31.1.12

ΘΡΑΣΥΒΟΥΛΟΥ ΠΑΠΑΣΤΡΑΤΗ: Σκέψεις για το ευρώ, την ευρωζώνη και το εθνικό νόμισμα

Δεν έχετε καταλάβει κάποια πράγματα, αγαπητοί συμπατριώτες!


Παρακολουθώ από καιρό τις δημοσκοπήσεις που πραγματοποιούνται με ερώτημα την άποψη των Ελλήνων σχετικά με το Ευρώ και την παραμονή της χώρας στην Ευρωζώνη. Προσπαθώ λοιπόν να ερμηνεύσω το γεγονός ότι παρά τον καταιγισμό οικονομικών μέτρων που έχουν σαν αποτέλεσμα την ύφεση της οικονομίας της χώρας, αλλά και την επιδείνωση της καθημερινότητας του συνόλου των πολιτών, εντούτοις τα δυο τρίτα των ερωτωμένων στις πιο πρόσφατες από αυτές τις δημοσκοπήσεις εξακολουθούν να επιθυμούν την παραμονή της χώρας μας στη ζώνη του Ευρώ.

Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία βεβαίως ότι η προπαγάνδα η οποία ασκείται από συγκεκριμένα Μέσα μαζικής ενημέρωσης, αλλά και από ικανό αριθμό οικονομολόγων, οι οποίοι «χτίζουν» τα επιχειρήματα τους για την παραμονή της χώρας στην Ευρωζώνη με τρομοκρατικά επιχειρήματα για το τι ακριβώς θα συνεπάγεται -κατά τη γνώμη τους- η επιστροφή στο εθνικό νόμισμα, έχει παίξει καλά το ρόλο της και έχει φέρει τα προσδοκώμενα αποτελέσματα. Το πόσο αγνή βεβαίως είναι η πρόθεση των εν λόγω ΜΜΕ και πόσο υπεράνω ιδιοτέλειας και συμφερόντων βρίσκονται, αυτό είναι ένα άλλο ζήτημα… Δυστυχώς στη σύγχρονη Ελλάδα της κατάρρευσης της ηθικής και των αξιών, πολλοί εκδότες χρησιμοποιούν τα ΜΜΕ τους για να στηρίξουν αλλότριες επιχειρήσεις τους. Όσον αφορά στους «σοφούς» περί την οικονομία, σημειώνω μόνο ότι πολλοί ήταν οι επαΐοντες τα οικονομικά, οι οποίοι τέσσερα χρόνια πριν καμάρωναν για την οικονομική πορεία της χώρας και για την ευημερία των αριθμών, ενώ στη συνέχεια, υπερασπιζόμενοι τις συνταγές του «Μνημονίου» διεύρυναν τα αδιέξοδα.
Φοβούμαι όμως ότι – πέραν της προπαγάνδας, που καλά κρατεί και επιτελεί το έργο της – οι πολίτες της Ελλάδας δεν έχουν κατανοήσει κάποια απλά πράγματα. Ή ίσως δεν θέλουν να τα κατανοήσουν.

Είναι αδιανόητο να υπάρχει πολίτης αυτής της χώρας, ηλικίας μικρότερης των 65 ετών, άνδρας ή γυναίκα αδιάφορο, ο οποίος να λαμβάνει σύνταξη από οποιοδήποτε κρατικό ασφαλιστικό ταμείο και ο οποίος να συνεχίζει να πιστεύει ότι μπορεί να εξακολουθήσει η παραμονή της χώρας μας στην Ευρωζώνη, και παρά ταύτα αυτός να εξακολουθεί να λαμβάνει τη σύνταξη του. Πολλώ δε περισσότερο αφορά η παρατήρηση αυτή εκείνους τους συνταξιούχους της παραπάνω πολυάριθμης κατηγορίας, οι οποίοι παράλληλα με την απολαβή της σύνταξης τους, που επιβαρύνει τον κρατικό προϋπολογισμό, δηλαδή όλους μας, εξακολουθούν να εργάζονται και μάλιστα συχνά σε εργασίες αδήλωτες και μη φορολογούμενες.

Είναι εξίσου αδιανόητο να υπάρχουν πολίτες αυτής της χώρας, οι οποίοι όντας συνταξιούχοι άνω των 65 ετών, και λαμβάνοντας συντάξεις παχυλές και πλουσιοπάροχες, οι οποίες συχνά υπερβαίνουν το εισόδημα του αντίστοιχου εργαζομένου του κλάδου από τον οποίο συνταξιοδοτούνται, να πιστεύουν ότι μπορεί να συνεχίζεται επί μακρόν το ίδιο συνταξιοδοτικό καθεστώς, που επιφυλάσσει μάλιστα την ευνοϊκή προοπτική στο μέλλον της λήψης της δικιάς τους σύνταξης από την σύζυγο, ούσα ήδη συνταξιούχο από ίδια ασφάλιση. Και ταυτόχρονα οι πολίτες αυτοί να πιστεύουν ότι η κατάσταση αυτή μπορεί να συνεχίζεται εις το διηνεκές, παράλληλα με την παραμονή της χώρας στην Ευρωζώνη.

30.1.12

1985



Το δημοτικό συμβούλιο Καστοριάς επί δημαρχίας Αποστόλου Πετκανά και αντιδημαρχίας Λαζάρου Κλετσίδη, ψέλνει τα κάλαντα στην νομάρχη Καστοριάς Άννα Διαμαντοπούλου.

Φωτογραφία: Τάκης Τσουρτσούλας


Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 29 Δεκεμβρίου 2011, αρ. φύλλου 622

ΗΛΙΑ ΤΖΩΡΤΖΟΠΟΥΛΟΥ: Δεν είναι δυνατότητα. Είναι αναγκαιότητα.

Εδώ, στο μονότονο επαρχιακό μας περιβάλλον, που τα νοσηρά αδαμιαία στοιχεία έχουν ριφθεί στο τεράστιο σιφόνι της διαφθοράς του κεντρικού αγωγού, ο θόρυβος και η δυσοσμία εξασθενούν κάπως. Βέβαια ο άνεμος όταν φυσά, εμετικά τα ανακινεί και ενοχλεί και αυτούς ακόμη, τους ήσυχους περίοικους, του βιολογικού καθαρισμού της περιοχής μας..!
Με το άλλο όμως τι κάνουμε, τα συνασπισμένα τρωκτικά της κομματοκρατίας. Τους αιρετούς, πολυαναρμόδιους, φαύλους λειτουργούς και ανεπαρκείς πολυπράγμονες κομματικούς τερμίτες. Αυτούς που  πωλούσαν (ή και ακόμη;) «προστασία», στα κόμματα, που έκαναν τiς χρηματοδοτήσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης, βίλες, αλαζονικές μεζονέτες, πολυτελή κότερα και υπερπολυτελή αυτοκίνητα.
Αυτούς, που έκαναν το δημόσιο συμφέρον να είναι το άθροισμα των ατομικών τους συμφερόντων.
Μια αηδιαστική, φανταχτερή…ΠΑΕ, ΠΑΕ με χρηματοδότηση! Ποιος τόλμησε να τους «αγγίξει»… Όλα με αναστολή…

29.1.12

ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ έγραψαν

Μικρές σκέψεις για τον καινούργιο χρόνο


Το 2011 ήταν αναμφισβήτητα μια δύσκολη χρονιά και σύμφωνα με τις προβλέψεις το 2012 θα είναι ακόμη πιο δύσκολο. Γι’ αυτές τις δυσκολίες θα πρέπει να προετοιμασθούμε.
Δεν ωφελούν οι κριτικές που εκτοξεύονται από τα περισσότερα ΜΜΕ για να εξυπηρετήσουν σκοπιμότητες, και να απαξιώσουν τους λίγους σοβαρούς που απέμειναν. Χρειαζόμαστε κριτική, αλλά κριτική δημιουργική, που θα γεννήσει πράξεις, που θα αφήσει τη λογική ελεύθερη να ανεβάσει τη σκέψη και την ψυχολογία μας.
Σαν λαός έχουμε δύναμη και ικανότητες και έχουμε αποδείξει ότι σε κρίσιμες στιγμές μεγαλουργούμε. Πρέπει να πιστέψουμε ότι και τώρα μπορούμε. Μόνο που χρειαζόμαστε πρότυπα.

Με ικανοποίηση βλέπω ότι σε κάποια ΜΜΕ αρχίζουν να ακούγονται φωνές αισιοδοξίας. Ας βρούμε την ψυχραιμία να ανακαλύψουμε ποιος φωνάζει την αλήθεια για το κοινό καλό, και όχι μόνο για το προσωπικό του συμφέρον. Ας ξαναβρούμε την πίστη -που χάσαμε όχι άδικα- σε ένα κόσμο πολιτισμού, ήθους και δημιουργίας, διαλέγοντας με προσοχή τους σωστούς ανθρώπους που θα μας οδηγήσουν, και ας δώσουμε στα παιδιά μας τη χαρά που τους έχουμε στερήσει. Τα παιδιά μας δεν χρειάζονται χρήματα, αλλά την αγάπη, την φροντίδα, την στοργή και τον χρόνο μας. Έτσι θα ξαναχτίσουμε αυτόν τον κόσμο -που οι ίδιοι γκρεμίσαμε- για να μας χωρέσει όλους.
Εύχομαι σε όλους τους Έλληνες να ανασύρουν την δύναμη που κρύβουν μέσα τους και να αντικρύσουν με αισιοδοξία τον καινούργιο χρόνο, και στην ΟΔΟ να παραμείνει και το 2012 ο φάρος που φωτίζει τα σκοτάδια της παραπληροφόρησης.

Σάσα Τζημάκα-Νάτσινα
nnat56@otenet.gr

Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 29 Δεκεμβρίου 2011, αρ. φύλλου 622

Χ.Τ.: ΠΟΣΠΕΡΤ

ΕΧΩ ΕΚΝΕΥΡΙΣΤΕΙ με την συχνότατη ανακοίνωση των ΠΟΣΠΕΡΤάδων, τη διακοπή των προγραμμάτων, τις στάσεις και τις απεργίες. Κάτι λέει για δημόσια τηλεόραση, όχι οι δημοσιογράφοι κρατικοί υπάλληλοι (αλλά με όλα τα προνόμια των κρατικών, εννοείται), κάτι για εμπαιγμούς συμβασιούχων (που μπαίνουν από τα ορθάνοιχτα παράθυρα της κρατικής τηλεόρασης), βαρύγδουπα συνθήματα μεταπολίτευσης, κάτι για ποδηγέτηση. Γλώσσα στείρου καταστροφικού συνδικαλισμού.
Μετά κοίταξα την ενσωματωμένη υπέρ ΕΡΤ εισφορά στον λογαριασμό ΔΕΗ. Θυμήθηκα τον Χατζάρα και την ισχύουσα εναλλαγή των παρουσιαστών ειδήσεων σε απόλυτο συγχρονισμό με την εναλλαγή κομμάτων στην εξουσία.
Στον Σαίξπηρ ο ΠΡΟΣΠΕΡο, Δούκας του Μιλάνου, που ήταν αφοσιωμένος στις μυστικιστικές μελέτες του, αμέλησε τη μέριμνα των συμφερόντων του και βρέθηκε έκπτωτος.

Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 16 Δεκεμβρίου 2011, αρ. φύλλου 629

ΠΑΝΟΥ ΚΡΙΚΗ: Ο νέος πρωθυπουργός της Ελλάδος

ΛΟΥΚΑΣ ΠΑΠΑΔΗΜΟΣ

Στο τιμόνι της χώρας βρίσκεται ένας επιτυχημένος τεχνοκράτης, ένας αξιόλογος και διαπρεπής Έλληνας, με πολλές διακρίσεις και περγαμηνές, που έδωσε την ελπίδα στον μαστιζόμενο από τη φτώχεια και ανεργία, από τις φοροεπιδρομές και όλα τα αντιλαϊκά και αντισυνταγματικά μέτρα, δυστυχισμένο ελληνικό λαό, έναν λαό που στην πλειονότητα στερείται της χαράς και ευτυχίας, γιατί έτσι τον κατάντησε το πολιτικό μας σύστημα και ιδία οι πολιτικοί των δύο κομμάτων εξουσίας που κυβέρνησαν την Ελλάδα από το 1981 και μετά.

28.1.12

ΟΔΟΣ: Προπαγάνδα

ΟΔΟΣ 1-12-2011 / 618

Σε μερικές ημέρες και συγκεκριμένα την Δευτέρα 5 Δεκεμβρίου, αναμένεται να εκδοθεί η απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης επί της προσφυγής των Σκοπίων σε βάρος της Ελλάδος. Την οποία εγκαλεί για παραβίαση της ενδιάμεσης συμφωνίας, όταν επί (τελευταίας) διακυβερνήσεως της Ν.Δ με πρωθυπουργό τον Κ. Καραμανλή, και συγκεκριμένα τον Απρίλιο του 2008 στην σύνοδο κορυφής του ΝΑΤΟ στο Βουκουρέστι με ομόφωνη απόφαση του συμβουλίου, αναβλήθηκε η ένταξη της γειτονικής χώρας στην βορειο-ατλαντική συμμαχία με την προσωρινή της ονομασία, με την παραίνεση να λυθούν οι διαφορές της με την Ελλάδα.
Ωστόσο, κομπασμοί περί άσκησης veto επέτρεψαν στους Σκοπιανούς να αρπάξουν την αφορμή και να προβάλλουν την απόφαση του ΝΑΤΟ ως ελληνική παράβαση.

Από επίσημης ελληνικής πλευράς εκφράζονται ήδη απαισιόδοξες εκτιμήσεις για την δικαστική έκβαση της υπόθεσης, τουλάχιστον κατά ένα μέρος της προσφυγής. Εφ’ όσον όμως υποστηρίχθηκαν με πλήρη τεκμηρίωση τα πραγματικά στοιχεία, θα ανέμενε κάποιος την απόρριψη της προσφυγής. Όχι απλώς επειδή τα βουλητικά κίνητρα και αίτια της ομόφωνης απόφασης του ΝΑΤΟ, ακόμη κι’ αν αυτά προτάθηκαν σε διαβούλευση από την Ελλάδα, αφορούν δικαιώματα και υποχρεώσεις καθώς και τις ευρύτερες εσωτερικές υποθέσεις στην λειτουργία της Συμμαχίας αλλά και του καταστατικού του ΝΑΤΟ, και δεν έχουν σχέση με όσα προβλέπει η ενδιάμεση συμφωνία αποκλειστικά μεταξύ Ελλάδος και Σκοπίων. Αλλά και διότι στην πραγματικότητα τα Σκόπια είναι αυτά που παραβιάζουν συστηματικά τις υποχρεώσεις από την ενδιάμεση συμφωνία, καθώς και από στοιχειώδεις κανόνες των διεθνών σχέσεων και των αρχών του ΟΗΕ κυρίως βέβαια, μέσω της αφόρητης αλυτρωτικής προπαγάνδας.

Τα Σκόπια λοιπόν (όπως και η Τουρκία με την Συνθήκη της Λωζάννης) παραβιάζουν κατάφωρα υποχρεώσεις που απορρέουν έστω και έμμεσα από την ενδιάμεση συμφωνία, κλιμακώνοντας τις προκλήσεις τους προς την Ελλάδα, με απώτερο στόχο την δημιουργία απολύτως αναπότρεπτων εξελίξεων και τετελεσμένων. Κυρίως μέσω της αναγνώρισής τους με διμερείς συμφωνίες τους με άλλα κράτη ως «Μακεδονία», και της σταδιακής προβολής της προπαγάνδας τους περί μειονοτήτων. Η πρακτική αυτή έρχεται σε αντίφαση με το πνεύμα της ενδιάμεσης συμφωνίας που προϋποθέτει ένα είδος ανακωχής. Η στάση τους αυτή δεν είναι σημερινή, αλλά σχεδιασμένη από την ημέρα της υπογραφής και κλιμακούμενη.

27.1.12

ΟΥΡΑΝΙΑΣ ΜΠΑΓΓΟΥ: Το καφενείο

Ένα καφενείο σε γνωστή πλατεία.Τρείς άντρες καθισμένοι αντικρυστά σε κάτι ξεχασμένες απ' τον καιρό ψάθινες καρέκλες συνομιλούν. Δυο-τρείς άλλοι πηγαινοέρχονται, λένε από καμιά κουβέντα και ξαναφεύγουν. Ας τους στολίσουμε με κάποια ονόματα, Αντρέας, Γιώργος, Δημοσθένης.
 -Γιατί, αλήθεια, τί θα ήμασταν χωρίς τα ονόματα; Ίσως χωρίς ταυτότητα, απροσδιόριστες μονάδες μέσα στο πλήθος. Συνήθως, δίνουμε τα ονόματα των παπούδων, για να δείξουμε ότι καταγόμαστε απ' αυτούς ή για να χαϊδέψουμε την δικαιολογημένη ματαιοδοξία τους, και τη δική μας-βέβαια- ότι η ζωή δεν σταματά εδώ. Κι όταν δίνουμε καινούργια ονόματα, αμεταχείριστα από καιρό, θέλουμε να σημαίνουν κάτι, να θυμίζουν-πιθανόν- έναν αρχαίο, μακρινό πρόγονο, που υπήρξε προσωπικότητα, άξια να την μιμηθούμε. Ή θέλουμε να είναι εύηχα, ιδίως των κοριτσιών, με τον απώτερο σκοπό να χαρίσουν στην φέρουσα αυτό το όνομα αρμονία και χάρη. Δυστυχώς, όμως, στη ζωή οι συνταγές αυτές πετυχαίνουν μόνο όταν συναρμόσουν πολλές συγκυρίες, έτσι ώστε η προσπάθειά μας να ταιριάξει με τα δεδομένα της τύχης και το ανθρώπινο υλικό της κάθε εποχής.

26.1.12

ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ έγραψαν

Η λίμνη του 1.000.000,00

Η κρύα αίθουσα του Αμφιθεάτρου του Διοικητηρίου της Π.Ε. Καστοριάς, όπου συνεδρίασε την περασμένη εβδομάδα το Περιφερειακό Συμβούλιο, ζεστάθηκε ξαφνικά στο θέμα που εισηγήθηκε η συμπαθής γιατρός της συμπολίτευσης και πρόεδρος του Κέντρου Περιβάλλοντος Δυτικής Μακεδονίας Κική Αποστολίδου. Αφορούσε την έγκριση συμμετοχής της Π.Δ.Μ. σε ερευνητικό έργο που αφορά τη συστηματική παρακολούθηση για την παρουσία τοξικού φυτοπλαγκτού και τοξίνων επικίνδυνων για τη δημόσια υγεία στη λίμνη της Καστοριάς, συνολικού προϋπολογισμού 1.070.000,00 €.

Αναγνώστης
acro.ngo@gmail.com



Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 29 Δεκεμβρίου 2011, αρ. φύλλου 622

Χ.Τ.: Ένα φάντασμα πλανιέται

Η ΕΝΤΕΧΝΙΛΑ της μεταπολίτευσης και μαζί της αυλικοί δήθεν πιο μοντέρνοι. Χαρούλες, Μαχαιρίτσες, Κραουνάκηδες, Τσακνήδες και κάτι άλλοι που τους καλομάθαμε, νιώθουν βασιλιάδες τουλάχιστον, μονοπωλούν αυτό που οι ίδιοι ονομάζουν κουλτούρα. Δοξάστε μας! Έλεος. Τριάντα χρόνια κλάμα, βαθυστόχαστη ψυχανάλυση και μιζέρια. Το Κιλελέρ (με πισίνες σήμερα) και το Λαύριο και η Κοκκινιά. Κάτι φουλάρια και φαλάκρες της μακράν πιο ανακόλουθης και αρνητικής γενιάς -του Πολυτεχνείου- με διαμερίσματα στο Παρίσι, γόνους στο Χάρβαρντ και SUV φιμέ. Πρώτο και Δεύτερο πρόγραμμα το προμόσιον τους από τότε που θυμάμαι να ακούω ράδιο. Για να δούμε πότε θα ξεμπλέξουμε με αυτούς.

Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 29 Δεκεμβρίου 2012, αρ. φύλλου 622

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΑΔΑΜ: Ρωγμές στη σιωπή… της επαρχίας

Το Σάββατο 22 Οκτωβρίου 2011 η Κωνσταντινίδειος Δημοτική βιβλιοθήκη Κορησού Καστοριάς, παρουσίασε το βιβλίο της Ζέτας Κουντουρή « Ρωγμές στη σιωπή».
Όπως αναφέρεται στο καλαίσθητο πρόγραμμα της εκδήλωσης, «η συγγραφέας Ζέτα Κουντουρή γεννήθηκε και ζεί στην Αθήνα, με καταγωγή από το Βόλο. Εργάστηκε ως δικηγόρος και ως επιστημονική συνεργάτης στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Από το 2007 ως το 2009 δίδαξε Δημιουργική γραφή στο αντίστοιχο εργαστήρι της Φοιτητικής Λέσχης το οποίο ίδρυσε η ίδια. Έχει συνεργαστεί με γνωστά λογοτεχνικά περιοδικά. Έχει εκδώσει τα βιβλία «Η Πρεμιέρα», « Σας είδα» και «Όμορφη Ζωή» τα οποία έχουν διακριθεί»

25.1.12

ΘΡΑΣΥΒΟΥΛΟΥ ΠΑΠΑΣΤΡΑΤΗ: “MAZBUT”: Η εμπερίστατος Ελλάς


Η Ελλάδα υπό γερμανική επιτροπεία

ΟΔΟΣ 17.11.2011 / 616

 «Μας έμπασαν όλους μέσα στο κελάρι και βάρεσαν με το πολυβόλο μέσα στο σωρό…Εμένα μια σφαίρα τρύπησε τη σακούλα…και βρήκε το παιδί μου…στο κεφάλι. Του τίναξε τα μυαλά που μου γέμισαν το κεφάλι και τα στήθεια…Ήμουν πνιγμένη στα αίματα. Ήρθαν κάμποσες φορές οι Γερμανοί και γάζωσαν το σωρό γιατί άκουγαν ακόμα μικρά ζωντανά να κλαίνε πλακωμένα ανάμεσα από τους σκοτωμένους.»

Κώστα Παπαγεωργίου, Λυγγιάδες. Το χωριό που ρήμαξαν οι Γερμανοί

Οι τελευταίες πολιτικές εξελίξεις ανέδειξαν εμφανώς το πρόβλημα της Ελλάδας, το οποίο πολιτικοί και πολίτες δεν θέλουν να αντικρύσουν κατάματα, να παραδεχτούν και να ομολογήσουν. Η υπερχρεωμένη χώρα μας έχει οδηγηθεί σε ένα μηχανισμό οικονομικής στήριξης, η συνδρομή του οποίου προϋποθέτει επώδυνες αλλαγές και ανταλλάγματα. Ο προσδιορισμός «διαρθρωτικές» για τις αλλαγές αυτές είναι εύγλωττος. Η Ελλάδα θα πρέπει να εξελιχθεί σε μια εντελώς διαφορετική χώρα από εκείνη που ξέραμε – και σε αυτό ήταν ειλικρινής ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ, έστω κι αν στην πλειοψηφία τους οι πολίτες δεν ήθελαν και θέλουν να καταλάβουν. Το ερώτημα που αιωρείται και θα αιωρείται, είναι εάν οι πολίτες – όλοι μας – θέλουμε να ζούμε σε αυτή τη νέα χώρα, που μόνο στο όνομα θα θυμίζει την Ελλάδα.

Η σημερινή κατάσταση της Ελλάδας μου θυμίζει μια ιστορία που σχετίζεται με τη γειτονική μας Τουρκία και τις μειονότητες της. Όταν λοιπόν οι αρχές της Τουρκίας ήθελαν να προβούν στην κατάληψη μειονοτικών ιδρυμάτων και στην ιδιοποίηση της συνήθως μεγάλης περιουσίας τους, προέβαιναν στην κήρυξη των ιδρυμάτων αυτών σε κατάσταση “Mazbut”. Ο όρος αυτός, αραβικής πιθανότατα προέλευσης, ερμηνεύεται στα ελληνικά ως «περίκλειστο», «περιμαζεμένο» ή «κατειλημμένο». Στη σύγχρονη τουρκική έχει και την έννοια του ευπρεπιζόμενου, του καθωσπρέπει. Προφανώς οι τουρκικές αρχές θέλουν να «ευπρεπίσουν» τη διαχείριση και τη φύση των ιδρυμάτων, όπως οι Ευρωπαίοι θέλουν να «ευπρεπίσουν» τη χώρα μας. Πλέον δόκιμη είναι η μετάφραση του όρου ως «εμπερίστατο», κάτι δηλαδή το οποίο χρήζει προσοχής, φροντίδας και προστασίας. Η απολύτως ελληνική αυτή λέξη βεβαίως είναι άγνωστη στους πολλούς, καθώς πηγάζει από την αρχαία ελληνική γλώσσα, ενώ η μετοχή που παράγεται από αυτήν και συχνά χρησιμοποιείται, έχει εντελώς διαφορετική σημασία.

Οι τουρκικές αρχές λοιπόν, λειτουργώντας επιτηδείως, με τη μέθοδο κήρυξης ενός ιδρύματος ως “Mazbut”, και με το ψευδές πρόσχημα ότι έχει χάσει το φιλανθρωπικό χαρακτήρα του καταστατικού του και εν γένει το σκοπό ύπαρξης του, παραβλέποντας το γεγονός ότι η πληθυσμιακή μείωση των μη μουσουλμάνων της γείτονος οφείλεται στις επιλογές και τις πολιτικές του ίδιου του τουρκικού κράτους, καταλαμβάνουν τα μειονοτικά αυτά ιδρύματα, ορίζουν δικό τους επίτροπο και τα υπάγουν απευθείας στη Γενική Διεύθυνση Βακουφίων, όπου οδηγείται εφεξής το σύνολο των προσόδων τους. Το ορθό φυσικά θα ήταν να επιτρέψουν να γίνεται η διαχείριση των λόγω ιδρυμάτων από τη εθνοθρησκευτική κοινότητα στην οποία ανήκαν τα πρόσωπα που το ίδρυσαν, ώστε να συνεχίσει εύρυθμα τη λειτουργία του, μέσω μιας Κεντρικής Εφορείας. Κατά τον τρόπο αυτό λοιπόν, το τουρκικό κράτος κατέλαβε τουλάχιστον 16 ελληνορθόδοξα και 24 εβραϊκά ιδρύματα, την διόλου ευκαταφρόνητη περιουσία των οποίων ιδιοποιήθηκε, μέσω της δήμευσης πολυάριθμων αξιόλογων και προσοδοφόρων ιδιοκτησιών που ανήκαν στα μειονοτικά ιδρύματα.

ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ έγραψαν

Αγαπητή ΟΔΟΣ,

Μια απλή ερώτηση σχετικά με τα "ζωοφιλικά" που συμβαίνουν στην πόλη της Καστοριάς; γνωρίζετε για τα 25 σκυλιά που βρέθηκαν δηλητηριασμένα από φόλες στις αρχές του καλοκαιριού στην περιοχή του κλειστού πνευματικού κέντρου; Ξέρετε ότι όλοι έχουν την πεποίθηση πως τα δηλητηρίασε ο Δήμος, που έχει την ευθύνη να τα συμμαζεύει; Για την παράξενη γυναίκα που κυκλοφορεί στην ίδια περιοχή γύρω στα μεσάνυχτα συνοδευόμενη από ένα μεγάλο κοπάδι σκυλιά και αναποδογυρίζει τους κάδους, τους αδειάζει κάτω για να φάει το κοπάδι και μετά σηκώνει τον κάδο και φεύγει, αφού έχει ξυπνήσει τους γείτονες με τη θορυβώδη παρουσία τους; Τριτοκοσμικές εικόνες σε μια Καστοριά που ο Δήμος της στο θέμα της ζωοφιλίας δεν ξέρει τι του γίνεται.
Απλώς ρωτάω αν τα ξέρετε όλα αυτά.

Αναγνώστης
aldente@in.gr


Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 27 Οκτωβρίου 2011, αρ. φύλλου 613

24.1.12

ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ έγραψαν

Κύριε Διευθυντά,

Στο υπ’ αριθμ. 614 φύλλο της 3.11.2011 της εφημερίδας σας, δημοσιεύτηκε το άρθρο «Η καύση των νεκρών» του Καθηγητού Γεωπονίας κ. Γ. Δαουτόπουλου.
Διαβάζοντας το περιεχόμενό του, θεώρησα σκόπιμο, ως συμπλήρωμα στο δίκαιο προβληματισμό του κ. Καθηγητού, να καταθέσω στην εφημερίδα σας προς δημοσίευση, ένα παραπλήσιο άρθρο του Μητροπολίτου Ναυπάκτου και Αγ. Βλασίου κκ Ιεροθέου με τίτλο «Αποτέφρωση των σωμάτων».
Πιστεύω πως θα προβληματίσει και θα ενημερώσει ολόπλευρα τους αναγνώστες σας.
Ευχαριστώ για την φιλοξενία.

Ζήσης Δ. Λάϊος
Δάσκαλος


* * *

Αποτέφρωση των σωμάτων
Μητροπολίτου Ιεροθέου

Σε μια πλουραλιστική και πολυπολιτισμική κοινωνία τίθενται θέματα για τα οποία τις παλαιότερες εποχές θα ήταν αδιανόητη η συζήτηση. Ένα από αυτά τα θέματα είναι και η λεγόμενη καύση των νεκρών, για την οποία γίνεται πολύς λόγος στις ημέρες μας. Ήδη θεσπίσθηκε ο νόμος πού την επιτρέπει, με προϋποθέσεις, καθώς επίσης υπάρχει και σχετική απόφαση τού Συμβουλίου τής Επικρατείας. Σε πανελλαδική Ημερίδα πού έγινε στην Λάρισα, στην οποία συμμετείχαν εκπρόσωποι των κομμάτων, νομικοί, ιατροδικαστές κλπ. μού δόθηκε η ευκαιρία να αναπτύξω διεξοδικά τις θέσεις τής Εκκλησίας πάνω στο θέμα αυτό. Εδώ πολύ συνοπτικά θα ήθελα να καταγράψω μερικά απαραίτητα διευκρινιστικά σημεία.

-Κακώς γίνεται λόγος για καύση των νεκρών, ενώ στην πραγματικότητα πρόκειται για αποτέφρωση των σωμάτων. Μεταξύ καύσεως και αποτεφρώσεως υπάρχει μεγάλη διαφορά. Άλλο η καύση τού σώματος, πού μπορεί να γίνη με μια πυρκαγιά, και άλλο η αποτέφρωση τού σώματος πού γίνεται με τεχνητό τρόπο. Αυτό λέγεται από την άποψη ότι, όπως είναι γνωστόν, ο βιολογικός οργανισμός τού ανθρώπου αποτελείται από οργανικά στοιχεία, τα οποία αποσυντίθεται και με φυσικό τρόπο, αφού η αποσύνθεση τού σώματος είναι μια βραδεία καύση, αλλά αποτελείται και από ανόργανα στοιχεία, όπως είναι τα κόκκαλα, τα οποία καίγονται σε υψηλές θερμοκρασίες. Έτσι, για την αποτέφρωση των σωμάτων κατασκευάζονται ειδικοί κλίβανοι-φούρνοι-κρεματόρια, μέσα στα οποία προκαλούνται ειδικές θερμοκρασίες μεταξύ 760 – 1150 Cο, και η διαδικασία κρατά 3-5 ώρες. Επειδή, όμως, δεν αποτεφρώνονται όλα τα στοιχεία τού σώματος, γι' αυτό και υπάρχει ειδικό μηχάνημα πού τα αλέθει. Επίσης, πριν το σώμα τεθεί στον κλίβανο-κρεματόριο, αφαιρούνται όλα τα ξένα στοιχεία, όπως βηματοδότες, μεταλλικές βαλβίδες, αρθροπλαστικές, καλώδια, κλπ. Γι' αυτό και η Διεθνής Ένωση για Κηδείες και Αποτεφρώσεως εξέδωσε κατευθυντήριες οδηγίες σχετικά με το πώς θα γίνεται η αποτέφρωση.

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΥ: 25 χρόνια «Παρέμβαση»

ΜΙΑ ΣΥΛΛΟΓΗ διηγημάτων του Β. Καραγιάννη, οι «Συγκεχυμένες Αγάπες» εκδόθηκαν πρόσφατα από τις Εκδόσεις Γαβριηλίδη. Οκτώ διηγήματα που συγχέουν με αριστοτεχνικό και αριστοκρατικό – χρησιμοποιώ την λέξη σωστά και όποιος καταλάβει, κατάλαβε – τις καταβολές, υπερβολές και παραβολές ενός συγγραφέα. Δεν θα χαρακτηρίσω τον συγγραφέα με επίθετα γιατί φτάνει το ότι είναι συγγραφέας για να τοποθετηθεί σε μια δεδομένη μοναδικότητα στον χρόνο και χώρο μας. Τον ευχαριστώ για την αφιέρωση στην πρώτη σελίδα και τον βάζω στο ίδιο ράφι με τον Καμύ και τον Μπουλγκάκοφ για καλή παρέα και λαογραφικό χιούμορ με περιεχόμενο.

23.1.12

ΣΟΝΙΑΣ ΕΥΘΥΜΙΑΔΟΥ ΠΑΠΑΣΤΑΥΡΟΥ: Σημαίες της καρδιάς μας

Για την κουρελιασμένη σημαία τοπικής δημόσιας υπηρεσίας έκανε λόγο αναγνώστης της εφημερίδας, συσχετίζοντάς την με την εξαθλιωμένη χώρα μας που σαν τη χώρα του Παραμυθιού χωρίς όνομα έχει καταντήσει. Ή, για ν’ ακριβολογούμε, την έχουμε –άλλος περισσότερο άλλος λιγότερο- καταντήσει…
Και σήμερα, προπαραμονή της γιορτής της, μαζεμένοι στην πιο ζεστή γωνιά της τάξης και μιλώντας γι’ αυτήν: «Ιστορίες, κυρία! Ιστορίες να μας πείτε για τη σημαία!» ζήτησε με όλη του την καρδιά ο μικρός Κώστας και ιστορίες τους είπα, καταπώς ήθελαν, ξεκινώντας από την πιο παλιά, την ιστορία της σημαίας από την πολιορκία του Αρκαδίου στην κρητική επανάσταση του 1866.
Στο Αρκάδι, λοιπόν, είχαν μαζευτεί πλήθος Κρητικοί για να οργανώσουν την επανάστασή τους. Κι όταν ο ηγούμενος Γαβριήλ έλαβε μήνυμα από τον πασά να διώξει τους επαναστάτες, αλλιώς θα έκαιγε το μοναστήρι, «όχι» απάντησε ο ηγούμενος και άρχισε η πολιορκία. Χίλια άτομα περίπου ήταν κλεισμένα μες στη μονή, ενώ οι πολιορκητές ήταν γύρω στους δώδεκα χιλιάδες. Ένας από τους καπεταναίους, ο Κωστής Δασκαλάκης, έδεσε μια ελληνική σημαία ψηλά σ’ ένα στύλο. Κι ενώ το μοναστήρι δεχόταν επιθέσεις, η Χαρίκλεια Δασκαλάκη, η μάνα του καπετάνιου που είχε υψώσει τη σημαία, τη στερέωνε συνεχώς, καθώς το κοντάρι της είχε σπάσει από τα εχθρικά πυρά∙ στερέωνε τη σημαία, για να βλέπουν απέξω οι Τούρκοι πως οι Έλληνες εξακολουθούσαν να αμύνονται αποφασισμένοι να πεθάνουν.

Όταν οι λέξεις χάνουν το νόημά τους

[από την στήλη "Κάποτε στην Καστοριά]

Πολλές φορές ακούμε νεαρά άτομα και κυρίως κοπέλες να χρησιμοποιούν μια φρασεολογία η οποία όχι μόνο σε στεναχωρεί και σε αηδιάζει, αλλά κυρίως σε κάνει να απορείς, καθότι δεν καταλαβαίνεις τι νόημα έχει να επαναλαμβάνεται μια βρισιά την ακατάλληλη στιγμή. Μία λέξη και μια βρισιά κυρίως, έχει και αποκτά νόημα όταν λέγεται από τον ΄΄κατάλληλο΄΄ άνθρωπο την κατάλληλη στιγμή. Σε μια στιγμή αγανάκτησης, ή όταν θέλεις να χαρακτηρίσεις κάποιον που σε έχει αδικήσει κατάφορα κ.ο.κ. Όταν μια βρισιά επαναλαμβάνεται σε κάθε δεύτερη κουβέντα και μάλιστα χωρίς λόγο, τότε είναι αυτό που λέμε ότι ΄΄οι λέξεις χάνουν το νόημα τους΄΄.

Οι λέξεις όμως που χάνουν το νόημά τους είναι πάρα πολλές. Μια από αυτές είναι και η λέξη ΄΄δημοκρτατία΄΄, η οποία για έναν ορθολογικό νοήμων και ισορροπημένο άνθρωπο λογικά σημαίνει ότι <<μπορείς να κάνεις αυτό που θέλεις χωρίς όμως να βλάπτεις το δημοκρατικό δικαίωμα του άλλου>>. Δηλαδή με λίγα λόγια η ελευθερία του ενός τελειώνει ή φθάνει μέχρι εκεί που αρχίζει η ελευθερία του άλλου. Επομένως βανδαλισμοί, καταλήψεις, προπηλακισμοί κλπ. είναι πράξεις που αντιβαίνουν στη παραπάνω λογική.

22.1.12

ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ έγραψαν

Αξιότιμε κ. Μπαϊρακτάρη,

Η άσκηση του δικαιώματος της κριτικής προς τα πρόσωπα που ασκούν την εξουσία ή ακόμη στους θεσμούς είναι θεμιτή και επιβάλλεται για την καλύτερη λειτουργία και των προσώπων και των θεσμών. Όμως αυτή η άσκηση κριτικής, πιστεύουμε, ότι πρέπει να γίνεται με κάποιους κανόνες και κάποιες αρχές.
Η άσκηση ισοπεδωτικής και μηδενιστικής κριτικής δεν διέπεται από κάποια αρχή. Η μικρόψυχη κριτική δεν μπορεί να αποτελεί κανόνα. Όταν μέσα από την κριτική, προσπαθείς να εξωτερικεύσεις ό,τι πιο διχαστικό υπάρχει μέσα σου, πάλι αυτό δεν διέπεται από κάποια αρχή. Κι όταν η υπερβολή γίνεται κανόνας, ανατρέπεται πάλι ο κανόνας. Αυτά περίπου ισχύουν για το μηδενιστικό κύριο άρθρο σας που δημοσιεύσατε στην εφημερίδα ΟΔΟ, στο φύλλο 616/17-11-2011.
Ο οδοστρωτήρας της στείρας και ισοπεδωτικής κριτικής πέρασε μέσα από την πένα σας και τα …. σάρωσε όλα!

Δεν είναι όμως τα πράγματα έτσι όπως τα παρουσιάσατε. Κι εμείς θα πούμε ξεκάθαρα πως οι “καθεστωτικές αγκυλώσεις” έχουν μετατραπεί πλέον σε “δημοσιογραφικές” και “μιντιακές” αγκυλώσεις!
Δεν μπορεί να ακυρώνεται η πολιτική προσωπικότητα και το έργο ενός μέχρι πριν λίγες μέρες Πρωθυπουργού της χώρας μας με τόση ελαφρότητα! Στέρεψε τόσο πολύ η δημοσιογραφική διάθεση για μια θετική αποτίμηση για μια σειρά επιτευγμάτων της κυβέρνησης του Γιώργου Παπανδρέου τα οποία κρίνονται θετικά; Αυτό είναι δυσεξήγητο για τον οποιοδήποτε. Ο κ. Παπανδρέου ο οποίος καθιέρωσε την άμεση εκλογή του Προέδρου του κόμματος με καθολική ψηφοφορία από το λαό και συγκέντρωσε πάνω από ένα εκατομμύριο θετικές ψήφους την πρώτη φορά και πάνω από εξακόσιες χιλιάδες τη δεύτερη είναι δυνατόν να παραλληλίζεται με εκπροσώπους καθεστώτων της Βόρειας Αφρικής;
Ο Πρωθυπουργός, που προκειμένου να σώσει την πατρίδα του από τη χρεοκοπία, ανέλαβε όλο το πολιτικό κόστος για να παρθούν μέτρα πράγματι δυσβάστακτα για τις πλάτες του ελληνικού λαού είναι δυνατόν να χαρακτηρίζεται καθεστωτικός;
Ο Πρωθυπουργός που πρωτοστάτησε για να στηθεί ο μηχανισμός στήριξης της Ευρωπαϊκής Ένωσης προς τις οικονομικά ασθενέστερες χώρες της Ευρωζώνης είναι δυνατόν να χαρακτηρίζεται καθεστωτικός;

Θέατρο “Under Control”


Ο σύλλογος «Σπασμένο Ρόδι» παρουσιάζει την θεατρική παράσταση «Under Control», βασισμένη στο έργο «contracts» του Μ. Μπάρτλετ.
Το “Under Control”, περιγράφει τις διαδοχικές συναντήσεις της μάνατζερ μιας μεγάλης πολυεθνικής εταιρείας με μια υπάλληλο, ανώτερο στέλεχος της εταιρείας. Θέμα των συναντήσεων αυτών, το συμβόλαιο εργασίας που έχει υπογράψει η υπάλληλος με την εταιρεία και ο όρος που υπάρχει σε αυτό, σύμφωνα με τον οποίο, είναι υποχρεωμένη να αναφέρει στη διοίκηση οποιαδήποτε ερωτική ή σεξουαλική σχέση της με κάποιο άλλο υπάλληλο της ίδιας εταιρείας.

21.1.12

Ν.Π.: Faux Society


Ο ορισμός μιας κοινωνίας που τόσα χρόνια είχε πασπαλίσει τον εαυτό της με χρυσόσκονη. Μια κοινωνία που επιλέγει, ψηφίζει και δεν διαμαρτύρεται για τα στολίδια faux, κόστους 120.000 ευρω!!!!!! Μια κοινωνία που αγανακτεί για τα πανελλαδικά αλλά όμως τυχαίως δεν την πειράζουν τα τοπικά, λαμπάκια χρυσάφι, λίμνη καταπράσινη αλλά χωρίς κορδέλλες διαμαρτυρίας καθώς φαίνεται ότι όλα πλέον πάνε καλά με τη σωτηρία της. Μια κοινωνία γαλακτισμένη με την έννοια του κράτους, ως «Πανταχού παρόν και τα πάντα Επιδοτών». Για ένα κράτος μπαμπά που έπρεπε να χαρτζιλικώνει πάντα τα έφηβα παιδιά του. Για μια κοινωνία που εφευρίσκει το καθετί τι και ισοπεδώνει τα πάντα προκειμένου να μη δουλέψει. Ημερολόγια  από κατά ψέμα φοιτητές, τα όποια καλώς δεν αγοράσετε καθώς πρόκειται για άλλο ένα εφεύρημα απατεωνιάς.


Σχετικό κείμενο: ΟΔΟΣ: Στοιχειώδης λογική

...μνημονεύετε Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη

Εκατόν εξήντα χρόνια από τη γέννηση και εκατό από τον θάνατο του μεγάλου Σκιαθίτη



Ο Άλλος Παπαδιαμάντης*

από την Μάρη Θεοδοσοπούλου


Αν σε επίπεδο λογοτεχνίας, όπως τουλάχιστον καταδεικνύει το θέμα του Συνέδριου, ελκύει ο μεταφραστής, σε επίπεδο βιογραφίας, δεν ελκύει απλώς, αλλά μαγνητίζει μια μερίδα συγγραφέων “ο άλλος Παπαδιαμάντης”. Κυριολεκτικά ηδονίζονται να αναφέρουν τις “σκοτεινές” πλευρές του. Δεν αρκούνται, μάλιστα, στις μαρτυρίες των συγκαιρινών του, αλλά τις εμπλουτίζουν επί το γλαφυρότερο και δραματικότερο.

ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ έγραψαν

Αξιότιμε κ. δ/ντά της ΟΔΟΥ,

Διάβασα στο πρόγραμμα των εορταστικών εκδηλώσεων για την επέτειο της απελευθέρωσης της Καστοριάς ανάμεσα στα άλλα και το εξής: "10/11/2011:
Ομιλίες στα σχολεία με θέμα το ιστορικό της απελευθέρωσης της πόλης της Καστοριάς από τον τουρκικό ζυγό". Αυτό περιλαμβάνει το πρ/μα κάθε χρόνο, αλλά θα πρότεινα στους Διευθυντές της Α/θμιας και Β/θμιας Εκπ/σης Καστοριάς κάποια φορά να μπουν στον κόπο να διαπιστώσουν σε πόσα σχολεία γίνεται αυτό, αφού εμείς οι γονείς που έχουμε παιδιά μαθητές σχολείων κάθε χρόνο μάταια περιμένουμε να μας πουν ότι τους είπαν κάτι στα σχολειά τους. Δυστυχώς το παραμικρό. Ούτε μια νύξη. Άρα και αυτό επαφίεται στο φιλότιμο ελαχίστων δασκάλων-καθηγητών που ίσως να κάνουν το αυτονόητο. Και είναι ν' απορεί κανείς πώς γίνεται να υπάρχουν μεγάλες σχολικές μονάδες, τεράστιες, με πολύ προσωπικό που να μη λέγεται ΤΙΠΟΤΕ ΑΠΟΛΥΤΩΣ.Τεράστιες οι ευθύνες όλων τους και καθενός ξεχωριστά, αλλά ακόμα πιο τεράστιες αυτές των δ/ντών που μες στο καλοκαίρι εκλέχτηκαν αφού κατέθεσαν προγραμματισμούς και οράματα-φούμαρα, αφού είναι μόνο λόγια, λόγια, λόγια.
Κι ύστερα περιμένουμε να διορθωθεί η κατάσταση. Πώς άραγε όταν αυτές οι τακτικές δε λένε να εκλείψουν;

Με τιμή
Ένας προβληματισμένος γονιός
sofia sofiou
istos90@gmail.com

* * *

Κύριε διευθυντά,

Θα ήθελα να θέσω ορισμένα ερωτήματα στον Δήμο Καστοριάς για το χωριό του Άϊ Βασίλη. Καταρχήν θα ήθελα κάποια στιγμή να μάθουμε τους όρους με τους οποίους ο Δήμος παραχώρησε το χώρο του Πάρκου Ολυμπιακής Φλόγας στον ιδιώτη. Ειδικότερα ποιός έδωσε την άδεια για την εκσκαφή του πάρκου Ολυμπιακής Φλόγας; ποιός έδωσε την άδεια για την μεταφορά από τον υποσταθμό της ΔΕΗ μπροστά από τα ΚΤΕΛ "γραμμής" πίσω από το μνημείο της Ποντιακής Γενοκτονίας; ποιός έχει αναλάβει το κόστος της μεταφοράς της γραμμής της ΔΕΗ; Ποιός έδωσε την άδεια στον χώρο πίσω από το παραπάνω μνημείο να χτισθεί αυτός ο οικίσκος; Ποιός έδωσε την άδεια ο χώρος γύρω από το παραπάνω μνημείο να διαμορφωθεί σε αποθήκη; Ποιός έδωσε την άδεια να αναπτυχθούν όλες αυτές οι εγκαταστάσεις πάνω στο γκαζόν; ποιός αναλαμβάνει το κόστος επαναφοράς όλως των καταστροφών που θα προκληθούν; Πως μπορεί ο ιδιώτης να ενοικιάζει έναν δημοτικό χώρο και στη συνέχεια να τον χώρο αυτό να τον ενοικιάζει με πολλαπλάσιο μίσθωμα σε τρίτους;
Καταλαβαίνει κανείς ότι τα ερωτήματα είναι πολλά και σοβαρά. Νομίζω ότι πλέον ο Δήμος πρέπει να ενημερώσει τους δημότες και όχι μόνο της Καστοριάς για όλα τα παραπάνω.
Ευχαριστώ.
Αναγνώστης
(ανάρτηση στο blog)

20.1.12

Το Μαγεμένο Νησί



21 Ιανουαρίου 2012 | 20:00
Handel, Vivaldi,  Rameau, κ.ά.: The Enchanted Island
[παγκόσμια πρώτη]
Απ' ευθείας από την Metropolitan Opera της Νέας Υόρκης

Σε ένα καινούργιο εξαιρετικό έργο, οι λάτρεις της μπαρόκ όπερας θα τα έχουν όλα: τους καλύτερους λυρικούς τραγουδιστές του κόσμου, εξαίσια μουσική από τους σπουδαιότερους συνθέτες μπαρόκ, και μια ιστορία εμπνευσμένη από τον Σαίξπηρ. Στο Μαγεμένο Νησί, οι εραστές από το "Όνειρο θερινής νυκτός" του Σαίξπηρ ναυαγούν στο φανταστικό νησί του από την "Τρικυμία". Εμπνευσμένο από τα μουσικά ποτ-πουρί και τις μασκαράτες του 18ου αιώνα, το έργο παρουσιάζει άριες και ανσάμπλ από τους Χέντελ, Βιβάλντι, Ραμώ και άλλους, καθώς και ένα καινούργιο λιμπρέτο από τον Jeremy Sams. Η εκθαμβωτική παραγωγή σχεδιάστηκε και σκηνοθετήθηκε από τον  Phelim McDermott και τον Julian Crouch.

ΟΔΟΣ: Η εγκατάλειψη μιας κακής συνήθειας




Ι. ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ

Μπορεί ειδικά τα τελευταία χρόνια, σπάνια να συμβαίνει ή να παρατηρείται κάτι θετικό στην δημόσια ζωή. Πάντως σε εποχές σαν τις σημερινές σωστό είναι να επιδοκιμάζονται οι ενέργειες που κινούνται στην σωστή κατεύθυνση.

Με διακηρυγμένη την απόλυτη πεποίθηση ότι άλλο πράγμα είναι η Εκκλησία και άλλο τα πρόσωπα, η εφημερίδα έχει κατά καιρούς ασκήσει κριτική σε πράξεις των κληρικών (ή και των «κοσμικών») που πλαισιώνουν την Μητρόπολη Καστοριάς. Ένα από τα θέματα που καυτηρίαζε ήταν η απίστευτα ενοχλητική αναμετάδοση της θείας λειτουργίας από τα μεγάφωνα των ι. ναών και μάλιστα στην διαπασών. Επρόκειτο για ένα κάκιστο έθιμο που υιοθετήθηκε επιπόλαια επί χρόνια, τόσο στην Καστοριά όσο και αλλού στην υπόλοιπη Ελλάδα. Παρουσίαζε την θ. λειτουργία ως κάτι το μάλλον κακότεχνο, παράφωνο και πρωτίστως ενοχλητικό. Επιπλέον αποτελούσε κακή απομίμηση της δημόσιας προσευχής άλλων θρησκειών (όπως του ιμάμη στα τεμένη) και δεν είχε ούτε αισθητικά καμμιά απολύτως αξία. Κάθε άλλο.

Το τελευταίο χρονικό διάστημα ωστόσο, αυτή η ακατανόητη κακή συνήθεια επιτέλους εγκαταλείφθηκε. Η θεία λειτουργία και οι άλλες εκδηλώσεις (κηρύγματα κλπ) επέστρεψαν και περιορίστηκαν στο εσωτερικό των ναών όπου και ο φυσικός τους χώρος. Έπαψαν οι εκκλησίες να ενοχλούν τους περιοίκους αντί να προκαλούν σεβασμό. Ειδικότερα στην Καστοριά όπου το πρόβλημα λόγω της πυκνής δόμησης και της αμφιθεατρικής έκτασης της πόλης ήταν οξυμένο, δεν μπορεί παρά να αναφερθεί η αλλαγή αυτή ως εξέλιξη για την οποία αξίζει ο εγκωμιασμός.

Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 24 Νοεμβρίου 2011, αρ. φύλλου 617

Ξ. ΜΠΡΟΥΝΤΖΑΚΗ: Ο μυς της καρδιάς

Σαν ένας "παράκοσμος" σιωπηλός, εσωτερικός μα και ολοζώντανος μοιάζουν οι ιστορίες της καρδιάς του Παπαμόσχου• ιστορίες της μνήμης σαν κοφτερές αναλαμπές στο λεπίδι ενός μαχαιριού που κόβει φέτες - φέτες ένα στιγμιότυπο, μια φωτογραφία, μιαν εντύπωση, ένα πρόσωπο. Πρόκειται για το τέταρτο βιβλίο με διηγήματα ιδιαίτερου ύφους του συγγραφέα, διηγήματα που σκαλίζουν στα άχρηστα της μνήμης για να κατασκευάσουν ένα όνειρο, να διασκεδάσουν έναν θάνατο, να παίξουν με ένα χρώμα. Άχρηστα της μνήμης, λεπτομέρειες τσαλακωμένες από πληγωμένα αισθήματα, πρόσωπα μυθικά μέσα στα επιφαινόμενα της ζωής τους.
Ο συγγραφέας αποκαλύπτει το κρυμμένο θάμβος ενός κόσμου περασμένου, μελαγχολικού αλλά ταυτόχρονα με κείνο το γνήσιο πάλιωμα που νοτίζει η νοσταλγία τις περασμένες ζωές, τα αντικείμενα, τα φθαρτά πράγματα αλλά και τα αιώνια. Μικρές ατμόσφαιρες κόσμων της καρδιάς είναι τα σύντομα αλλά μακράς εντυπώσεως διηγήματα του Παπαμόσχου, σαν γεύσεις που πριν αλλοιωθούν προλαβαίνουν να αφήσουν πίσω τους μιαν αδιόρατη εντύπωση ενός κόσμου ξεχωριστού, αποκλειστικά προσωπικού, ενός κόσμου λεπτεπίλεπτων αποχρώσεων και έγχρωμου ήθους, απαράμιλλου μέσα στη μοναδικότητά του.
Σε αυτά τα διηγήματα ο χρόνος ανακυκλώνει τα υλικά της ζωής, φιλοτεχνώντας νέες εντυπώσεις από ιστορίες που εξαντλήθηκαν, πρόσωπα που πέρασαν, δημιουργώντας ένα νέο εικονοστάσιο της μνήμης – να φωτίζει υπό το τρεμάμενο φως ενός καντηλιού…

Αναδημοσίευση από το "Ποντίκι"

19.1.12

ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ έγραψαν

Αγαπητή ΟΔΟΣ

Καθηλωμένος διάβασα στο περασμένο φύλλο σου, το πρόγραμμα προβολής ταινιών της Κινηματογραφικής Λέσχης. Δεν απέφυγα στο σοκ. Και πάλι τυχερός ήμουν, μόνο σοκ μπορεί να πάθει κανείς πληροφορούμενος ότι συνιστούν την εβδόμη τέχνη ταινίες μαθημάτων κατάθλιψης και ψυχικής συντριβής σαν αυτή με τον τίτλο «το όνειρο του Ανταλμπερτ». Κι’ αν ξεπεράσει το σοκ απ’ αυτή πώς να αποφύγει το εγκεφαλικό με την προβολή της τουρκικής «συνείδηση» του Ερντεν Κιράλ.

Δεν το κρύβω, ότι είμαι άσχετος με τις εκλεπτυσμένες πτυχές της κινηματογραφικής κουλτούρας και μπορεί να κάνω τραγικό λάθος. Αλλά η περίληψη της ταινίας που είχες στο φύλλο σου, δυο πράγματα σήμαινε. Ή ότι οι συντελεστές της Κ.Λ. που επιλέγουν τις ταινίες μένουν αμετακίνητα προσκολλημένοι στις αρχές του 1980, ή ότι – εν καιρώ τουρκικού τηλεοπτικού κατακλυσμού- κάποιοι αποφάσισαν ότι μπορεί και να είναι τέχνη η μεταβγαλμένη ως ακτιβίστρια της καρδιάς της Χούλια της δεκαετίας του 1970 αυτή.

Παραδέχομαι ότι δεν είδα καμμια από τις δυο ανυπόφορα βαρετές νομίζω ταινίες και ότι είναι επιπόλαιο να επικρίνω χωρίς να τις παρακολουθήσω (φαντάζομαι αν τις εκθείαζα χωρίς να τις δω, δεν θα υπήρχε πρόβλημα μ’ αυτό). Όμως πνίγομαι από την αγωνία: Τελικά τι έγινε τα φτιαξε για καλά ο Μαχμούντ με την Αϊντανούρ στο τέλος; Και αν ναι, η καημένη η απατημένη σύζυγος, Σονγκούλ πως αντέδρασε; Την λιθοβόλισαν ή συνέχισε την ζωή της με την  aytaparnisi tis toyrkalas.

Φιλικά,
Α.Μ.

Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 24 Νοεμβρίου 2011, αρ. φύλλου 617

ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ έγραψαν

Κύριε Διευθυντά,

Στο τελευταίο διάστημα, και όχι μόνον, μονοπώλησαν στα ΜΜΕ με την παρουσία τους οι πολιτικοί μας, κυρίως οι κυβερνητικοί, με δηλώσεις, υποσχέσεις και απολογισμούς των πεπραγμένων. Από όλες τις δηλώσεις και η συνισταμένη αυτών, είναι ότι όλοι, με όλη τους τη δύναμη, διαβεβαίωναν τους πολίτες ότι οι πολιτικοί μας, σε όλη τους τη διαδρομή και πολιτική ζωή, είχαν ως αποκλειστικό στόχο το εθνικό και κοινωνικό καλό και ως αποκλειστική στόχευση τη βελτίωσης της εν γένει κατάστασης στη χώρα μας ώστε να καλυτερεύσει η γενική εικόνα της ζωής της… Όλοι οι πολιτικοί, κάθε κυβέρνησης, μας διαβεβαίωναν ότι αποκλειστική μέριμνα και σκοπός τους ήταν να δουν να καλυτερεύσει η χώρα μας και ο κάθε πολίτης να νοιώθει καλύτερα και πιο ευχάριστα. Υπόσχονταν ότι με θυσίες στα προσωπικά τους οφέλη θα κατανάλωναν την ικμάδα τους για να βελτιωθεί το κοινωνικό σύνολο. Ισχυρίζονταν δε ότι αυτοί πράγματι θυσίασαν το ατομικό τους συμφέρον για να βελτιωθεί η κοινωνία στο σύνολό της και ατομικά.
Αν όμως είναι αλήθεια οι παραπάνω ισχυρισμοί, τότε η εικόνα που παρουσιάζεται στα ΜΜΕ για τη κατάσταση που επικρατεί στη χώρα μας, και την βλέπουμε όλοι μας, είναι πλασματική και δεν μοιάζει με καλυτέρευση και αντί για άνοδο και βελτίωση έχουμε καταπόντιση. Αν αλήθευαν οι ισχυρισμοί και κομπασμοί των θα έπρεπε τα ποσοστά των πτωχών πολιτών να είναι 1% και όχι 25%.Αν έλεγαν αλήθειες οι πολιτικοί μας, η χώρα μας θα ήταν παράδεισος και όχι μια κόλαση για ένα μεγάλο ποσοστό των κατοίκων της.

18.1.12

Περί λαθρανασκαφών



ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΔΥΤΙΚΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ
ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ
ΓΡΑΦΕΙΟ ΑΝΤΙΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΡΧΗ

«Διευκρινίσεις σχετικά με την λαθρανασκαφή στον Λιμναίο Οικισμό»

Επειδή τις τελευταίες ημέρες παρατηρείται μια “έντονη» προσπάθεια εμπλοκής της Περιφερειακής Ενότητας Καστοριάς και του Αντιπεριφερειάρχη κ. Σαββόπουλου Δ. στο θέμα της λαθρανασκαφής στον χώρο του Λιμναίου Οικισμού, κυρίως μέσα από δηλώσεις αιρετών εκπροσώπων του Δήμου Καστοριάς, με σκοπό προφανώς τον αποπροσανατολισμό της κοινής γνώμης και την αποποίηση ευθυνών των άμεσα εμπλεκόμενων, αναφέρουμε τα εξής:

Η Περιφερειακή Ενότητα Καστοριάς στο πλαίσιο της καλής συνεργασίας με τους Δήμους διαχρονικά παραχωρεί τα μηχανήματα της όπου κριθεί σκόπιμο και της ζητηθεί. Έτσι και με το Δήμο Καστοριάς όταν ζητήθηκε η συμβολή για τον καθαρισμό του παράπλευρου δρόμο στο Τελωνείο εργάσθηκαν μηχανήματα της για 7 ημέρες τον Οκτώβριο του 2011.

Η Περιφερειακή Ενότητα Καστοριάς ουδεμία σχέση έχει με την συγκεκριμένη λαθρανασκαφή και το συγκεκριμένο μηχάνημα.
Ουδέποτε ζητήθηκε από τον Αντιπεριφερειάρχη όχημα του Δήμου για την εκτέλεση εργασιών στον επίμαχο χώρο που είναι και χώρος ευθύνης του Δήμου Καστοριάς.


* * *

Δήλωση αντιδημάρχου Καστοριάς

Το τελευταίο διάστημα με έκπληξη και αγανάκτηση παρακολουθώ μια συντονισμένη , αναίτια και ακατανόητη εκστρατεία σπίλωσης και κατασυκοφάντησης του ονόματος μου από μερίδα του γραπτού και ηλεκτρονικού τύπου.
Υπηρετώ τα κοινά σχεδόν δύο δεκαετίες και έχω να επιδείξω στην κοινωνία την ανιδιοτελή μου προσφορά την εργατικότητα μου και την εντιμότητα μου. Παρά τις απέλπιδες προσπάθειες για σπίλωση του ονόματός μου τίποτα μεμπτό και παράνομο δεν μπορούν να μου προσάψουν παρά μόνο υπονοούμενα , γενικόλογα χωρίς ίχνος σοβαρότητας, ικανά όμως να πλήξουν την τιμή και την υπόληψη μου στην κοινωνία και να διαταράξουν την οικογενειακή μου γαλήνη.
Στην ενασχόληση μου όλα αυτά τα χρόνια με τα κοινά, κανείς δεν αμφισβήτησε την εντιμότητα μου, το ήθος και το φιλότιμό μου και κανείς δεν με κατηγόρησε για οτιδήποτε , η πορεία μου είναι διαυγής και αποτελεί παρακαταθήκη για την οικογένεια μου.
Λυπούμαι για τον ευτελή τρόπο που κάποιοι επέλεξαν να πλήξουν εμένα και την οικογένειά μου και ντρέπομαι για τον κατήφορο μικρής μερίδας του τύπου και των ηλεκτρονικών μέσων που υιοθετούν και αναπαράγουν χωρίς έρευνα και διασταύρωση ψευδείς και ανεύθυνες φημολογίες.
Επειδή συνεχίζεται ακόμη και σήμερα αυτή η κακόβουλη επίθεση η οποία είναι ξεκάθαρο που στοχεύει και τι συμφέροντα εξυπηρετεί, θέλω να δηλώσω ότι σέβομαι και έχω απόλυτη εμπιστοσύνη στην ελληνική δικαιοσύνη και τους λειτουργούς της και περιμένοντας τα πορίσματα της προανακριτικής διαδικασίας κάνω γνωστό στους συκοφάντες και τα φερέφωνα τους ότι γνωρίζω τα νόμιμα δικαιώματα μου τα οποία και θα ασκήσω για να αποκαταστήσω το κύρος και την υπόληψη μου.

Μετά τιμής
Τσαϊρίδης Αλέξανδρος 

* * *

Οι επιστολές του υπεύθυνου των ανασκαφών

Προς Την Κυρία Εισαγγελέα Πρωτοδικών Καστοριάς

Αξιότιμη κυρία.
Απευθύνομαι σε σας προσωπικά, διατελώντας σε πλήρη αναστάτωση, νια να σας ζητήσω, και εφόσον αυτό επιτρέπεται από το νομικό χαρακτήρα της διαδικασίας να με ενημερώσετε σχετικώς με την πορεία της έρευνας, που αφορά την διάπραξη λαθρανασκαφής εντός του περιφραγμένου ανασκαφικού χώρου του Δισπηλιού Καστοριάς και την πρόκληση καταστροφής πολύτιμων στρωματογραφιών, άρα ιστορικών πληροφοριών. Θα μου επιτρέψετε, επίσης, να υπογραμμίσω ότι την επιστολή αυτή αναγκάζομαι να σας απευθύνω, επειδή, ενώ η κακουργηματική πράξη της λαθρανασκαφής εντάσσεται στην περιοχή, όπου τα επιχειρήματα και οι διαδικασίες αφορούν την προστασία του εθνικού μας Πολιτισμού, οι πληροφορίες, που έχω εγώ και η συνεργάτισσά μου, δρ. κ. Μαρίνα Σωφρονίδου, συνιστούν σαφή προειδοποίηση ότι το όλο θέμα παγιδεύεται στις συναισθηματικές και πολιτικές αντιδικίες πολιτών, φίλων ή συγγενών των δραστών, με αποτέλεσμα οι καταστροφές που συντελέσθηκαν να αποκτούν εντελώς διαφορετικό χαρακτήρα και σημασία
Τελειώνοντας, θα ήθελα να θέσω υπόψη σας το γεγονός ότι το Τμήμα Ασφάλειας της Καστοριάς, που διενέργησε την προανακριτική έρευνα, δεν έλαβε καμία απολύτως κατάθεση των αρχαιολόγων που είναι υπεύθυνοι των ανασκαφών Δισπηλιού και είναι γνώστες του εγκλήματος της ανασκαφής και της σημασίας του..
Ευχαριστώντας θερμά για την υπομονή σας σας εκφράζω τη βαθιά μου εκτίμηση

Γ.Χ.Χουρμουζιάδης
ομ. καθηγητής της Αρχαιολογίας του ΑΠΘ. Υπεύθυνος των Ανασκαφών Δισπηλιού

* * *

Προς την Γ. Γραμματέα του Υπουργείου Πολιτισμού και Τουρισμού.

Κυρία Γ.Γ., ύστερα από σχετικό τηλεφώνημα στη συνεργάτιδα της ανασκαφής, αρχαιολόγο κ. Μ. Σωφρονίδου και σε μένα, του αρχαιοφύλακα του Δισπιλιού, πληροφορήθηκα ότι το περασμένο Σάββατο, πραγματοποιήθηκε μέσα στο φυλασσόμενο(;) ανασκαφικό χώρο λαθρανασκαφή από ομάδα αγνώστων, μέχρι στιγμής, τουλάχιστον, ατόμων και με τη χρησιμοποίηση σκαπτικού μηχανήματος του Δήμου Καστοριάς(!). Ύστερα από τα σχετικά τηλεφωνήματα η Ασφάλεια κινητοποιήθηκε ενώ για να εμπλακεί και η Σήμανση (για τη συλλογή των πειστηρίων, τα οποία ήδη ο αρχαιοφύλακας κ. Μ. Γράσιας είχε ψηφιακά αποτυπώσει) χρειάστηκε τηλεφωνική εκ νέου παρέμβαση από την κ. Μ. Σωφρονίδου. Η Ασφάλεια διεξάγει τη σχετική έρευνα η οποία συνεχίζεται. Όσον αφορά την ΚΘ ΕΠΚΑ, την οποία, επίσης ενημερώσαμε, παρακολουθεί τις σχετικές διαδικασίες. Τέλος θα ήθελα να σας παρακαλέσω για μια δική σας παρέμβαση, προς την πλευρά της Αστυνομίας. Νομίζω ότι χρειάζεται.

Με βαθιά εκτίμηση
Ομ. Καθηγητής Γ. Χ. Χουρμουζιάδης

* * *

Προς τον κ. Π.Χρυσοστόμου Προϊστάμενο της ΚΘ ΕΠΚΑ

Αγαπητέ, κύριε Συνάδελφε, θα ήθελα, καταρχήν, με την παρούσα επιστολή μου, που δεν αποτελεί επίσημο έγγραφο, να σας ενημερώσω, με βάση, βέβαια τα στοιχεία που έχω στη διάθεση μου, ότι:
Α. Στο φυλασσόμενο(;) ανασκαφικό χώρο του Δισπηλιού πραγματοποιήθηκε το απόγευμα του περασμένου Σαββάτου σημαντικής έκτασης λαθρανασκαφής. Σύμφωνα με τις ασαφείς και ανεπίσημες πληροφορίες τη λαθρανασκαφή οργάνωσαν και πραγματοποίησαν άτομα, άγνωστα για την ώρα, με τη χρησιμοποίηση σκαπτικού μηχανήματος του Δήμου Καστοριάς(!) με σκοπό την «ανεύρεση θησαυρού».
Β. Υστερα από τα σχετικά τηλεφωνήματα στην Ασφάλεια από το κ. Μάρκο Γράσια και την επέμβαση της κ. Μαρίνας Σωφρονίδου, αρχαιολογικού κα συνεργάτιδας της ανασκαφής, για την κινητοποίηση της Σήμανσης συνεχίζεται η διεξαγωγή της έρευνας για τη διαλεύκανση του γεγονότος (ημερομηνίες, άτομα, συνεννοχές κτλ).
Επίσης θα ήθελα, όμως, να σας παρακαλέσω να ενημερώσετε, σχετικώς, το Υπουργείο, πράγμα που θα κάνω κι εγώ, ως υπεύθυνος των ανασκαφών Δισπηλιού, και να καταθέσετε, απαραίτητη κατά την άποψη μου, αρμοδίως, σχετική μήνυση «κατ* αγνώστων». Τέλος, θα ήθελα να σας πληροφορήσω ότι η ανασκαφή θα παρακολουθήσει την εξέλιξη της αστυνομικής έρευνας, πράγμα που θα πρέπει να κάνει και η Εφορεία σας. Είμαι στη διάθεση σας για οποιαδήποτε πληροφορία και συνεργασία.

Με θερμούς χαιρετισμούς
Γ.Χ. Χουρμουζιάδης


Είπαν:




«Πρέπει να ολοκληρωθούν οι έρευνες για το Δισπηλιό. Να μη μείνει έτσι η υπόθεση. Έχουμε συνηθίσει να γίνεται καταγγελία μιας παράνομης πράξης -η οποία είναι κακουργηματική- και να μη μαθαίνουμε αν τιμωρήθηκε ο δράστης. Αυτή τη φορά όμως να μη σταματήσουν. Η έρευνα πρέπει να προχωρήσει μέχρι το κόκαλο»

Γ. Χουρμουζιάδης
ομ. καθηγητής προϊστορικής αρχαιολογίας ΑΠΘ


Σχετικά κείμενα:

Σύλλογος Φίλων Λιμναίου Οικισμού Δισπηλιού

Ο Σύλλογος Φίλων Λιμναίου Οικισμού Δισπηλιιού, με βάση τα στοιχεία που έχει στην διάθεσή του, ότι:

α) στον φυλασσόμενο (;) ανασκαφικό χώρο του Δισπηλιού πραγματοποιήθηκε το απόγευμα του προπερασμένου Σαββάτου μεγάλης έκτασης 25 τ.μ. λαθρανασκαφή, η οποία κατέστρεψε σημαντικές αρχαιολογικές επιχώσεις σε βάθος τουλάχιστον 2,80 μ., σύμφωνα με επιστημονικές εκτιμήσεις, με σκοπό την «ανεύρεση θησαυρού»,

β) την κατάθεση από την ΚΘ’ ΕΠΚΑ και τον προϊστάμενό της κ. Παύλο Χρυσοστόμου μήνυση «κατ’ αγνώστων», εκφράζει την αγανάκτησή του για την κακουργηματική αυτή πράξη και παρακαλεί τις αρμόδιες αρχές να διεξαγάγουν την σχετική έρευνα με προσοχή, ώστε να εντοπιστούν οι ένοχοι και να τιμωρηθούν παραδειγματικά.

Σε αντίθετη περίπτωση θα ζητήσει την προσωρινή παρέμβαση του Προέδρου της Βουλής κ. Φίλιππου Πετσάλνικου, του οποίου εξ άλλου το ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τις έρευνες στον Λιμναίο Οικισμό γνωρίζουμε από παλιά.

Για το Δ.Σ.
Μαρίνα Σωφρονίδου


Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 29 Δεκεμβρίου 2012, αρ. φύλλου 622 

Σχετικά κείμενα:


ΣΟΝΙΑΣ ΕΥΘΥΜΙΑΔΟΥ-ΠΑΠΑΣΤΑΥΡΟΥ: Παιδιά του τότε, παιδιά του σήμερα



Μαζευτήκαμε και πάλι φέτος να μιλήσουμε για την επέτειο της απελευθέρωσης της περιοχής Καστοριάς μετά από 527 χρόνια σκλαβιάς. Αυτήν τη χρονιά αλλιώτικοι θαρρείς όλοι μας –δάσκαλοι και παιδιά. Και πώς θα γινόταν να ‘μαστε ίδιοι, αφού από τη μικρή οθόνη ρέουν ειδήσεις που διαμορφώνουν τη ζωή όχι μονάχα εμάς των μεγάλων, αλλά και των μικρών, που όλα τα παρακολουθούν και πολλά αντιλαμβάνονται έτσι ακριβώς όπως είναι…
Φέτος ένα εύρημα μας κατηύθυνε αλλού∙ ένα εύρημα με πρωταγωνιστή ένα παιδί. Αφού πρώτα μας έφερε στο νου ένα από τα τρυφερότερα στιγμιότυπα που συνέβησαν την πολυπόθητη στιγμή που ο ελληνικός στρατός έμπαινε στην Καστοριά και την απελευθέρωνε:
Πρόκειται για τη στιγμή που ολόκληρος ο λαός της Καστοριάς σύσσωμος υποδέχεται τον ελληνικό στρατό με επικεφαλής τον υπίλαρχο Ιωάννη Άρτη. Τότε ακριβώς που μέσα στον τρελό ενθουσιασμό που έχει κατακλύσει τους πάντες ξεπετιέται ο γιατρός Δημήτριος Φεραίος και, ενώ βγάζει από την τσέπη του τη γραπτή προσφώνηση που είχε ετοιμάσει για τον πρώτο απελευθερωτή Έλληνα αξιωματικό, δεν τα καταφέρνει να πει λέξη από την πολύ μεγάλη συγκίνηση που του δένει τη γλώσσα. Την κατάσταση σώζει τότε ο Κοσμάς Φίλιος, που διαβάζει την προσφώνηση του Φεραίου και αμέσως μετά…
Ένας μαθητής του δημοτικού σχολείου Καστοριάς, ο Λεωνίδας Τσαμίσης, απήγγειλε στον Άρτη ένα ποίημα:

17.1.12

Είπαν:



« …στην πτωχεία που έζησε ο Χριστός μας για να πλουτίσουμε εμείς. Για να πλουτίσουμε πνευματικά... Η κρίση που ζούμε είναι λόγω της έλλειψης πίστεως και εμπιστοσύνης στο Θεό»

«η απόφαση αυτή (για τον Εφραίμ), αποτελεί πράξη που στρέφεται εναντίον της Εκκλησίας, του Αγίου Όρους και του μοναχισμού», «γιατί  τόσο μίσος απέναντι στους ιερούς θεσμούς της Εκκλησίας μας, κυρίως τις ημέρες των Χριστουγέννων* και του Πάσχα;»
Σεραφείμ
μητροπολίτης Καστοριάς

«Η απόφαση του δικαστικού συμβουλίου (για τον Εφραίμ) προσβάλλει την κοινή λογική και την κοινή νοημοσύνη.  Εγώ δεν εμπιστεύομαι την Ελληνική Δικαιοσύνη» .
Παύλος
μητροπολίτης Σιατίστης


(*) Επισημαίνεται ότι το Άγιο Όρος ακολουθεί το παλιό ημερολόγιο, όπως και η Ρωσική Εκκλησία.  Άρα η διαδικασία για την εκτέλεση της προσωρινής κράτησης – που ούτως ή άλλως δεν σχετίζεται ούτε με επετείους, ούτε με εορτολόγια, δεν συνέπιπτε με τα Χριστούγεννα στο Άγιον Όρος.




Επιλογή σχετικών αναρτήσεων:



Σχόλιο για την εκδήλωση στο Μουσείο Μακεδονικού Αγώνα Καστοριάς

Στις 18 Δεκεμβρίου 2011, στη ζεστή και φιλόξενη αίθουσα του Μουσείου Μακεδονικού Αγώνα όσοι είχαμε την τύχη (δηλαδή επιλέξαμε) να είμαστε εκεί είδαμε κι ακούσαμε θαυμαστά πράγματα:
-Το πρώτο θαύμα ήταν η γεμάτη αίθουσα, που διαψεύδει όσους πιστεύουν πως παραμονές Χριστουγέννων ο κόσμος περί άλλα τυρβάζει και άλλα τον απασχολούν.
-Είδαμε την πανηγυρική δικαίωση της ψυχής του Μουσείου, του κ. Χρυσόστομου Παπασταύρου, που επιμένει να ανοίγει δρόμους, να φωτίζει σκοτάδια και να δίνει μαθήματα αισιοδοξίας σε καιρούς ιδιαίτερα απαισιόδοξους.

Ηρωϊκή επέτειος... χωρίς τίτλο

[από την στήλη "Κάποτε στην Καστοριά"]

Δυσκολεύτηκα πολύ να βρω ένα κατάλληλο και αντιπροσωπευτικό τίτλο για το παρόν άρθρο και προτίμησα έτσι να εκφρασθώ και εγώ σαν την Πυθία του Μαντείου των Δελφών. Τα γεγονότα τρέχουν με τόση ταχύτητα που ενώ ετοιμάζουμε άλλα άρθρα και άλλα δημοσιεύουμε. Η ηρωική επέτειος της 28ης Οκτωβρίου του 1940 για τον ηρωισμό της οποίας μιλούσε όλη η Ευρώπη, χρησιμοποιήθηκε από δικαιολογημένα αγανακτισμένους σε ημέρα ‘’ασέβειας’’ απέναντι στην μνήμη των νεκρών Ελλήνων που είπαν ΟΧΙ στον μουσολινικό φασισμό κατά την γνώμη των κυβερνώντων και όχι μόνο. Φυσικά άλλοι έχουν άλλη άποψη και είναι σεβαστή εφ’ όσον δεν υπερβαίνει τα εσκαμμένα.
Οι γνώμες διίστανται ως προς την ερμηνεία των αντιδράσεων και ο καθένας παίρνει θέση ανάλογα με τα προσωπικά του συμφέροντα τα οποία φυσικά καθοδηγούνται από τα ψυχοσωματικά του βιώματα.

16.1.12

Δευτέρα 16.1.2012



Αυτό το αινιγματικό φέϊγ βολάν ρίχτηκε στους δρόμους της Καστοριάς, το πρωΐ της περασμένης Δευτέρας, μία ημέρα πριν την συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου. Όπως ήταν φυσικό προκλήθηκαν εύλογα ερωτηματικά ακόμη και για προέλευση της ιδέας. Δεν ήταν λίγοι αυτοί που διέβλεψαν προβοκάτσια.


Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 19 Ιανουαρίου 2012, αρ. φύλλου 625

ΗΛΙΑ ΤΖΩΡΤΖΟΠΟΥΛΟΥ: Kαι το όνομα αυτού…

Καστοριά 21 Νοε 2011

Αξιότιμε κύριε Διευθυντά,

Η έρα εορτασμού των Ενόπλων Δυνάμεων σήμερα, με υποτονική, έως προσβλητικά ανύπαρκτη την παρουσία Φορέων και Οργανώσεων του Νομού μας, (το καθημερινό της Ημέρας δεν αποτελεί δικαιολογία, καθόσον και στο παρελθόν και σε αργία-Κυριακή ημέρα, το αυτό παρατηρείτο), Άλλωστε, "τύπος χωρίς ουσία είναι ευτέλεια, μα και ουσία χωρίς τον τύπο είναι απρέπεια", και αυτό ισχύει για τον καθένα ξεχωριστά .
 Σας υποβάλλω το άρθρο " Και το όνομα αυτού". Εκτιμώ ότι αν και αναφέρεται σε συγκεκριμένο χώρο της κοινωνίας της Πατρίδας μας, το εν λόγω άρθρο, ίσως αφορά, με την ειλικρινή κατάθεση των σκέψεων, και στην αγωνία τελικά όλων μας αφού "Εθνική Αναγέννηση με Εθνικά Μυστικά", δεν γίνεται. Και αυτό ισχύει, αναλογικά, σε όλους τους χώρους συνασπισμού και δράσης. Παρακαλώ για τις, κατά την κρίση σας, ενέργειες καταχώρησης του παραπάνω άρθρου, στην έγκριτη εφημερίδα σας.

Με εκτίμηση
Ηλίας Τζωρτζόπουλος
Υπτγος ε.α
tzortzel@yahoo.gr


Kαι το όνομα αυτού…

ΠΕΡΑΣΑΝ ΔΥΟ ΔΕΚΑΕΤΙΕΣ περίπου από τότε, που ο σημερινός πρόεδρος της Ν.Δ., ο κύριος Αντώνης Σαμαράς, ίδρυε την ΠΟΛ.ΑΝ. Αν δεν με απατά η μνήμη, ο Ελύτης ήταν ο νονός του νέου πολιτικού φορέα. Άλλες εποχές τότε. Οι μοναχικές πορείες συγκινούσαν, ανεξάρτητα και από το αποτέλεσμα.  Τότε η ελπίδα είχε αύριο και το όραμα ελπίδα
Σήμερα, με εξαιρετικά ανατρεπτικά τα πράγματα, βιώνουμε το ρόλο καμέραμαν, σε έναν κόσμο, που συνεχώς μεταλλάσσεται, σαν σε στροβιλισμό Δερβίσιδων, χωρίς χορογραφία και αρμονία έτσι, σκοπού και κίνησης.
Το πλοίο έχει πέσει σε ύφαλο στις ακτές τις Ευρώπης (!) και οι σωσίβιες λέμβοι αρκούν μόνο για τους τριακόσιους επιβάτες ανώτερης τάξης. Οι υπόλοιποι, κατώτερες τάξεις, επιβιβάζονται σε μια αυτοσχέδια σχεδία, που μένει ακυβέρνητη. Έπειτα από είκοσι μέρες, μόνο δεκαπέντε από αυτούς είναι ζωντανοί. Όλοι οι άλλοι αφανίστηκαν από τις κακουχίες, την παράλογη βία, την τρέλα, την αυτοκαταστροφή, την αλληλοεξόντωση.

15.1.12

13 Ιανουαρίου 2012, παραλειπόμενα στο καρναβάλι του Vevcani στην FYROM


Το κηδειόχαρτο αναφέρει:
Καλά Νέα
Ξαφνικά, μετά από μια παρατεταμένη αναταραχή, μείναμε χωρίς τον αγαπημένο μας γείτονα, την πρώην Τουρκική επαρχία HELL-ASS (Greece, Hellas, Ellada, Yunanistan ή όπως αλλιώς αυτοαποκαλούνται). Ήταν 181 ετών.
Γεννήθηκε το 1830 (Πρωτόκολλο του Λονδίνου) - Πέθανε το 2011 (Χάγη)
Οι τεθλιμμένοι συγγενείς: Ευρωπαική Ένωση, ΗΠΑ, Ρωσία, Σερβία, Αίγυπτος, Χατζημαρκάκης, Borjan Jovanovski, Vladimir Milcin, Branko Gerovski, Biljana Sekulovska και υπόλοιποι.

Κάποτε στην Καστοριά

[στήλη]

Αυτοί που μας κάνουν υπερήφανους

Ήθελα από καιρό να γράψω για δύο νεαρά άτομα που μας κάνουν υπερήφανους και αισιόδοξους, μέσα στην κατάθλιψη την μιζέρια και ότι άλλο αρνητικό βιώνουμε εδώ και αρκετό καιρό. Η ταχύτητα όμως διάφορων γεγονότων δεν μας επέτρεψε να κάνουμε το αφιέρωμά μας στον κατάλληλο χρόνο, γι’ αυτό ζητούμαι συγνώμη από τους νεαρούς συμπατριώτες μας. Για να μην κρατώ λοιπόν τους αναγνώστες μας σε αγωνία το σημερινό αφιέρωμα γίνεται για να τιμήσουμε κάποιους συμπατριώτες μας, δύο νεαρά άτομα της προσφιλής οικογένειας της κωπηλασίας. Τον Γιάννη Χρήστου και την Χριστίνα Γιαζιτζίδου, οι οποίοι μας κάνανε επανειλημμένα να αισθανόμαστε υπερήφανοι για τις επιτυχίες τους. Τα παιδιά αυτά προσωπικά μπορεί καλά να μην τα γνωρίζω, αλλά τυχαίνει να γνωρίζω μέλη των οικογενειών τους.

Φαγοπότι μπροστά από το λεμβαρχείο του ΝΟΚ τις εποχές της ανιδιοτέλειας.

Καρναβάλια Ιανουαρίου 2012

1 Ιανουαρίου 2012, το καρναβάλι του Huejotzingo / Pueblas, Μεξικό



7 Ιανουαρίου 2012, το καρναβάλι του St. Croix , Νησιά Virgin



8 Ιανουαρίου 2012, το καρναβάλι της Aosta / Valpelline, Ιταλία



7 Ιανουαρίου 2012, το καρναβάλι του El Rosario / Carazo, Νικαράγουα



2 με 7 Ιανουαρίου 2012, το καρναβάλι του Pasto, Nariño, Κολομβία



Σημ. Το καρναβάλι του Pasto, Nariño, συμπεριλαμβάνεται -μαζί με άλλα καρναβάλια-, στον Κατάλογο της Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς της Ανθρωπότητας της UNESCO.


[Nο 14: Ο Βάκχος]


1 Ιανουαρίου 2012, το καρναβάλι του Kochi, Ινδία



6 Ιανουαρίου 2012, το καρναβάλι στην Barcelona, Ισπανία



2 Ιανουαρίου 2012, το καρναβάλι του St. Kitts-Nevis, Καραϊβική



6 Ιανουαρίου 2012, το καρναβάλι του Sinulog, Cebu, Φιλιππίνες



2 Ιανουαρίου 2012, το καρναβάλι του Cape Town, Νότιος Αφρική



12 Ιανουαρίου 2012, το καρναβάλι στο Vevcani, FYROM




Σχετικά κείμενα:

-Καρναβάλι 1968 (βίντεο) | α΄μέρος
-ΟΔΟΣ: ΡΙΟ ντε Τζανέϊρο & ΚΑΣΤΟ-ΡΙΟ του Ιανουαρίου
-Καστοριανό Καρναβάλι
-ΚΑΣΤΟ-ΡΙΟ
-ΟΔΟΣ: Καρναβάλια Καστοριάς

14.1.12

ΟΔΟΣ: Παγόβουνο

ΟΔΟΣ 24.11.2011 / 617

Αγαπητή ΟΔΟΣ,

Εντυπωσιάζομαι με την ταχύτητα με την οποία, ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας Αντώνης Σαμαράς, με την επιμονή του να αρνείται να υπογράψει το συνυποσχετικό κείμενο για τις αποφάσεις της 26ης Οκτωβρίου, ώστε να προχωρήσουν οι διαδικασίες χρηματοδότησης της Ελλάδος, κατόρθωσε μέσα σε μερικές μόνο εβδομάδες να τεθεί στο επίκεντρο του ελληνικού προβλήματος, στα μάτια των Ευρωπαίων αλλά και των Ελλήνων. Να γίνει μέρος του προβλήματος, και να εγκλωβιστεί για μια ακόμη φορά πίσω από σαθρά οχυρά. Έτσι όλοι έκπληκτοι διαπιστώνουν ότι, ο εναλλακτικός επόμενος πρωθυπουργός άρχισε να φθείρεται και να αυτοϋπονομεύεται, πριν καν γίνουν και προτού κερδηθούν οι εκλογές.

Τώρα που απομακρύνθηκε από την πρωθυπουργία της χώρας ο Γεώργιος Παπανδρέου και ανέλαβε τα ηνία της συγκυβέρνησης των τριών κομμάτων ο Λουκάς Παπαδήμος, δεν θα μπορούσε να κάνει τίποτε χειρότερο ή πιο επιπόλαιο ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, για τον εαυτό του, το κόμμα του και την χώρα, από το να τεθεί ως κεντρικό πρωταγωνιστικό πρόσωπο στο κάδρο αυτών που ευθύνονται για την θανάσιμη απειλή της επί θύραις άτακτης χρεωκοπίας.

Δεν στα γράφει αυτά ένας ΠαΣοΚ, ούτε καν ένας οπαδός της Μπακογιάννη ή του ΛΑΟΣ. Όμως δεν πρέπει να αγνοείται ότι ο Γεώργιος Παπανδρέου αποτελεί πια παρελθόν ως πρωθυπουργός και ήδη άρχισε να ξεχνιέται, όπως περίπου ξεχάστηκαν οι ευθύνες του Κωνσταντίνου Καραμανλή.

Βαδίζοντας λοιπόν στην κατάληξη της λεωφόρου των Κύκνων της Καστοριάς, όπου στήνεται το μεγαλοπρεπές, μεγαλόσχημο και μεγαλειότατο χωριό του Άη Βασίλη, κοντά στο οποίο στήνεται και το εξ ίσου διάσημο σύμφωνο με το αγνό Χριστουγεννιάτικο πνεύμα «παγοδρόμιο», ώστε να ολοκληρωθεί η τσικνο-μελο-σιροπιαστή εμποροπανήγυρη που αντέγραψαν από άλλους, οι οραματιστές του Δήμου, σκεφτόμουν ότι οι γκάφες της πολιτικής ηγεσίας αυτού του τόπου, που μέχρι το ξέσπασμα της μεγάλης κρίσης θύμιζαν μαζορέτες και τώρα μαριονέτες, στις οποίες τέθηκε επικεφαλής ο Αντώνης Σαμαράς, θυμίζουν πιρουέτες και θεαματικές πτώσεις αρχαρίου παγοδρομιστού εν μέσω χιονοθυέλλης στο νεοπαγές καστοριανό παγοδρόμιο.
  
Το γεγονός ότι ο βουλευτής Καστοριάς του ΠαΣοΚ Φίλιππος Πετσάλνικος παραμένει πρόεδρος της Βουλής, δεν τον καθιστά πια στον ίδιο, όπως πριν, βαθμό συνυπεύθυνο για τα όσα θα γίνουν, ή θα παραλειφθούν στο εξής. Ίσως να τον δούμε να ξεκινήσει και πάλι τις επερωτήσεις για τα μήλα και τα φασόλια. Αντίθετα όμως, γεγονός είναι ότι αρχίζει να καταγράφεται μερίδιο πολιτικής ευθύνης για τα πεπραγμένα της Νέας Δημοκρατίας σε βάρος των στελεχών της. Και σε τοπικό επίπεδο του βουλευτή της Ζήση Τζηκαλάγια, ο οποίος μάλιστα συνεργάστηκε και στο παρελθόν με τον Αντώνη Σαμαρά, όταν ο τελευταίος έκανε ασκήσεις στις υπερβάσεις της Πολιτικής Άνοιξης.  

13.1.12

ΝΙΚΟΥ ΤΣΕΜΑΝΗ: Αυθαίρετες πολιτείες


Όλοι μας έχουμε ένα αυθαίρετο. Μας έχουν μάθει να χτίζουμε τοίχους γύρω από το εγώ μας, να περιφρονούμε τους γείτονες, τους νόμους, την ομορφιά της φύσης, την ιστορική μας παράδοση, να κλέβουμε δημόσια γη και μετά να μας κάνουν δώρο τη νομιμοποίηση των κλοπιμαίων για να τους ξαναψηφίσουμε. Χρόνια τώρα οι κατά καιρούς εκλεγμένοι εμπορεύονται τη νομιμότητα για να χρηματοδοτήσουν την πολιτική τους επιβίωση. Με ασαφείς νόμους που παραπέμπουν σε υπουργικές αποφάσεις θολώνουν πάντα τα νερά.
Μετά το 1983 και τη νομιμοποίηση των αυθαιρέτων πρώτης γενιάς, οι μεταπολιτευτικοί νόμοι νομιμοποίησης αυθαιρεσιών διαδέχονταν ο ένας τον άλλο με υπερκομματική συνέπεια: Λιβανός Ν.2160 /1993, Γεωργακόπουλος Ν.2741/1999, Λαλιώτης Ν.2919/2001, Βάσω Παπανδρέου Ν.3212/ 2003, Σπηλιωτόπουλος Σχέδιο Νόμου/ 2008 δεν πρόλαβε, Σουφλιάς 2008-09 δεν πρόλαβε, Μαρκόπουλος Ν.3766/ 2009 πρόλαβε, Μπιρμπίλη Ν.3843/2010 πρόλαβε, Παπακωσταντίνου Ν. 4014/2011 πρόλαβε.
Οι νόμοι αυτοί πάντα επέβαλαν δήθεν πρόστιμα που ήταν πολύ πιο χαμηλά από αυτά που πλήρωναν για αντίστοιχες πράξεις οι νομοταγείς πολίτες - τα κορόιδα της δημοκρατίας μας - ενώ παράλληλα νομοθετούσαν δήθεν αυστηρές ποινές για μελλοντικούς παραβάτες, ποινές που όπως τα πόθεν έσχες τις αναιρούσαν πριν “αλέκτωρ λαλήσει ”, επικαλούμενοι πάντα έκτακτες οικονομικές ανάγκες.

ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ