7.2.10

ΝΩΝΤΑ ΤΣΙΓΚΑ: Αγαπάς την Ελλάδα; Απόδειξη!

(λόγος περί του «εθνικού -δημοσίου και ατομικού- χρέους»)

«Οι συζητήσεις περί πτώχευσης της ελληνικής οικονομίας ή άλλα τέτοια είναι κάπως μακάβρια. Απλούστατα, έχουμε να κάνουμε με έναν νεκρό –και συζητούμε πότε θα γίνει η κηδεία και ποιός θα εκφωνήσει τον επικήδειο»
(Από δήλωση στελέχους της Κομισιόν-Οι εφημερίδες)

Πού λοιπόν θα καταχωνιάσουμε όλες αυτές τις αποδείξεις, αδιάψευστα πειστήρια της καταναλωτικής ανάγκης και μανίας, της δολοφονίας του καθημερινού μας χρόνου (καφέδες, ποτά, τσιγάρα) φέτος; Τους μάρτυρες, απέναντι στη εφορία, των επισκέψεων μας σε γιατρούς, βενζινάδικα, σούπερ μάρκετς. Των επισκέψεων που μας έκαναν μπογιατζήδες, ηλεκτρολόγοι, μαραγκοί, υδραυλικοί. Των υπηρεσιών που μας πρόσφεραν ξενοδοχεία πολυτελείας, μασέρ, αισθητικοί, δικηγόροι. Σε ντοσιεδάκια ίσως… Μήπως σε ειδικά «κλάσερ» και ζελατίνες και σε κουτιά ή σε τίποτε αρχειοθήκες πολύπλοκες, μακριά από το φως. Και σε κουτιά πούρων ακόμα;

Μέγιστο θέμα μας προέκυψε. Θα χρειαστούμε άραγε φοροτεχνικό σύμβουλο; Τις υπηρεσίες και τα προϊόντα που θα μας πουλήσουν οι άλλοι φέτος έχουμε την δυνατότητα να επικαλεσθούμε για φοροαπαλλαγή. Μέχρι και το παραμικρό ματσάκι μαϊδανό παρακαλώ! Μάλιστα από αυτές τις αποδείξεις ορισμένες μέχρι και μιάμιση φορά απάνω θα μετρήσουν. Κάποια βλέπετε επαγγέλματα έχουν επικηρυχθεί για την συστηματική φοροδιαφυγή τους κι ήρθε η ώρα να αναγκασθούν να δηλώνουν εισόδημα. Έτσι κράζουν ακατάσχετα τα μέσα ενημέρωσης.
(Όμως, υποπτεύομαι πως, σκοπός τους είναι να εξευτελίσουν -και αυτό- το μέτρο ώστε τίποτε να μην ισχύσει στο τέλος. Ετσι δεν συμβαίνει πάντοτε εδώ;).
Οι αποδείξεις αυτές θα είναι η υποχρεωτική και δίκαιη συνεισφορά -των άλλων- στις δύσκολες περιστάσεις.

Δεινή η θέση και σχεδόν οικτρή η εικόνα της νέας κυβέρνησης -και δη σοσιαλιστικής- καθώς καλείται με κάποιο μαγικό τρόπο να συμμαζέψει το φαλιρισμένο μαγαζί και μετά των επίπλων όπως φαίνεται να βρεθεί στη δυσάρεστη θέση, αργά ή γρήγορα, να εκποιήσει. Ο Θεός της Ελλάδος επίσης έγινε άφαντος και δεν μας ακολουθεί στην παντοτινή του συνηγορία. Μετά το ολοφάνερο σημάδι που μας έδωσε κυλίοντας τα βράχια στην κοιλάδα των Τεμπών αποκόπτοντας στα δυο τη χώρα έστειλε αμέσως μετά τους περήφανους αγρότες να κυβερνήσουν ανενόχλητοι επί του εθνικού οδικού δικτύου και των συνόρων της χώρας. Η κυβέρνηση καλεί τους αγρότες στο Ζάππειο για διάλογο (όποιος δεν θέλει να πράξει μιλά) εκείνοι όμως προτιμούν να συνομιλήσουν με έναν καλύτερο κατά τη γνώμη τους πρωθυπουργό αυτόν της… γείτονος Βουλγαρίας προκειμένου να του επιδώσουν τα αιτήματά τους που θα προωθήσει στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Κι ήρθαν και τα τρισχειρότερα. Διεθνείς οίκοι σύμβουλοι και οδηγοί των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων, στέλνουν τα ανυπόφορα φαλακρά παιδιά με τις γραβάτες, τα γνωστότατα και μόλις προ έτους πανταχόθεν σιχτιριζόμενα «γκόλντεν μπόϋς» να καταβαραθρώσουν την πιστοληπτική ικανότητά μας και να οδηγήσουν τη χώρα μας στο έλεος της διεθνούς απαξίωσης και καταισχύνης. «Τσαντάκηδες πολυτελείας», επιθεωρητές και εκτιμητές τάχα, χαρτογιακάδες της καριέρας, σκληροί, ψυχροί και άτεγκτοι, πηγαινοέρχονται σταλμένοι από την Κομισιόν να μας φαρμακώνουν με τα ειρωνικά γελάκια τους και την διάσημη αγγλοσαξωνική τους κακεντρέχεια που μας φύλαγαν: «Δεν πιστεύουμε τίποτε πια», «The party is over !», « The game is over!!!»). Το «Greek statistics» είναι το διεθνές ανέκδοτο των ημερών. Καταντήσαμε για γέλια.

Όλ’ αυτά όμως ο περήφανος Έλληνας των παρόδων και των διόδων, ο ακαταμάχητος κόκορας ο ερίζων ως πάντοτε αδικούμενος, ο δήθεν ελεύθερος και ριψοκίνδυνος και εθισμένος να φτάνει μέχρι το μεδούλι της ασυδοσίας, καθώς και οι φυλλάδες που τον πληροφορούν δεν τα αντέχουν. Κοιλίτσα προτεταμένη από την καλοπέραση και την εργασιακή ραστώνη, συνδικαλιστικός οίστρος, λόγος δεκάρικος του καφενείου, παχυλοί -έως ασύλληπτοι μισθοί του δημοσίου-, ακατανόητες αμοιβές συμβούλων με ανύπαρκτη συμβολή σε οποιοδήποτε έργο, και βέβαια συντάξεις από τα σαράντα «εις υγείαν του κορόϊδου», αυτά που έχτισαν το ελληνικό όνειρο της νέας κοπής διαμαρτύρονται εντόνως. Ο «μαύρος πλουτισμός», η σπατάλη του δημόσιου τομέα, το έλλειμμα πολιτισμού (γιατί το να σέβεσαι τις επόμενες γενιές και να συμπεριφέρεσαι σαν πολίτης στην χώρα που περνάς τη ζωή σου είναι δείγμα πολιτισμού) αρθρώνει λόγο άρνησης. Ομιλούν για διεθνή πλεκτάνη ενώ το ντόμινο της Ευρωπαϊκής Ένωσης ετοιμάζεται να καταρρεύσει εξαιτίας «του ελληνικού προβλήματος».

Αντί όμως για περισυλλογή και ενδοσκόπηση στις δύσκολες περιστάσεις, αντί για ομαδικό ανασκούμπωμα και σώφρονα σκέψη μας προέκυψε -και πάλι- η οργή από το κατοικίδιο τούτης της γωνιάς της βαλκανικής: «Βάλαμε και γερμανό διοικητή!», «Ξου ρε!… Που θα μας βάλετε χέρι εσείς... Που όταν εμείς δημιουργούσαμε τον Παρθενώνα εσείς ήσασταν καβάλα στα δέντρα!», κλπ κλπ. Εχει δίκιο το θλιβερό κατοικίδιο που τρέφεται από τις σάρκες του κράτους από της ιδρύσεώς του. Δεν μπορεί να αντιληφθεί βέβαια πως του προέκυψε μια σοσιαλιστική κυβέρνηση που είναι αναγκασμένη εκ των πραγμάτων πια να συμπεριφερθεί παίρνοντας μέτρα τόσο βαθιά αντιλαϊκά. (Άκουσον-άκουσον ακόμα και να περικόψει μισθούς, «δεν θα το κάνετε Ιρλανδία εδώ πέρα κύριοι!»). Όμως το καράβι βούλιαξε πια και θα πρέπει κανείς να φέρει τόνους ηλιθιότητας επάνω του ώστε να μην το αντιλαμβάνεται και να εξακολουθεί να καμαρώνει μπροστά στο φακό.

ΈφΘασε λοιπόν η ώρα για τις πραγματικές… αποδείξεις. Εδώ έγκειται ο αληθινός πατριωτισμός μας, το υψηλό αίσθημα και η μεγαλοφροσύνη.
Ποια θα είναι λοιπόν μια -με πραγματικά στοιχεία αποδεδειγμένη- λατρεία για την Πατρίδα την καταχρεωμένη και άμοιρη; Θα πρέπει να προκηρυχθεί ένα είδος «Διεθνούς Μαραθωνίου για την εθνική αξιοπρέπεια των Ελλήνων».
Και με φανερές διαδικασίες, επί της οθόνης καθημερινά, με μια σχεδόν δήλωση -που θα περνάει κι από τον έλεγχο της εφορίας- οι Έλληνες να προσφέρουν - συνεισφέρουν το μεγαλύτερο ποσόν που δύνανται. Όχι κέρματα και ψιλά… Μιλώ για ποσά. (Φυσικά οι έχοντες… ).

Επίσης οι έχοντες (όμως και όλοι οι… μη έχοντες) θα υποχρεωθούν να υποβάλλουν μια ειλικρινή δήλωση των περιουσιακών τους στοιχείων σαν ένα είδος πάνδημης μετανοίας-ομονοίας και μεταλήψεως της κοινωνικής αλληλεγγύης που θα ελεγχθεί ταχύτατα από την ειδική αρμόδια αρχή. Ότι περισσέψει από την αιτιολόγηση του πόθεν έσχες –«εχόντων» και «μη εχόντων»- θα κατάσχεται -αυθωρεί και παραχρήμα- υπέρ του ελληνικού δημοσίου και θα εκποιείται ή θα δίδεται έναντι του τρισμέγιστου εθνικού μας δημοσίου χρέους. Όλα αυτά θα μπαίνουν σε ένα ειδικό κωδικό που με ψήφιση του κοινοβουλίου θα ορισθεί να αφορά αυτό και μόνον: την απόσβεση του δημοσίου εθνικού χρέους. («Για την Ελλάδα ρε γαμώτο…» όπως είπε κάποτε γνωστή ελληνίς ολυμπιονίκης και συνταγματάρχης, τώρα φαντάζομαι, του «ελληνικού στρατού»). Και τότε να δείτε χειροκροτήματα οι Σάξωνες. Και τότε να δείτε γουρλωμένα μάτια οι χρυσοκάνθαροι…

Αυτός δυστυχώς είναι ο μόνος δρόμος εδώ που φτάσαμε. Δικαστικοί, γιατροί, δικηγόροι, βουλευτές, υπουργοί τέως και νυν, νομάρχες, δήμαρχοι διατελέσαντες και εν ενεργεία, ελεύθεροι επαγγελματίες, κρατικοδίαιτοι υπάλληλοι και λειτουργοί, αγρότες, συνταξιούχοι, δικαιούχοι του ΕΚΑΣ, πολύτεκνοι, δικαιούχοι του ΟΑΕΔ, οι πάντες. Προσέλθετε! Και φυσικά πρώτη απ’ όλους στον εθνικό αγώνα η Εκκλησία θα κληθεί να συνεισφέρει γενναία για μια έστω φορά. Εδώ παίζεται το ποίμνιό της πια. Οι τράπεζες, τα μεγάλα τζάκια, οι «περήφανοι και ξεχωριστοί» μας βιομήχανοι κι εφοπλιστές, όλοι ας προσφέρουν τώρα, πολύ πιο πάνω από αυτό που δύνανται. Πεδίον δόξης λαμπρόν για την εθνική σωτηρία και την εθνική αξιοπρέπεια. Για το εθνικό… χρέος ας ξεσπάσει αυτό το μαζικό χουβαρνταλίκι έστω για μια φορά. Όχι μονάχα παχιά λόγια και «τζάμπα μαγκιές» (για να θυμηθώ και μια προσφιλή από παλιά ρήση του πρωθυπουργού).
Αυτή θα είναι η τελευταία ευκαιρία και η μοναδική απόδειξη που θα μετρήσει στο τέλος, Αμήν!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.

ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ