα μη ακουόντων. Το προκλητικό της υπόθεσης είναι πρωτίστως ότι υπάρχουν κτήρια της κυριότητας του δημοσίου, αλλά και δημοτικά, που όχι μόνο προσφέρονται και είναι κατάλληλα και προπαντός διαθέσιμα, αλλά αν αξιοποιηθούν, με αυτόν τον τρόπο -την μεταφορά και λειτουργία των δημόσιων υπηρεσιών, αφ’ ενός θα εξοικονομηθούν μεγάλα χρηματικά ποσά και θα δοθεί ένα παράδειγμα περιορισμού της σπατάλης, αφ’ ετέρου θα επαναδιατάξουν τις ζώνες της Καστοριάς. Ώστε να πάψουν να υπάρχουν οι προνομιούχες και οι εγκαταλειμμένες, όπως του παλιού κέντρου, που αρχίζει να θυμίζει την τραγική Αμμόχωστο.

ΒΑΣΙΛΗ ΤΣΕΜΑΝΗ: Καλοκαίρι 2012

Προχώρησε ο Ιούλιος. Με τις ζέστες του. Την νέα κυβέρνηση της Ελλάδος. Τα γλυκά του βράδια. Με τα δέντρα, τα λουλούδια, τα όνειρά μας, ξανά σε άνθηση. Με τους ανθρώπους πιο ήρεμους από το Μάιο των εκλογών. Πιο «ανθρώπους». Με μια αισιοδοξία διάχυτη στην ατμόσφαιρα και λιγότερη πολιτική «κακία» από το σύνηθες στα τηλεοπτικά παράθυρα. Μέχρι και οι … «αριστεροί» άρχισαν μπάνια!

Eυτυχώς, το πρώτο μνημόνιο συνεχίζεται και το δεύτερο θα δουλέψει επίσης, ανανεωμένο, τροποποιημένο, αλλαγμένο προς το καλλίτερο, με διαπραγματεύσεις και επαναδιαπραγματεύσεις πάντα, για πάντα. Άλλωστε αυτή είναι η δουλειά των πολιτικών. Αυτή είναι η ευθύνη τους απέναντι στο έθνος. Να παλεύουν για μια καλλίτερη Ελλάδα. Ας ξέρουν όμως ότι, ελέγχονται πλέον από πολλούς όχι λίγους. Τα είκοσι σπίτια της Βασιλίσσης Σοφίας και τα πενήντα μεγαλόπρεπα εξοχικά της Κηφισιάς δεν φθάνουν για να διοικήσουν μία χώρα στις μέρες μας. Αυτό γινόταν στις αρχές του προηγούμενου αιώνα, στο μεσοπόλεμο ίσως, αλλά σταμάτησε να γίνεται στα βουνά της Μακεδονίας στο τέλος του 1949. Όσοι ξέρουν γράμματα ή διαβάζουν στοιχειώδη ιστορία ας διδάξουν τις γνώσεις τους στους νεότερους. Τελείωσαν οι προπαγάνδες και τα ψέματα.

ΟΔΟΣ: ...υψηλές διακρίσεις

ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΗ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ

Η φωτογραφία είναι εύγλωττη  και έχει ληφθεί μπροστά από το δικαστικό μέγαρο χθες Τετάρτη 11 Ιουλίου 2012. Όπως είναι γνωστό (άγνωστο βάσει ποιας λογικής ή νόμου) τόσο μπροστά όσο και απέναντι από το δικαστικό μέγαρο, στην πλατεία Δαβάκη, υπάρχουν απαγορευτικές πινακίδες στάσης και στάθμευσης για όλα τα αυτοκίνητα «εκτός από τα ΙΧΕ των δικαστικών λειτουργών».

Έτσι, δεν τολμά να αφήσει κανείς κοινός θνητός το ΙΧΕ του, ακόμη και απογεύματα, ακόμη και αργίες, και η δημοτική αστυνομία, ή η Τροχαία επεμβαίνουν αμέσως, επιβάλλουν πρόστιμα και αφαιρούν πινακίδες.

Αλλά στην Ελλάδα, ακόμη και στους περίεργους κανόνες (τίποτε δεν δικαιολογεί αυτή την εξαίρεση, ακόμη και υπέρ των δικαστικών λειτουργών) υπάρχουν ως φαίνεται εξαιρέσεις.

To Ελιξίριο του Έρωτα

Ξεκινούν οι απευθείας αναμεταδόσεις από την Metropolitan Opera της Νέας Υόρκης σήμερα Σάββατο 13 Οκτωβρίου (ώρα 19:55), με πρώτη παράσταση το Ελιξίριο του Έρωτα του Donizetti με την Anna Netrebko και τον Matthew Polenzani να πρωταγωνιστούν στη νέα παραγωγή του Bartlett Sher και με διευθυντή ορχήστρας τον Maurizio Benini.

Η ενημέρωση και οι εφημερίδες στην εποχή των blogs

Tου Θεοδωρου Παγκαλου*

Εχει πλέον ζωτική σημασία να ανοίξει ένας δημόσιος διάλογος για ένα θέμα που απειλεί τη δυνατότητα ελεύθερης έκφρασης, αλλά και κριτικής της εξουσίας και συνεπώς τον χαρακτήρα και το μέλλον της Δημοκρατίας μας.

Τα ανώνυμα blogs είναι σαν να γράφεις νύχτα στους τοίχους ένα καινούργιο σύνθημα κάθε 10 λεπτά, χωρίς να σε βλέπει κανείς και χωρίς, φυσικά, να υπογράφεις. Αυτή, ακριβώς, η ανωνυμία μετέτρεψε τα blogs από έμβλημα της ελευθερίας της έκφρασης και αδιαμεσολάβητης επικοινωνίας, στο απόλυτο σύμβολο του πιο ακραίου λαϊκισμού και συνωμοσιολογίας. Οσο πιο απίθανη, όσο πιο μυστικιστική, όσο πιο παράλογη, όσο πιο πολύ απευθύνεται στους πιο ανομολόγητους φόβους του ασυνείδητου, τόσο πιο μεγάλες πιθανότητες έχει μια θεωρία συνωμοσίας να εξαπλωθεί σε χιλιάδες mail μέσω της μεθόδου chain-mails.

Η ανωνυμία των blogs δικαιολογείται με το επιχείρημα του φόβου: ο απλός πολίτης γράφει ανώνυμα γιατί (υποτίθεται ότι) η εξουσία καραδοκεί για να τον κυνηγήσει. Ετσι καλλιεργείται η ρουφιανιά και καθαγιάζεται η μαύρη κουκούλα. Οποιοσδήποτε μπορεί ανώνυμα να γράφει ό,τι θέλει χωρίς να έχει καμία ευθύνη ούτε γι’ αυτό που γράφει ούτε για τον τρόπο που το γράφει. Ο δημόσιος λόγος των blogs είναι ο χειρότερος βιαστής της ελληνικής γλώσσας. Εξαντλείται, πολλές φορές, στα βασικά ρήματα (κατά προτίμηση όσα έχουν σχέση με σεξουαλικές πράξεις) και τις συνήθεις βρισιές.

ΜΕΤ

Toi! Vous!...Oui, c'est moi!... N'est-ce plus ma main

Εσύ! Εσείς!... Ναι, εγώ!... Είναι πάνω από τις δυνατότητές μου (δεν είναι στο χέρι μου)






Απόσπασμα από την ΙΙΙ πράξη της "Manon" του Massenet, από την ζωντανή αναμετάδοση στην Ελλάδα στις 7 Απριλίου 2012.

Anna Netrebko (Manon). Piotr Beczala (Des Grieux). Παραγωγή: Laurent Pelly. Διευθυντής oρχήστρας: Fabio Luisi.

Η Άννα Νετρέμπκο ανοίγει τις live αναμεταδόσεις από την Metropolitan Opera της Νέας Υόρκης, αύριο Σάββατο, 13 Οκτωβρίου στις 20:00, με το “Ελιξίριο του έρωτα” (L'elisir d'amore) του Donizetti. 

Κάτω δεξιά δίνεται η δυνατότητα αλλαγής της ποιότητας της εικόνας από 240p έως 720p HD (High-definition  | Υψηλή ευκρίνεια), καθώς και παρακολούθηση σε πλήρη οθόνη.

Οι προγραμματισμένες αναμεταδόσεις για την σαιζόν 2012-2013.

ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ έγραψαν

Αγαπητή ΟΔΟΣ,

Διάβασα στο π. φύλλο σου, σχόλιο για τα αυτοκίνητα των δικαστικών λειτουργών, της αστυνομίας αλλά και συγκεκριμένου δικηγόρου που σταθμεύουν μπροστά και απέναντι από την απαγορευμένη ζώνη. Και σκέφτηκα προς τι οι απορίες σου, όταν οι δρόμοι της Καστοριάς, είναι γεμάτοι από καταληψίες: με καρέκλες, σκαπώ, τραπεζάκια και άλλα αντικείμενα δεσμεύουν θέσεις στάθμευσης για να κάνουν αυτή την δουλειά τους, που συνήθως είναι να βολευτούν οι ίδιοι χωρίς κόπο.

Ενδεικτικά, 150-200 μέτρα πιο πάνω από τα Δικαστήρια, επί της Μητροπόλεως (στο ύψος του άλλοτε ταχυδρομείου) στην απέναντι πλευρά επί εβδομάδες τώρα, όχι μόνο τοποθέτησαν τον κάδο, που δεν αδειάζει εδώ και καιρό -πόσα είναι πια αυτά τα απορρίμματα, αλλά εδώ και εβδομάδες μόλις φύγουν οι οικοδόμοι -αλλοδαποί κατά πάσα πιθανότητα- τεντώνουν για άλλα 10 μέτρα την κορδέλλα, δένοντάς την πάνω σε μεταλλικά κάγκελα που αυθαίρετα πέταξαν πάνω στον δρόμο, εκεί που υποτίθεται ότι υπάρχουν θέσεις στάθμευσης.

Στον κόσμο [συνέχεια]

ΕΛΕΝΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΟΠΟΥΛΟΥ: Το χώμα και το σώμα που με γέννησαν

Με αφορμή μια είδηση…
«Μια 67χρονη γυναίκα στη Νιγηρία ξεγλίστρησε από το θάνατο και μετά από 12 ημέρες που θεωρείτο νεκρή επανήλθε στη ζωή. Η γυναίκα, που νοσηλευόταν σε νοσοκομείο της Νιγηρίας, κρίθηκε κλινικά νεκρή.»

-Να σας φέρω ένα καφέ;
-Ναι, θα ήθελα, ευχαριστώ.
Η φωνή με το μαντήλι στο κεφάλι και το σκούρο δέρμα βγήκε απ’ τις αναμνήσεις μου. Μια βδομάδα σχεδόν κατοικώ στο αεροδρόμιο του Χίθροου και με κατοικούν οι μνήμες. Είμαι εγκλωβισμένη στον παρόντα χώρο του αεροδρομίου και στον παρελθόντα χρόνο της ζωής μου. «Εξαιτίας της πανεθνικής απεργίας για την περικοπή του επιδόματος καυσίμων στη Νιγηρία αναστέλλονται οι πτήσεις προς τη χώρα, μέχρι τη λήξη της απεργίας» Τα γράμματα στον πίνακα ανακοινώσεων του αεροδρομίου αναβοσβήνουν. Ε-ξαιτίας, αναστέλλονται, καυσίμων… «Ε- ξαιτίας της έλλειψης καυσίμων αναστέλλονται όλες οι λειτουργίες του σώματος της κυρίας Βικτωρίας Μπαμπατούντε». Η πατρίδα μου, η Νιγηρία. Η μητέρα μου η Βικτωρία. Το χώμα και το σώμα που με γέννησε. Και τα δύο σε αναστολή λειτουργιών. Κλινικά νεκρά.

ΒΑΣΙΛΗ ΧΡΙΣΤΟΠΟΥΛΟΥ: Λάθος η επανονομασία του

ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ-ΘΡΑΚΗΣ

Πρόσφατα ορκίστηκαν τρεις υπουργοί-υφυπουργοί με αποτέλεσμα ο αριθμός των συμμετεχόντων στην κυβέρνηση να ξεπεράσει τα 40 μέλη και βέβαια ο Πρωθυπουργός μας, ο κ. Σαμαράς, να προβεί στην πρώτη αθέτηση των υποσχέσεών του για ολιγάριθμο Υπουργικό Συμβούλιο, όπως όλοι οι προηγούμενοι!
Είναι δεδομένο πως έγιναν συγχωνεύσεις Υπουργείων με σημαντικό σε όγκο και σπουδαιότητα αντικειμένων.
Έπρεπε όμως, κατά πολλούς, να επανασυσταθεί το Υπουργείο Ναυτιλίας, λόγω της ιδιαίτερης σχέσης του αντικειμένου του, με την πολυβρεχόμενη από θάλασσες χώρα μας. Αλλά και της ναυτιλιακής δύναμής της. Ίσως και για εξευμενισμό των ζάμπλουτων εφοπλιστών μας, μήπως ευαισθητοποιηθούν και ρίξουν κάποια ευμενή ματιά, από τα… Λονδίνα, στην χειμαζόμενη χώρα.
Αλλά και το Υπουργείο Τουρισμού για την υπεράσπιση της μεγάλης βιομηχανίας μας, που θεωρούμε, και είναι, ο Τουρισμός.
Όμως επανονομάστηκε και το Υπουργείο Μακεδονίας. Δεν χρησιμοποιώ επανιδρύθηκε γιατί η έννοια του όρου προβλέπει αρμοδιότητες και οικονομική στήριξή τους.

ΓΕΩΡΓΙΟΥ Α. ΔΑΟΥΤΟΠΟΥΛΟΥ: Ανακύκλωση φυτικών υλικών

Το πρόβλημα της διαχείρισης των απορριμμάτων στη χώρα μας οξύνεται παρά αμβλύνεται τα τελευταία χρόνια. Τρία είναι, κατά τη γνώμη μας, τα βασικά αίτια.
1. Η παντελής απουσία πολιτικής μείωσης των απορριμμάτων. Το μήνυμα που στέλνουν στον πολίτη οι Διοικούντες είναι: Κατανάλωσε, κατανάλωσε και μη σε νοιάζει τι θα γίνουν τα απορρίμματα που παράγεις. Εμείς θα φροντίσουμε να τα εξαφανίσουμε από μπροστά σου. Στις ανεπτυγμένες χώρες της Ευρώπης το πρόσταγμα είναι: Reduce, Reuse, Recycle (Μείωσε, Επαναχρησιμοποίησε, Ανακύκλωσε).
2. Σωρεία λανθασμένων πολιτικών και πρακτικών ανακύκλωσης που εμπέδωσαν στον πολίτη την πεποίθηση της αναποτελεσματικότητας των σχετικών συστημάτων. Έτσι, κάθε νέα προσπάθεια, έχει να αντιμετωπίσει ένα πολύ πιο αρνητικό κλίμα.
3. Η αδυναμία μας να εμπλέξουμε τον πολίτη στην επίλυση του προβλήματος φοβούμενοι ότι, αν του ζητήσουμε βοήθεια, θα είναι σαν να παραδεχόμαστε ότι δεν είμαστε ικανοί να του λύσουμε ένα από τα πιο σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζει.

ΣΟΝΙΑΣ ΕΥΘΥΜΙΑΔΟΥ-ΠΑΠΑΣΤΑΥΡΟΥ: Γλέντι στις 20 Ιουλίου στον Απόσκεπο

ΟΔΟΣ 26.7.2012 | 652

Ή, αλλιώς

και σύμφωνα με τη γνωστή σε όλους μας πια Nova Zora,

μακεδόνικο πανηγύρι στον Άποσκεπ Κόστουρ*

Σοκαρισμένοι έφυγαν οι φίλοι από τον Απόσκεπο και σοκαρισμένοι έμειναν για πολύν καιρό μετά. Είτε γιατί δεν το ‘χαν ακούσει είτε γιατί άλλο η περιγραφή κι άλλο το βίωμα. Κι αυτοί το έζησαν. Είδαν τους νέους και τις νέες να τραγουδάνε κι αυτοί τα τραγούδια του γλεντιού στο γνωστό ιδίωμα (σχετικά με το ρόλο αυτών των τραγουδιών και το σκοπό τον οποίο εξυπηρετούν, δείτε στο προηγούμενο φύλλο της ΟΔΟΥ). Κι αναρωτήθηκαν για πολλά.

Κι είναι η δική μας σειρά τώρα να αναρωτηθούμε φωναχτά κι όχι ψιθυριστά ή να ρωτήσουμε∙ να γυρέψουμε απαντήσεις αληθινές κι όχι σαν την «απάντηση» του συλλόγου Κεφαλαρίου, που, αντί να μας εξηγήσει το περιεχόμενο της πρόσκλησής τους, με το γνωστό πια «βε τσέκαμε» στο κλείσιμό της, κατήγγειλε το γιατί δημοσιεύτηκε !!! Γνωστή η τακτική αυτών που δεν μπορούν να υπερασπιστούν τον εαυτό τους να αφήνουν τελείως κατά μέρος την ουσία και να μιλούν αποκλειστικά για κατασκευασμένα διαδικαστικά ζητήματα.

Λόγος & Αντίλογος

«ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΑ» ΚΑΙ ΑΛΛΑ

Προς την εφημερίδα «ΟΔΟΣ»

Διαμαρτυρία

Του πολιτιστικού συλλόγου με την επωνυμία

«Πολιτιστικός Σύλλογος Κεφαλαρίου

“H Αγία Παρακσευή”» που εδρεύει στο Κεφαλάρι Καστοριάς και εκπροσωπείται νόμιμα.

Κύριε διευθυντά,

Με μεγάλη έκπληξη πληροφορηθήκαμε για την καταχώρηση στην εφημερίδα σας (τελευταία σελίδα του φύλλου της 12.07.2012), πρόσκλησης του νεοσύστατου συλλόγου μας, με την οποία καλούμε τον κόσμο να παρευρεθεί στις εκδηλώσεις που θα γίνουν στο Κεφαλάρι Καστοριάς, για την εορτή της Αγίας Παρασκευής, ενώ καμία τέτοια εντολή δεν σας δόθηκε από το διοικητικό συμβούλιο του συλλόγου μας.

Η έκπληξή μας μάλιστα αυτή μετατράπηκε σε αγανάκτηση, καθόσον στην κορυφή της καταχώρησής σας, υπάρχει με έντονα γράμματα πρόσκληση στην σκοπιανή γλώσσα κει ειδικά η φράση «Ve tsekame».

ΣΟΝΙΑΣ ΕΥΘΥΜΙΑΔΟΥ-ΠΑΠΑΣΤΑΥΡΟΥ: Πατρίδα είναι κι οι χοροί και τα τραγούδια μας

Ήταν κάποτε κι είναι ακόμη μια χώρα όμορφη, μα παράξενη. Όχι, δηλαδή, πως ήταν παράξενος κι αλλόκοτος ο τόπος-ίσα ίσα∙ πανέμορφος και γοητευτικός ήταν και παραμένει, με ομορφιές τόσες και τέτοιες που τις ζήλευαν και τις ζηλεύουν όλοι, αυτό είναι αλήθεια. Μα εκείνο που δεν αληθεύει είναι πως η χώρα ξέπεσε εξαιτίας αυτής της ζήλιας των άλλων. Αυτό είναι ένα βολικότατο κατασκεύασμα, ένα άλλοθι ανυπόστατο. Και προήλθε από την κατεξοχήν δημοφιλή στη χώρα τακτική της κάλυψης των ευθυνών αυτών που φταίνε και της μετατόπισής τους σε άλλους που δε φταίνε.
Έτσι προχωρούσαν τα χρόνια και καμία αυτοκριτική δε γινόταν από κανέναν -αντίθετα όλοι ένιπταν τας χείρας τους σαν Πόντιοι Πιλάτοι, απλώς γιατί καμία διάθεση για αυτοκριτική δεν ανθούσε σ’ αυτόν τον τόπο, αφού το χρήμα έρρεε ποτάμι και το εύκολο τους είχε τελματώσει. Οπότε όλα οδηγούσαν με σχεδόν μαθηματική ακρίβεια στη σημερινή της κατάπτωση.

Μέσα στα όλα κι η Παράδοσή της, που εκφράζεται πάντοτε με διάφορους τρόπους. Ένας από τους κυριότερους είν’ ο τρόπος που οι άνθρωποι γλεντούσαν κι ευτυχώς γλεντούν ακόμη (το «ευτυχώς» αναφέρεται στην ικανοποίηση της ανάγκης για συνεύρεση κι επικοινωνία, όχι στις κάθε λογής υπερβολές και παρεκτροπές που γίνονταν -κι ίσως γίνονται ακόμη- και σ’ αυτόν τον τομέα).

ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΛΙΟΥΛΙΟΥ: Η προπαγάνδα τα τελευταία χρόνια στο χώρο του πολιτισμού

Τα τελευταία χρόνια, εκτός από το οργανωμένο σχέδιο αλλοίωσης και καπήλευσης της Ιστορίας μας, έχει τεθεί σχέδιο αλλοίωσης και καπήλευσης και της Πολιτισμικής μας κληρονομιάς.
Τοπικές ορχήστρες έκαναν περιοδείες στην Αυστραλία, Καναδά και Η.Π.Α. χρηματοδοτούμενοι από τους οργανωμένους προπαγανδιστές. Σκοπός τους ήταν να τους πλασάρουν νέα τραγούδια στα ντόπια και μουσικές σλαβοποιημένες. Τα χρήματα που δαπανήθηκαν πολλά, το δέλεαρ μεγάλο, με αποτέλεσμα τα τραγούδια με τον ανθελληνικό στίχο να περάσουν και στα χωριά μας, στους ανυποψίαστους κατοίκους της περιοχής. Επίσης σλαβοποίησαν και μουσικές συνθέσεις όπως είναι το τσιφτετέλι, ο καρσιλαμάς και απλές λαϊκές συνθέσεις της χώρας μας. Επίσης κατάφεραν να περάσουν το φολκλόρ στα χορευτικά μας. Διοχέτευσαν όλα αυτά τα τραγούδια ως αθώα στην νεολαία μας έχοντας σκοπό, αφού τύχουν αποδοχής να τα παρουσιάσουν ως παράδοση του τόπου μας η οποία κατά «σύμπτωση» ομοιάζει με την δική τους, άρα έχουμε κοινές ρίζες, άρα είμαστε Σλάβοι, άρα και η Ιστορία της Μακεδονίας και ο Μέγα Αλέξανδρος είναι Σλάβος.

ΟΔΟΣ: Επιθυμίες

Κατακλυσμιαίες είναι οι μέσω του διαδικτύου ανακοινώσεις διαφόρων σωματείων και οργανώσεων που φέρονται να εδρεύουν σε περιοχές κοντά στην Καστοριά, όπως το Κεφαλάρι, την Πολυκάρπη και αλλού, για την διοργάνωση αυτή την περίοδο) πανηγυριών και... χοροεσπερίδων με τα γνωστά χάλκινα και ευθείες ή έμμεσες αναφορές σε μια ιδιόρρυθμη μακεδονική μουσική ταυτότητα. Μάλιστα σε μερικές ανακοινώσεις αναφέρεται η γιορτή του Προφήτη Ηλία αλλά και η γνωστή επέτειος του Ίλιντεν.

Όλα αυτά τα φαινόμενα δεν μπορούν να προκαλούν καμιά ουσιαστική ανησυχία. Η Μακεδονία ως αρραγές και αναπόσπαστο τμήμα του εθνικού κορμού, τόσο εδαφικά όσο και πληθυσμιακά, δεν διατρέχει κανένα απολύτως κίνδυνο από ανομολόγητους πόθους μερικών δεκάδων ή εκατοντάδων γραφικών, που ίσως και να είναι θύματα προπαγάνδας. Άλλωστε, το ύφος των ανακοινώσεών τους, η μουσική υπόκρουση, καθώς και η βαριά προφορά των εκφωνητών στην οποία με έμφαση τονίζεται ο εκλιπών ιδιωματισμός σε συγκεκριμένα σύμφωνα του ελληνικού αλφαβήτου, δεν αφήνουν πολλά περιθώρια, για όσα βοούν. Προφανώς για να μην απομείνει καμιά αμφιβολία ότι μέσω των τραγουδιών και των χορών καλλιεργούν τελικά ύπουλη προπαγάνδα σχηματισμού ιδιόρρυθμης «μακεδονικής» συνείδησης, αρχικά -και για τις ανάγκες της νομιμότητας- μέσα στα όρια του Ελληνικού κράτους και συγκεκριμένα της… «Μακεδονίας του Αιγαίου».

ΝΩΝΤΑ ΤΣΙΓΚΑ: Λόγια από …αέρος;

Σημασία έχει πως η ΔΕΗ απάντησε!

Δεν αποτελεί αυτό συνήθη πρακτική των οργανισμών και αυτό ήδη είναι μια (μεγάλη) πρόοδος. Tώρα όμως εγώ για να δικαιωθώ, ενώπιον Θεού και ανθρώπων, θα πρέπει να στηριχθώ στο επιχείρημα ότι οι άνθρωποι του συνεργείου δεν κατα ...πάτησαν ακριβώς το οικόπεδο χωρίς την άδειά μου, αλλά ότι παραβίασαν το FIR της οικίας μου καθώς επενέβησαν από αέρος με καλαθούνα εδάφους- αέρος και αλυσοπρίονα (και όχι κλαδευτήρια!).

Όμως πάλι “θα μου βρουν πάτημα” ότι στάθηκαν μετέωροι πάνω από το FIR και ότι εγώ δεν είχα ορίσει σε πόσα μέτρα απόστασης από το χώμα ορίζεται η καταπάτηση στο σπίτι... Και ποιό άραγε να είναι το FIR της γενέτειρας; (τότε είναι που θα ‘πρεπε ν’ αρχίσουμε τις μηνύσεις σε όλα τα πετεινά του ουρανού ντόπια και αποδημητικά).

Τελικά το κούρεμα της κορυφής ενός δέντρου -που καταδικάζεται έτσι εις τον αιώνα να μην μεγαλώσει πια- ορίζεται «στο 10 %» (του όγκου του; του ύψους του; του τραύματός του;)