18.6.10

"Κάποτε στην Καστορια"

ΦΙΛΙΠΠΙΚΟΙ ΚΑΤΑ ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ
ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ.

Όταν ο βουλευτής της πλειοψηφίας και συμπατριώτης μας Φίλιππος Πετσάλνικος αναλάμβανε ένα από μεγαλύτερα πολιτικά αξιώματα της πατρίδας μας, τον συγχαρήκαμε και πλέξαμε το εγκώμιό του, καθότι ήταν μια θέση που τιμούσε όχι μόνο το ίδιο και τον κόσμο που τον ψηφίζει και τον στηρίζει, αλλά και όλους τους Καστοριανούς ανεξάρτητα που ο καθένας πολιτικά ανήκει. Είπαμε όμως ότι αυτή η τιμητική διάκριση δεν αναστέλλει ούτε μηδενίζει την κριτική μας, πρακτική την οποία πρέπει κάθε πολιτικό πρόσωπο και όχι μόνο να επιζητεί, για να ξέρει τι του γίνεται, ώστε να διορθώνετε και να γίνετε καλύτερος .

Έτσι λοιπόν, για να καταγράφεται η ιστορία του τόπου, θεωρούμε ότι τα πράγματα και τα γεγονότα πρέπει να λέγονται με τα ονόματά τους και μάλιστα ειλικρινά ευθαρσώς και όχι κακοπροαίρετα. Στη λογική λοιπόν αυτή, ξεκίνησαν οι πρώτοι σύγχρονοι ΄΄Φιλιππικοί ΄΄, όχι από αναστημένους Δημοσθένηδες αλλά κάποιους σύγχρονους που θα μπορούσαν να τους παρομοιάσουμε με τον αντίστοιχο Δημοσθένη, με την διαφορά ότι αυτοί δεν είναι Αθηναίοι αλλά Δυτικομακεδόνες Καστοριανοί.
Ο πρώτος λοιπόν ΄΄Φιλιππικός΄΄ προήλθε από τον Νίκο Καραμανίδη, ο οποίος κατέκρινε τον Πρόεδρο πλέον της Βουλής για επιλεκτικές προσλήψεις ανθρώπων δικών του στη Βουλή. Ο δεύτερος ίσως ακόμη πιο λάβρος ΄΄Φιλιππικός΄΄ πρόηλθε ΄΄ από τον πρώην δήμαρχο Δημήτρη Παπουλίδη, ο οποίος αναφέρονταν στον ΄΄Καλικράτη΄΄. Ο πρώην δήμαρχος είπε βεβαίως πάρα πολλά θέτοντας μάλιστα και την απορία ειρωνικά ότι, αν γινόταν και τρίτος ΄΄Καλλικράτης ΄΄ με ένα δήμο για όλο τον νομό Καστοριάς, μήπως μας πρότειναν να γίνει έδρα δήμου το Μαυροχώρι;.
Φυσικά οι αντιδράσεις δεν έμειναν εδώ, καθότι και άλλοι συμπολίτες βγήκαν στα ηλεκτρονικά ΜΜΕ, και με κάπως ποιο διακριτικό τρόπο, όπως ο Νίκος Δόικος, και επέκριναν τη επιλογή της κυβέρνησης. Για την ιστορία θα πρέπει να πούμε ότι η κομματική οργάνωση του ΠαΣοκ αποφάσισε την δημιουργία δύο δήμων, που φαίνεται και λογικό, από τους 7 να πάμε στους 2 και όχι στους 4, αφού σε άλλες περιοχές από 28 δήμους μειώθηκαν στους 7 κ.ο.κ. Η αντιπολίτευση φυσικά επίσημα μπορεί να ισχυρίζεται ότι οι λόγοι είναι καθαρά κομματικοί, καθότι το ΠαΣοΚ θέλει να κερδίζει κάποιους δήμους, καθότι διαφορετικά, με δύο μόνο δήμους σε όλο τον νομό, να μη πρασίνιζε ποτέ, μολονότι όλοι μας αγαπάμε το πράσινο, εκτός φυσικά από του Ολυμπιακάκηδες.
Αφήστε που κάποιοι πιστεύουν ότι τα σημερινά πολιτικά κόμματα δεν θα υπάρχουν σε μερικά χρόνια, έτσι δεν θα έχει καμία σημασία πόσοι πράσινοι ή γαλάζιοι δήμαρχοι θα εκλέγονται, όχι μόνο στον νομό Καστοριάς αλλά και σ’ όλη την Ελλάδα. Εμείς πάντως πιστεύουμε ότι ένας πρόεδρος της Βουλής δεν θα έπρεπε να εμπλέκεται σε τέτοια κομματικά παιγνίδια και να κάνει τέτοιους κομματικούς υπολογισμούς. Με την ίδια λογική σκεφθείτε αν πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο οποίος ξέρουμε από ποιόν χώρο προέρχεται, να έμπαινε σε μια τέτοιου είδους λογική. Εμείς πάντως ίσως να μην είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε αν ο πρόεδρος της βουλής και βουλευτής επεδίωξε αυτή την κατανομή των δήμων, ούτε μπορούμε να τον συμβουλέψουμε ποιο είναι το συμφέρον του, αλλά η συντριπτική πλειοψηφία της κοινής γνώμης πιστεύει ότι η επιλογή αυτή ήταν δικό του έργο. Πολλοί πάντως είναι εκείνοι που πιστεύουν ότι, εάν ο κ. Πετσάλνικος ήθελε να διατηρήσει τη υστεροφημία του, να μην επέτρεπε να εξελιχτεί έτσι ο Καλλικράτης στον νομό, διότι η θέση του είναι τέτοια, που οι μικροκομματικές επιλογές, ή τοπικιστικές, δεν τιμούν ένα τέτοιο θεσμό, που του εμπιστεύτηκε η βουλή των Ελλήνων. Το εάν έχει άδικο σ’ αυτή μας την λογική, η πλειοψηφία των πολιτών ή η επιλογή της κυβέρνησης και ο ίδιος ο πρόεδρος της Βουλής θα το δείξει ο χρόνος και η ιστορία. Πάντως έστω και την ύστατη στιγμή ο κ. Ραγκούσης δεν αποδέχθηκε αυτήν την κατανομή μετά από έντονες αντιδράσεις των εμπλεκομένων αλλά και αιτιολογημένα επιχειρήματα του υπουργού Εσωτερικών. Ίσως ήταν και η καλύτερη εξέλιξη, όχι μόνο για την περιοχή, αλλά και για την υστεροφημία του προέδρου της Βουλής.

Η εξουσία μπορεί να είναι στην αρχή γλυκιά, μετά να γίνεται αλαζονική αλλά στο τέλος καταντάει και αυτοκαταστροφική.
Αυτό τουλάχιστον απέδειξε και η ιστορία τόσο με την κατάρρευση του λεγόμενου υπαρκτού σοσιαλισμού, όσο και με την ιστορία του εμφυλίου, όπου το ΚΚΕ και η Αριστερά από πλειοψηφικό ρεύμα έγιναν μειοψηφικό. Το δυστύχημα όμως είναι ότι τα ίδια λάθη πάλι επαναλαμβάνονται, από τους ίδιους ανθρώπους, με αποτέλεσμα να απορεί κανείς αν αυτοί οι άνθρωποι της Αριστεράς έχουν διδαχθεί από τα λάθη τους. Εκτός φυσικά αν έχουν κάνει ως κρυφό στρατηγικό τους στόχο να περιφρουρήσουν τα μειοψηφικά ποσοστά τους για να υπάρχουν στην πολιτική.
Από την άλλη μεριά, τα κόμματα εξουσίας με κάποιες μικρές εξαιρέσεις και αναλαμπές για αυτοκάθαρση ξαναεπανέρχονται στον παλιό κακό τους εαυτό, παρά την αλλαγή των ηγετών τους. Χωρίς φυσικά να επικροτούμε ή να ασπαζόμαστε όλες τις θέσεις του ΛαΟΣ, είναι ίσως το μόνο κόμμα στην ελληνική Βουλή, που εκφράζει ένα νεωτεριστικό μεν πολιτικό λόγο, όχι πάντα αποδεκτό, αλλά πολλές φορές πειστικό. Περισσότερα δεν θα θέλαμε να γράψουμε για την εξουσία και τον ρόλο του κάθε κόμματος, αλλά μια άλλη φορά ίσως μας δοθεί η ευκαιρία, να εκφράσουμε μια άλλη άποψη, για τα κόμματα την πολιτική, και τους πολιτικούς μας άνδρες και γυναίκες.
Η παραίτηση όμως της κ. Γκερέκου μπορεί να εξηγηθεί, είτε ότι οι γυναίκες είναι πιο ευαίσθητες από τους άνδρες, είτε ότι οι πολιτικοί πήραν το μήνυμα και άρχισαν να γίνονται ευαίσθητοι, είτε ότι οι άνθρωποι του ΠαΣοΚ στοχάζονται βαθύτερα από ό,τι οι αντίστοιχοι συνάδελφοί τους της Ν.Δ.

Άκουσα ένα μέρος της επερώτησης στην Βουλή του κ. Τζηκαλάγια, που αναφέρονταν στα θετικά και την συνεισφορά του κλάδου της γούνας στην εθνική οικονομία. Σωστά είναι όσα είπε, αλλά όταν η αλήθεια είναι μισή, δεν διορθώνονται τα πράγματα. Λίγο αυτοκριτική δεν θα έβλαπτε όμως, ώστε να καταλάβει η κοινωνία και οι πολίτες, ποιος ευθύνεται για την αδυναμία του κλάδου να αξιοποιήσει τα έργα υποδομής, κλπ. ώστε να μην πάνε χαμένα τα χρήματα του έλληνα φορολογούμενου. Λίγος στοχασμός και αναστοχασμός δεν βλάπτει, απεναντίας ωφελεί στο άλτσχαϊμερ.
Η παραπάνω καταγραφή κατά 90% έγινε πριν ακόμη γίνει γνωστό ότι ο κ. Ραγκούσης και η Βουλή κατέληξε σε 3 δήμους. Εμείς πάντως και άλλοι πολλοί σαν εμάς, θεωρούσαμε ότι το ποιο ορθολογικό θα ήταν όλος ο νομός να γίνει ένας δήμος, και η περιοχή του Άργους Ορεστικού να εξειδικεύονταν και να αναλάμβανε κατά προτίμηση ειδικές δράσεις, όπως π.χ. αθλητισμού πολιτισμού κ.λ.π., για να υπάρχει ισόρροπη ανάπτυξη επιβοηθητική και όχι ανταγωνιστική.

"Ο Στοχαστής"

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.

ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ